argóin

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Irish

[edit]

Etymology 1

[edit]

Back-formation from argóint (“argument”).

Verb

[edit]

argóin (present analytic argónann, future analytic argónfaidh, verbal noun argóint, past participle argóinte)

  1. (transitive, intransitive) argue
Conjugation
[edit]
conjugation of argóin (first conjugation – B)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present argónaim argónann tú;
argónair† 		argónann sé, sí argónaimid argónann sibh argónann siad;
argónaid† 		a argónann; a argónas /
a n-argónann* 		argóintear
past d'argóin mé; d'argónas /
argóin mé‡; argónas‡ 		d'argóin tú; d'argónais /
argóin tú‡; argónais‡ 		d'argóin sé, sí /
argóin sé, sí‡ 		d'argónamar; d'argóin muid /
argónamar‡; argóin muid‡ 		d'argóin sibh; d'argónabhair /
argóin sibh‡; argónabhair‡ 		d'argóin siad; d'argónadar /
argóin siad; argónadar‡ 		a d'argóin /
ar argóin* 		argónadh;
hargónadh†
past habitual d'argónainn /
argónainn‡; n-argónainn‡‡ 		d'argóinteá /
argóinteá‡; n-argóinteᇇ 		d'argónadh sé, sí /
argónadh sé, sí‡; n-argónadh sé, s퇇 		d'argónaimis; d'argónadh muid /
argónaimis‡; argónadh muid‡; n-argónaimis‡‡; n-argónadh muid‡‡ 		d'argónadh sibh /
argónadh sibh‡; n-argónadh sibh‡‡ 		d'argónaidís; d'argónadh siad /
argónaidís‡; argónadh siad‡; n-argónaidís‡‡; n-argónadh siad‡‡ 		a d'argónadh /
a n-argónadh* 		d'argóintí /
argóintí‡; n-argóint퇇
future argónfaidh mé;
argónfad 		argónfaidh tú;
argónfair† 		argónfaidh sé, sí argónfaimid;
argónfaidh muid 		argónfaidh sibh argónfaidh siad;
argónfaid† 		a argónfaidh; a argónfas /
a n-argónfaidh* 		argónfar
conditional d'argónfainn / argónfainn‡; n-argónfainn‡‡ d'argónfá / argónfá‡; n-argónfᇇ d'argónfadh sé, sí / argónfadh sé, sí‡; n-argónfadh sé, s퇇 d'argónfaimis; d'argónfadh muid / argónfaimis‡; argónfadh muid‡; n-argónfaimis‡‡; n-argónfadh muid‡‡ d'argónfadh sibh / argónfadh sibh‡; n-argónfadh sibh‡‡ d'argónfaidís; d'argónfadh siad / argónfaidís‡; argónfadh siad‡; n-argónfaidís‡‡; n-argónfadh siad‡‡ a d'argónfadh /
a n-argónfadh* 		d'argónfaí / argónfaí‡; n-argónfa퇇
subjunctive present go n-argóna mé;
go n-argónad† 		go n-argóna tú;
go n-argónair† 		go n-argóna sé, sí go n-argónaimid;
go n-argóna muid 		go n-argóna sibh go n-argóna siad;
go n-argónaid† 		— go n-argóintear
past dá n-argónainn dá n-argóinteá dá n-argónadh sé, sí dá n-argónaimis;
dá n-argónadh muid 		dá n-argónadh sibh dá n-argónaidís;
dá n-argónadh siad 		— dá n-argóintí
imperative argónaim argóin argónadh sé, sí argónaimis argónaigí;
argónaidh† 		argónaidís — argóintear
verbal noun argóint
past participle argóinte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Derived terms
[edit]

Etymology 2

[edit]

Noun

[edit]

argóin m sg

  1. vocative/genitive singular of argón (“argon”)

Mutation

[edit]
Irish mutation
Radical Eclipsis with h-prothesis with t-prothesis
argóin n-argóin hargóin not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=argóin&oldid=52632353"