Jump to content

abligurriturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of abligurriō.

Participle

[edit]

abligurrītūrus (feminine abligurrītūra, neuter abligurrītūrum); first/second-declension participle

  1. about to squander

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative abligurrītūrus abligurrītūra abligurrītūrum abligurrītūrī abligurrītūrae abligurrītūra
genitive abligurrītūrī abligurrītūrae abligurrītūrī abligurrītūrōrum abligurrītūrārum abligurrītūrōrum
dative abligurrītūrō abligurrītūrae abligurrītūrō abligurrītūrīs
accusative abligurrītūrum abligurrītūram abligurrītūrum abligurrītūrōs abligurrītūrās abligurrītūra
ablative abligurrītūrō abligurrītūrā abligurrītūrō abligurrītūrīs
vocative abligurrītūre abligurrītūra abligurrītūrum abligurrītūrī abligurrītūrae abligurrītūra