zaman

From Cariban.

zaman

1. Albizia saman, a large tropical tree in the pea family.
   • 1995, Madison Smartt Bell, All souls' rising‎^[1], page 327:

     On shore, the mule's pinkish ears revolved lazily in the shade of the zaman tree.

• (Albizia saman): monkey pod, rain tree, saman, zamang

• Albizia saman on Wikipedia.Wikipedia

• namaz

From Persian زمان (zamân).

• IPA^(key): [zɑˈmɑn]
• Hyphenation: za‧man

• Audio:

  (file)

zaman (definite accusative zamanı, plural zamanlar)

1. time

   Synonym: vaxt

   Zaman puldur. ― Time is money.

2. (grammar) tense

   keçmiş zaman ― past tense

   indiki zaman ― present tense

   gələcək zaman ― future tense

Declension of zaman
	singular	plural
nominative	zaman	zamanlar
definite accusative	zamanı	zamanları
dative	zamana	zamanlara
locative	zamanda	zamanlarda
ablative	zamandan	zamanlardan
definite genitive	zamanın	zamanların

Possessive forms of zaman
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	zamanım	zamanlarım
sənin (“your”)	zamanın	zamanların
onun (“his/her/its”)	zamanı	zamanları
bizim (“our”)	zamanımız	zamanlarımız
sizin (“your”)	zamanınız	zamanlarınız
onların (“their”)	zamanı or zamanları	zamanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	zamanımı	zamanlarımı
sənin (“your”)	zamanını	zamanlarını
onun (“his/her/its”)	zamanını	zamanlarını
bizim (“our”)	zamanımızı	zamanlarımızı
sizin (“your”)	zamanınızı	zamanlarınızı
onların (“their”)	zamanını or zamanlarını	zamanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	zamanıma	zamanlarıma
sənin (“your”)	zamanına	zamanlarına
onun (“his/her/its”)	zamanına	zamanlarına
bizim (“our”)	zamanımıza	zamanlarımıza
sizin (“your”)	zamanınıza	zamanlarınıza
onların (“their”)	zamanına or zamanlarına	zamanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	zamanımda	zamanlarımda
sənin (“your”)	zamanında	zamanlarında
onun (“his/her/its”)	zamanında	zamanlarında
bizim (“our”)	zamanımızda	zamanlarımızda
sizin (“your”)	zamanınızda	zamanlarınızda
onların (“their”)	zamanında or zamanlarında	zamanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	zamanımdan	zamanlarımdan
sənin (“your”)	zamanından	zamanlarından
onun (“his/her/its”)	zamanından	zamanlarından
bizim (“our”)	zamanımızdan	zamanlarımızdan
sizin (“your”)	zamanınızdan	zamanlarınızdan
onların (“their”)	zamanından or zamanlarından	zamanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	zamanımın	zamanlarımın
sənin (“your”)	zamanının	zamanlarının
onun (“his/her/its”)	zamanının	zamanlarının
bizim (“our”)	zamanımızın	zamanlarımızın
sizin (“your”)	zamanınızın	zamanlarınızın
onların (“their”)	zamanının or zamanlarının	zamanlarının

• zaman-zaman (“from time to time”)
• zəmanə (“times, period, era”)

• jaman (nonstandard)

From Malay zaman, from Persian زمان (zamân).

• IPA^(key): /ˈza.man/
• Rhymes: -aman
• Hyphenation: za‧man

zaman

1. age:
   1. A particular period of time in history, as distinguished from others.
   2. A great period in the history of the Earth.
2. era; time (a time period of indeterminate length, generally more than one year)
3. period (a length of time in history seen as a single coherent entity)

From Persian زمان (zamân).

• IPA^(key): /ˈzaman/
• Rhymes: -aman

zaman (Jawi spelling زمان)

1. age (particular period of time in history)

• Indonesian: zaman

• “zaman” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.

Borrowed from Ottoman Turkish زمان (zamân), from Persian زمان (zamân).

• IPA^(key): /zǎmaːn/
• Hyphenation: za‧man

zàmān m (Cyrillic spelling за̀ма̄н)

1. (regional, Bosnia) time
2. (regional, Bosnia) epoch, era

Inherited from Proto-Slavic *za vъ manъ; compare za, u, mána.

• IPA^(key): /zâmaːn/
• Hyphenation: za‧man

zȁmān (Cyrillic spelling за̏ма̄н)

1. in vain, futile
2. free of charge, gratis

From Proto-Slavic *za vъ manъ.

• IPA^(key): /zamán/

zamȁn

1. in vain, without success

   vse je zaman ― it's all in vain

• For quotations using this term, see Citations:zaman.

• “zaman”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran

From Ottoman Turkish زمان (zamân), from Old Anatolian Turkish زمان (zamân), from Persian زمان (zamân).

• IPA^(key): [zɑˈmɑn]
• IPA^(key): [zɑˈmɑːn] (when followed by a vowel)

• Audio:

  (file)

zaman (definite accusative zamanı, plural zamanlar)

1. time (progression into the future with the passing of present and past events)
2. duration

   Synonym: süre

3. interval (of time)

   Synonym: ara

4. epoch, era

   Synonyms: çağ, dönem

5. (grammar) tense

Inflection
Nominative	zaman
Definite accusative	zamanı
	Singular	Plural
Nominative	zaman	zamanlar
Definite accusative	zamanı	zamanları
Dative	zamana	zamanlara
Locative	zamanda	zamanlarda
Ablative	zamandan	zamanlardan
Genitive	zamanın	zamanların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular zamanım zamanlarım 2nd singular zamanın zamanların 3rd singular zamanı zamanları 1st plural zamanımız zamanlarımız 2nd plural zamanınız zamanlarınız 3rd plural zamanları zamanları Definite accusative Singular Plural 1st singular zamanımı zamanlarımı 2nd singular zamanını zamanlarını 3rd singular zamanını zamanlarını 1st plural zamanımızı zamanlarımızı 2nd plural zamanınızı zamanlarınızı 3rd plural zamanlarını zamanlarını Dative Singular Plural 1st singular zamanıma zamanlarıma 2nd singular zamanına zamanlarına 3rd singular zamanına zamanlarına 1st plural zamanımıza zamanlarımıza 2nd plural zamanınıza zamanlarınıza 3rd plural zamanlarına zamanlarına Locative Singular Plural 1st singular zamanımda zamanlarımda 2nd singular zamanında zamanlarında 3rd singular zamanında zamanlarında 1st plural zamanımızda zamanlarımızda 2nd plural zamanınızda zamanlarınızda 3rd plural zamanlarında zamanlarında Ablative Singular Plural 1st singular zamanımdan zamanlarımdan 2nd singular zamanından zamanlarından 3rd singular zamanından zamanlarından 1st plural zamanımızdan zamanlarımızdan 2nd plural zamanınızdan zamanlarınızdan 3rd plural zamanlarından zamanlarından Genitive Singular Plural 1st singular zamanımın zamanlarımın 2nd singular zamanının zamanlarının 3rd singular zamanının zamanlarının 1st plural zamanımızın zamanlarımızın 2nd plural zamanınızın zamanlarınızın 3rd plural zamanlarının zamanlarının

• (time: physics): uzayzaman

• zaman in Reverso (Turkish-English)

From Persian زمان (zamân).

• IPA^(key): [zɑmɑːn]
• Hyphenation: za‧man

zaman (definite accusative zamany, plural zamanlar)

1. time, age, era
2. time, occasion
3. (grammar) tense

• “zaman” in Enedilim.com
• “zaman” in Webonary.org

Borrowed from Persian زمان (zamân).

• IPA^(key): /zaˈman/

zaman (Nisheigram)

1. time

• e zaman (“one time”)