niyet
Jump to navigation
Jump to search
Turkish
[edit]Etymology
[edit]From Ottoman Turkish نیت (niyet), from Arabic نِيَّة (niyya).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]niyet (definite accusative niyeti, plural niyetler)
Declension
[edit]References
[edit]- “niyet”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Devellioğlu, Ferit (1962) “niyet”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 1008
- Nişanyan, Sevan (2002–) “niyet”, in Nişanyan Sözlük