normal

normal < λατινική normalis < norma

normal ^(en)

1. κανονικός, τυπικός, συνηθισμένος, νορμάλ· αυτό που θα περίμενα

   ↪ a normal temperature - κανονική θερμοκρασία

   ↪ Roast lamb is normal Easter food.

   Το ψητό αρνί είναι το τυπικό πασχαλινό φαγητό.

   ↪ He did his normal walk.

   Έκανε το συνηθισμένο του περίπατο.

   ≈ συνώνυμα:  common, regular, standard, typical και usual

2. φυσιολογικός, υγιής
3. φυσιολογικός, ομαλός, σύμφωνος με τις κοινωνικές αντιλήψεις ή προκαταλήψεις σχετικά με το τι είναι φυσιολογικό ή ομαλό

• Normal School: σχολή που εκπαιδεύει δασκάλους, διδασκαλείο

• norm

• normal - Oxford Learner's Dictionaries

---

γένος	ενικός	πληθυντικός
αρσενικό	normal	normaux
θηλυκό	normale	normales

^{ⓘ  (βοήθεια·αρχείο)}

normal ^(fr)

• κανονικός, φυσιολογικός, φυσικός

• anormal

• norme

• normalement
• normalisation
• normalité
• supernormal
• ultranormal

---

ενικός	πληθυντικός
normal	normales

normal ^(es)

• κανονικός

---

ενικός	πληθυντικός
normal	normais

normal ^(pt)

• κανονικός

---

normal ^(ro)

• κανονικός

normal ^(ro)

• κανονικά