uittaa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

A causative verb from uida +‎ -ttaa.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈui̯tːɑːˣ/, [ˈui̯t̪ːɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -uitːɑː
  • Syllabification(key): uit‧taa

Verb

[edit]

uittaa

  1. (transitive) to make (sb/sth) swim
  2. (transitive) to dip
  3. (transitive, forestry) to transport (timber) by floating along bodies of water; drive logs
  4. (transitive, dialectal, South Ostrobothnia, Middle Ostrobothnia) To overflow or spill liquid at an unintended spot of a container, typically at the edges of a spout
    Katto nyt, kun se sun kannus uittaa!
    Look out, that jug is spilling [while you're pouring the liquid from it]!
    Mahtaako tämä kannu uittaa paljon kaataessa?
    Will this jug spill a lot when you pour from it?

Conjugation

[edit]
Inflection of uittaa (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. uitan en uita 1st sing. olen uittanut en ole uittanut
2nd sing. uitat et uita 2nd sing. olet uittanut et ole uittanut
3rd sing. uittaa ei uita 3rd sing. on uittanut ei ole uittanut
1st plur. uitamme emme uita 1st plur. olemme uittaneet emme ole uittaneet
2nd plur. uitatte ette uita 2nd plur. olette uittaneet ette ole uittaneet
3rd plur. uittavat eivät uita 3rd plur. ovat uittaneet eivät ole uittaneet
passive uitetaan ei uiteta passive on uitettu ei ole uitettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. uitin en uittanut 1st sing. olin uittanut en ollut uittanut
2nd sing. uitit et uittanut 2nd sing. olit uittanut et ollut uittanut
3rd sing. uitti ei uittanut 3rd sing. oli uittanut ei ollut uittanut
1st plur. uitimme emme uittaneet 1st plur. olimme uittaneet emme olleet uittaneet
2nd plur. uititte ette uittaneet 2nd plur. olitte uittaneet ette olleet uittaneet
3rd plur. uittivat eivät uittaneet 3rd plur. olivat uittaneet eivät olleet uittaneet
passive uitettiin ei uitettu passive oli uitettu ei ollut uitettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. uittaisin en uittaisi 1st sing. olisin uittanut en olisi uittanut
2nd sing. uittaisit et uittaisi 2nd sing. olisit uittanut et olisi uittanut
3rd sing. uittaisi ei uittaisi 3rd sing. olisi uittanut ei olisi uittanut
1st plur. uittaisimme emme uittaisi 1st plur. olisimme uittaneet emme olisi uittaneet
2nd plur. uittaisitte ette uittaisi 2nd plur. olisitte uittaneet ette olisi uittaneet
3rd plur. uittaisivat eivät uittaisi 3rd plur. olisivat uittaneet eivät olisi uittaneet
passive uitettaisiin ei uitettaisi passive olisi uitettu ei olisi uitettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. — — 1st sing. — —
2nd sing. uita älä uita 2nd sing. — —
3rd sing. uittakoon älköön uittako 3rd sing. olkoon uittanut älköön olko uittanut
1st plur. uittakaamme älkäämme uittako 1st plur. — —
2nd plur. uittakaa älkää uittako 2nd plur. — —
3rd plur. uittakoot älkööt uittako 3rd plur. olkoot uittaneet älkööt olko uittaneet
passive uitettakoon älköön uitettako passive olkoon uitettu älköön olko uitettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. uittanen en uittane 1st sing. lienen uittanut en liene uittanut
2nd sing. uittanet et uittane 2nd sing. lienet uittanut et liene uittanut
3rd sing. uittanee ei uittane 3rd sing. lienee uittanut ei liene uittanut
1st plur. uittanemme emme uittane 1st plur. lienemme uittaneet emme liene uittaneet
2nd plur. uittanette ette uittane 2nd plur. lienette uittaneet ette liene uittaneet
3rd plur. uittanevat eivät uittane 3rd plur. lienevät uittaneet eivät liene uittaneet
passive uitettaneen ei uitettane passive lienee uitettu ei liene uitettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st uittaa present uittava uitettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st uittaakseni uittaaksemme
2nd uittaaksesi uittaaksenne
3rd uittaakseen
uittaaksensa
past uittanut uitettu
2nd inessive2 uittaessa uitettaessa agent4 uittama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st uittaessani uittaessamme
2nd uittaessasi uittaessanne
3rd uittaessaan
uittaessansa
negative uittamaton
instructive uittaen —
1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
4) Usually with a possessive suffix. May not be used with all verbs, especially intransitive ones (more details). Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.

* The third-person singular indicative form uittaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.
3rd inessive uittamassa —
elative uittamasta —
illative uittamaan —
adessive uittamalla —
abessive uittamatta —
instructive uittaman uitettaman
4th3 verbal noun uittaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st uittamaisillani uittamaisillamme
2nd uittamaisillasi uittamaisillanne
3rd uittamaisillaan
uittamaisillansa

Derived terms

[edit]
nouns
verbs

Further reading

[edit]

Anagrams

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=uittaa&oldid=78822815"