رقاق

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: رفاق, and زقاق

Arabic

[edit]

Adjective

[edit]

رِقَاق (riqāqm pl

  1. masculine plural of رَقِيق (raqīq)

Moroccan Arabic

[edit]
Root
ر ق ق
2 terms

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

Verb

[edit]

رقاق (rqāq) IX (non-past يرقاق (yirqāq))

  1. to become thin, slim
    Antonyms: غلاض (ḡlāḍ), سمان (smān)
Conjugation
[edit]
    Conjugation of رقاق
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m رقاقيت (rqāqīt) رقاقيتي (rqāqīti) رقاق (rqāq) رقاقينا (rqāqīna) رقاقيتوا (rqāqītu) رقاقوا (rqāqu)
f رقاقت (rqāqet)
non-past m نرقاق (nirqāq) ترقاق (tirqāq) يرقاق (yirqāq) نرقاقوا (nirqāqu) ترقاقوا (tirqāqu) يرقاقوا (yirqāqu)
f ترقاقي (tirqāqi) ترقاق (tirqāq)
imperative m رقاق (rqāq) رقاقوا (rqāqu)
f رقاقي (rqāqi)
    Conjugation of رقاق
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m رققت (rqaqt) رققتي (rqaqti) رقاق (rqāq) رققنا (rqaqna) رققتوا (rqaqtu) رقاقوا (rqāqu)
f رقاقت (rqāqet)
non-past m نرقاق (nirqāq) ترقاق (tirqāq) يرقاق (yirqāq) نرقاقوا (nirqāqu) ترقاقوا (tirqāqu) يرقاقوا (yirqāqu)
f ترقاقي (tirqāqi) ترقاق (tirqāq)
imperative m رقاق (rqāq) رقاقوا (rqāqu)
f رقاقي (rqāqi)

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

[edit]

رقاق (rqāq)

  1. common plural of رقيق (rqīq)