վկայեմ
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From վկայ (vkay).
Verb
[edit]վկայեմ • (vkayem)
Conjugation
[edit]active
| infinitive | վկայել (vkayel) | participle | վկայեցեալ, վկայեալ (vkayecʻeal, vkayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | վկայեցուցանեմ (vkayecʻucʻanem) | aorist stem | վկայեց- (vkayecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վկայեմ (vkayem) | վկայես (vkayes) | վկայէ (vkayē) | վկայեմք (vkayemkʻ) | վկայէք (vkayēkʻ) | վկայեն (vkayen) | |
| imperfect | վկայէի, վկայեի* (vkayēi, vkayei*) | վկայէիր, վկայեիր* (vkayēir, vkayeir*) | վկայէր (vkayēr) | վկայէաք, վկայեաք* (vkayēakʻ, vkayeakʻ*) | վկայէիք, վկայեիք* (vkayēikʻ, vkayeikʻ*) | վկայէին, վկայեին* (vkayēin, vkayein*) | |
| aorist | վկայեցի (vkayecʻi) | վկայեցեր (vkayecʻer) | վկայեաց (vkayeacʻ) | վկայեցաք (vkayecʻakʻ) | վկայեցէք, վկայեցիք (vkayecʻēkʻ, vkayecʻikʻ) | վկայեցին (vkayecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վկայիցեմ (vkayicʻem) | վկայիցես (vkayicʻes) | վկայիցէ (vkayicʻē) | վկայիցեմք (vkayicʻemkʻ) | վկայիցէք (vkayicʻēkʻ) | վկայիցեն (vkayicʻen) | |
| aorist | վկայեցից (vkayecʻicʻ) | վկայեսցես (vkayescʻes) | վկայեսցէ (vkayescʻē) | վկայեսցուք (vkayescʻukʻ) | վկայեսջիք (vkayesǰikʻ) | վկայեսցեն (vkayescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վկայեա՛ (vkayeá) | — | — | վկայեցէ՛ք (vkayecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | վկայեսջի՛ր (vkayesǰír) | — | — | վկայեսջի՛ք (vkayesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վկայեր (mí vkayer) | — | — | մի՛ վկայէք (mí vkayēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | վկայել, վկայիլ* (vkayel, vkayil*) | participle | վկայեցեալ, վկայեալ (vkayecʻeal, vkayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | վկայեցուցանեմ (vkayecʻucʻanem) | aorist stem | վկայեց- (vkayecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վկայիմ (vkayim) | վկայիս (vkayis) | վկայի (vkayi) | վկայիմք (vkayimkʻ) | վկայիք (vkayikʻ) | վկային (vkayin) | |
| imperfect | վկայէի (vkayēi) | վկայէիր (vkayēir) | վկայէր, վկայիւր (vkayēr, vkayiwr) | վկայէաք (vkayēakʻ) | վկայէիք (vkayēikʻ) | վկայէին (vkayēin) | |
| aorist | վկայեցայ (vkayecʻay) | վկայեցար (vkayecʻar) | վկայեցաւ (vkayecʻaw) | վկայեցաք (vkayecʻakʻ) | վկայեցայք (vkayecʻaykʻ) | վկայեցան (vkayecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վկայիցիմ (vkayicʻim) | վկայիցիս (vkayicʻis) | վկայիցի (vkayicʻi) | վկայիցիմք (vkayicʻimkʻ) | վկայիցիք (vkayicʻikʻ) | վկայիցին (vkayicʻin) | |
| aorist | վկայեցայց (vkayecʻaycʻ) | վկայեսցիս (vkayescʻis) | վկայեսցի (vkayescʻi) | վկայեսցուք (vkayescʻukʻ) | վկայեսջիք (vkayesǰikʻ) | վկայեսցին (vkayescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վկայեա՛ց (vkayeácʻ) | ��� | — | վկայեցարո՛ւք (vkayecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | վկայեսջի՛ր (vkayesǰír) | — | — | վկայեսջի՛ք (vkayesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վկայիր (mí vkayir) | — | — | մի՛ վկայիք (mí vkayikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
[edit]- Armenian: վկայել (vkayel)
Further reading
[edit]- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “վկայեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “վկայեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy