Bienisto
Bienisto (el la germana Schaffer aŭ Schaffner al schaffen, ĉeĥe šafář) estas malnova gvidanta funkcio en agrikultuta bieno de superulara senjorujo. Oni uzis la nocion ekde komenco de la 16-a jarcento. La bienisto estas administranto de senjora korto, superulo de laborantaraĉo, kiu estadis laŭ grandeco de la mastrumo plej ofte 5-20 personoj, kaj ili zorgis plejparte pri brutaro (ŝafistoj, porkistoj, virinservistinoj aŭ taglaboristoj, kiuj laboris nur por manĝo kaj tranoktado). La bienisto dividis laboron kaj kontrolis pason de la laboro, li respondecis al la superularo por funkciado de la tuta korto kaj en nelasta vico li dividis en kampoj, apartenantaj sur kampoj, laboron al servutuloj el la donita senjorujo, kiuj havis sur la senjora grundo servutan devon.
La funkcio de bienistoj pereis post la jaro 1848 kun nuligo de servuteco en Aŭstrio.