Ἀχαιός

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀχαιός	οἱ	Ἀχαιοί
γενική	τοῦ	Ἀχαιοῦ	τῶν	Ἀχαιῶν
δοτική	τῷ	Ἀχαιῷ	τοῖς	Ἀχαιοῖς
αιτιατική	τὸν	Ἀχαιόν	τοὺς	Ἀχαιούς
κλητική ὦ!		Ἀχαιέ		Ἀχαιοί
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀχαιώ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀχαιοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἀχαιός < προελληνική ^[1]

Ἀχαιός αρσενικό

ανδρικό όνομα
(ελληνική μυθολογία) μυθικός ήρωας, απόγονος του Ἕλληνος, γενάρχης των Αχαιών, γιος της Κρεούσης και του βασιλιά της Αθήνας Ξούθου, ή του βασιλιά της Αχαΐας Αιγιαλού . Αδελφός του Ίωνα έγινε βασιλιάς της Θεσσαλίας. Από το όνομα του ονομάστηκε ο λαός Αχαιοί και η σημερινή Αχαΐα.
(εθνικό όνομα) μέλος της φυλής των Ἀχαιῶν, ο απόγονος του Αχαιού

Ἀχαιός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
Ἀχαιός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

↑ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.