Festivalo de la Vieilles Charrues
| Festivalo de la Vieilles Charrues | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| ĉiujara okazaĵo muzikfestivalo 
| |||||
| muzikfestivalo | |||||
| Komenco | 1992 vd | ||||
| Geografia situo | 48° 16′ 15″ N, 3° 33′ 30″ U (mapo)48.2709-3.55828Koordinatoj: 48° 16′ 15″ N, 3° 33′ 30″ U (mapo) | ||||
| Lando(j) | Francio vd | ||||
| |||||
 Festivalo de la Vieilles Charrues | |||||
| |||||
| Retejo | Oficiala retejo | ||||
La muzika festivalo Vieilles Charrues - france Festival des Vieilles Charrues, bretone Gouel an Erer Kozh, esperantlingve "Festivalo de la malnovaj plugiloj" - ĉiujara festivalo pri diverĝenraj muzikoj, planita dum kvar tagoj la trian semajnfinon de julio en la urbo Carhaix-Plouguer, en la departemento Finistère de la regiono Bretonio en okcidenta Francio. La festivalo estas ofte mallongigata "Les Charrues" ("la plugiloj"), precipe en sociaj retoj.
Kreita en 1992 en la najbara loĝloko Landeleau kiel loka festo, ĝi fariĝis unu el la plej grandskala festivalo en Eŭropo, kaj la unuaskala en Francio. Ekde sia kreo la festivalo ofertas tre varistilan programon. Malgraŭ la geografia situo de la festivalo en relative izolita regiono, ĝia sukceso klarigeblas precipe per la fakto, ke la Vieilles Charrues povis tra la tempo kapti preskaŭ ĉiujn artistojn vojaĝantajn en Eŭropo en julio, en vasta gamo de stiloj, ampleksantaj popon, rokon, elektro, repon, kanton, mondon, lokan folkloron, kaj per miksado de tre konataj muzikistoj kaj novaj malkovroj. La ĉeesto-rekordo estis atingita en 2017, kun 280 000 festivalanoj dum kvar tagoj, inkluzive de 222 000 pagantaj eniroj kaj 6 800 volontuloj. Male al kelkaj aliaj festivaloj, ĝi preskaŭ ne ricevas subvenciojn kaj regule donacas por la asocia kaj kultura disvolviĝo en centra Bretonio, inkludante la lernejaron Diwan.
