alfinigi

From al- +‎ fino +‎ -igi.

• IPA^(key): [alfinˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: al‧fin‧i‧gi

alfinigi (present alfinigas, past alfinigis, future alfinigos, conditional alfinigus, volitive alfinigu)

1. to bring to a conclusion, complete
   • L. L. Zamenhof (translator), Ifigenio en Taǔrido (Iphigenia in Tauris) by Johann Wolfgang von Goethe, Act IV, Scene 2,^[1]

     Kion vi komencis,

     Vi povas ja facile alfinigi;

     What you began

     With ease you can complete;

Conjugation of alfinigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		alfinigas		alfinigis		alfinigos
active participle		alfiniganta	alfinigantaj	alfiniginta	alfinigintaj	alfinigonta	alfinigontaj
	acc.	alfinigantan	alfinigantajn	alfinigintan	alfinigintajn	alfinigontan	alfinigontajn
passive participle		alfinigata	alfinigataj	alfinigita	alfinigitaj	alfinigota	alfinigotaj
	acc.	alfinigatan	alfinigatajn	alfinigitan	alfinigitajn	alfinigotan	alfinigotajn
nominal active participle		alfiniganto	alfinigantoj	alfiniginto	alfinigintoj	alfinigonto	alfinigontoj
	acc.	alfiniganton	alfinigantojn	alfiniginton	alfinigintojn	alfinigonton	alfinigontojn
nominal passive participle		alfinigato	alfinigatoj	alfinigito	alfinigitoj	alfinigoto	alfinigotoj
	acc.	alfinigaton	alfinigatojn	alfinigiton	alfinigitojn	alfinigoton	alfinigotojn
adverbial active participle		alfinigante		alfiniginte		alfinigonte
adverbial passive participle		alfinigate		alfinigite		alfinigote

infinitive		alfinigi						imperative		alfinigu						conditional		alfinigus