Karabük
Jump to navigation
Jump to search
Turkish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Ottoman Turkish قره بوك (kara bük); equivalent to kara (“black”) + bük (“corner”).
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Karabük
Declension
[edit] declension of Karabük
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Karabük | Karabükler / Karabük'ler |
accusative | Karabük'ü | Karabükleri / Karabük'leri |
dative | Karabük'e | Karabüklere / Karabük'lere |
locative | Karabük'te | Karabüklerde / Karabük'lerde |
ablative | Karabük'ten | Karabüklerden / Karabük'lerden |
genitive | Karabük'ün | Karabüklerin / Karabük'lerin |
possessive of Karabük
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Karabük'üm | Karabüklerim / Karabük'lerim |
senin (your) | Karabük'ün | Karabüklerin / Karabük'lerim |
onun (his/her/its) | Karabük'ü | Karabükleri / Karabük'leri |
bizim (our) | Karabük'ümüz | Karabüklerimiz / Karabük'lerimiz |
sizin (your) | Karabük'ünüz | Karabükleriniz / Karabük'leriniz |
onların (their) | Karabük'ü / Karabükleri / Karabük'leri | Karabükleri / Karabük'leri |
Derived terms
[edit]See also
[edit]- (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak (Category: tr:Provinces of Turkey)