մարդակեր

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian մարդակեր (mardaker).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

մարդակեր (mardaker)

  1. cannibal, man-eater

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մարդակեր (mardaker) մարդակերներ (mardakerner)
dative մարդակերի (mardakeri) մարդակերների (mardakerneri)
ablative մարդակերից (mardakericʻ) մարդակերներից (mardakernericʻ)
instrumental մարդակերով (mardakerov) մարդակերներով (mardakernerov)
locative
definite forms
nominative մարդակերը/մարդակերն (mardakerə/mardakern) մարդակերները/մարդակերներն (mardakernerə/mardakernern)
dative մարդակերին (mardakerin) մարդակերներին (mardakernerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մարդակերս (mardakers) մարդակերներս (mardakerners)
dative մարդակերիս (mardakeris) մարդակերներիս (mardakerneris)
ablative մարդակերիցս (mardakericʻs) մարդակերներիցս (mardakernericʻs)
instrumental մարդակերովս (mardakerovs) մարդակերներովս (mardakernerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative մարդակերդ (mardakerd) մարդակերներդ (mardakernerd)
dative մարդակերիդ (mardakerid) մարդակերներիդ (mardakernerid)
ablative մարդակերիցդ (mardakericʻd) մարդակերներիցդ (mardakernericʻd)
instrumental մարդակերովդ (mardakerovd) մարդակերներովդ (mardakernerovd)
locative

Derived terms

[edit]

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

մարդ (mard) +‎ -ա- (-a-) +‎ կեր- (ker-)

Noun

[edit]

մարդակեր (mardaker)

  1. cannibal, man-eater

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: մարդակեր (mardaker)

Further reading

[edit]
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մարդակեր”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մարդակեր”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy