Henri Barbusse

Henri Barbusse
Persona informo
Henri Barbusse
Naskonomo	Adrien Gustave Henri Barbusse
Naskiĝo	17-an de majo 1873 (1873-05-17) en Asnières-sur-Seine,  Francio
Morto	30-an de aŭgusto 1935 (1935-08-30) (62-jaraĝa) en Moskvo
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Pneŭmonito vd
Tombo	Tombejo Père-Lachaise, 97 Grave of Henri Barbusse (en) vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Partio	Franca Komunista Partio (1923–) vd
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Hélyonne Mendès (en) vd
Profesio
Okupo	verkisto politikisto pentristo poeto romanisto scenaristo biografo ĵurnalisto historiisto vd
Verkado
Verkoj	Under Fire vd
Postenoj Postenoj direktoro (1928–1935) literatura eldonisto (1926–) vd
Honorigoj Honorigoj (1916)  Premio Goncourt, kialo de la premio Under Fire (en)  Konkurso Ĝenerala  Militkruco 1914-1918 vd
Membrecoj Membrecoj Association républicaine des anciens combattants (fr) (1917–) Akademio pri Sciencoj de Sovetunio Rusia Akademio de Sciencoj Amsterdam-Pleyel group (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Henri BARBUSSE [barbüs], esperante Henriko Barbuso (naskiĝis la 17-an de majo 1873 en Asnières-sur-Seine, mortis la 30-an de aŭgusto 1935 en Moskvo) estis franca verkisto, konata pro sia engaĝiĝo flanke de la maldekstrularo.

Unue ligita kun la simbolismanoj, post la unua mondmilito li fariĝis pacifisto kaj komunisto.

Barbusse ne estis esperantisto, nur simpatianto, sed li klare komprenis ke la plena, mondskala utiligo de neŭtrala internacia lingvo havos tre profundajn konsekvencojn ne sole je nivelo internacia sed ankaŭ ene de la socio. Konsekvencoj pri kiuj ne-socie engaĝinta esperantisto apenaŭ estas konscia. Konsekvencoj kiuj rekte minacas konservativan mondbildon.

Li estis honora prezidanto de la 1-a Kongreso de Sennacieca Asocio Tutmonda en 1921 kaj amiko de la laborista Esperanto-movado. En 1921 li verkis artikolon en Esperantista Laboristo.

• Nous autres (Ni), novelaro, junio 1914, psikologiaj kaj pri morto, suferoj, kompatplena.
• L'Enfer, romano, 1908.
• Le Feu (Subpafe), romano pri la milito, 1915, lia plej konata verko
• Clarté (Eklumo), romano pri la milito, 1919, sed multe pli riĉa, kaj kun pli da libereco da esprimo, ol la unua, lia plej bona libro.
• La Lueur dans l'Abîme (Eklumo en la Abismo), 1920.

• "Patrino", novelo el Ni pri malkovro de vivantula frateco per hororeco de morto

Trovu « Henri Barbusse » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo»

Kategorio Henri Barbusse en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Henri Barbusse en la Vikicitaro (Kolekto de citaĵoj) Henri Barbusse en Vikifontaro (Universala biblioteko)

• Terres d'écrivains.
• Franclingva antaŭparolo al la Racia Kurso (1921), el la sesa reeldono de SAT-Amikaro (1946).
• Pierre Michel, Octave Mirbeau, Henri Barbusse et l’enfer Arkivigite je 2009-02-26 per la retarkivo Wayback Machine.
• Liberpensuloj

Ĉi tiu artikolo baziĝas (parte aŭ tute) sur artikolo el la Enciklopedio de Esperanto. La originala teksto kontroleblas en interreta arkivo de la fonto.