ZiL

ZiL

Νομική μορφή	συμμετοχική εταιρεία και εταιρεία δημοσίου ενδιαφέροντος
Κλάδος	βιομηχανία αυτοκίνησης και ISIC
Ίδρυση	1916
Διάλυση	2013
Έδρα	Μόσχα, Ρωσία
Συντεταγμένες	55°42′11″N 37°38′47″E
Προϊόντα	Φορτηγό, αυτοκίνητο και ψυγείο
Μητρική	Κυβέρνηση της Μόσχας
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η OJSC AMO ZiL, πλήρως γνωστή ως Δημόσια Ανώνυμη Εταιρεία – Εργοστάσιο Likhachov ρωσικά: Публичное акционерное общество – Завод имени Лихачёва‎‎) και συνηθέστερα ονομάζεται ZiL (ρωσικά: ЗиЛ)‎‎, ήταν ένας σημαντικός ρωσικός κατασκευαστής αυτοκινήτων, φορτηγών, στρατιωτικών οχημάτων και βαρέως εξοπλισμού που εδρεύε στη Μόσχα.

Το τελευταίο όχημα ZiL συναρμολογήθηκε το 2015. Η εταιρεία συνεχίζει να υπάρχει μόνο ως χώρος ανάπτυξης ακινήτων, στον οποίο θα κατασκευαστεί μια νέα αστική συνοικία από την κατασκευαστική εταιρεία του Ομίλου LSR.^[1]

Το εργοστάσιο ιδρύθηκε στις 2 Αυγούστου 1916 ως Εταιρεία Αυτοκινήτων της Μόσχας ή AMO (ρωσικά: Автомобильное Московское Общество (АМО)‎‎). Το εργοστάσιο ολοκληρώθηκε το 1917, λίγο πριν την Επανάσταση, και χτίστηκε νότια της Μόσχας κοντά στον ποταμό Μόσχα στο άλσος Tjufeleva. Ήταν ένα σύγχρονο κτίριο με τον πιο πρόσφατο αμερικανικό εξοπλισμό και σχεδιάστηκε για να απασχολεί 6.000 εργάτες. Τα σχέδια ήταν η παραγωγή φορτηγών Fiat F-15 1,5 τόνων κατόπιν άδειας. Λόγω της Οκτωβριανής Επανάστασης και του επακόλουθου Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου, χρειάστηκε μέχρι την 1η Νοεμβρίου 1924 για να παραχθεί το πρώτο όχημα που παρουσιάστηκε σε μια παρέλαση στις 7 Νοεμβρίου, το AMO-F-15 . Ωστόσο, το εργοστάσιο κατάφερε ακόμα να συναρμολογήσει φορτηγά που αγοράστηκαν από την Ιταλία το 1917-1919. Στις 30 Απριλίου 1923 το εργοστάσιο πήρε το όνομά του από τον Ιταλό κομμουνιστή Pietro Ferrero, αλλά το 1925 μετονομάστηκε σε First National Automobile Factory (Ρωσικά : 1-й Государственный автомобильный завод). 2 χρόνια αργότερα, το 1927, ο Ivan Likhachev διορίστηκε επικεφαλής του εργοστασίου, ένα πρόσωπο του οποίου το όνομα φέρει το εργοστάσιο από το 1956. Τον Απρίλιο του 1929, συμφωνήθηκε η επέκταση του εργοστασίου για την κατασκευή μοντέλων φορτηγών Autocar 2,5 τόνων.

Το 1929-1931, το εργοστάσιο επανεξοπλίστηκε και επεκτάθηκε με τη βοήθεια της αμερικανικής AJ Brandt Co.,^[2][3] και άλλαξε το όνομά του σε Automotive Factory No. 2 Zavod Imeni Stalina (ZIS ή ZiS). Αφού ο Nikita Khrushchev κατήγγειλε τη λατρεία της προσωπικότητας του Ιωσήφ Στάλιν το 1956, το όνομα άλλαξε ξανά σε Zavod imeni Likhachyova, από τον πρώην διευθυντή του Ivan Likhachev.^[4]

• Πολυτελή οχήματα ZiS
• 
  ZIS-101 (1936)
• 
  ZIS-102 (1937)
• 
  ZIS-101A Sport (1939)
• 
  ZIS-110 (1945)
• 
  ZIS-110B (1949)

Οι λωρίδες ZiL — οδικές λωρίδες αφιερωμένες σε οχήματα που μετέφεραν κορυφαίους σοβιετικούς αξιωματούχους — πήραν το όνομά τους από το αυτοκίνητο. Οι λιμουζίνες ZiL ήταν το επίσημο αυτοκίνητο που μετέφερε τους σοβιετικούς αρχηγούς κρατών και πολλούς συμμάχους ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης, σε συνόδους κορυφής ή σε παρελάσεις. Οι λιμουζίνες μεταφέρθηκαν σε διεθνείς συνόδους κορυφής όπως, για παράδειγμα, το 1987 και το 1990 στην Ουάσιγκτον, DC για τις επίσημες κρατικές επισκέψεις του Προέδρου Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.^[5][6]

Η ZiL είχε ιστορία εξαγωγής φορτηγών στην Κούβα, το εμπόριο ξανάρχισε στις αρχές του 21ου αιώνα.^[7]

Το εργοστάσιο ZiL απεικονίζεται σε πολλά αγγλόφωνα ντοκιμαντέρ. Το ντοκιμαντέρ του 2001 του Ντάνιελ Λεκόντ, Λένιν αν ήξερες (μετονομάστηκε σε Μνήμες ΕΣΣΔ), ακολουθεί τη μοίρα μιας οικογένειας που συνδέθηκε με το εργοστάσιο καθώς και το ίδιο το εργοστάσιο τη δεκαετία του 1990.^[8] Το εργοστάσιο είναι επίσης χαρακτηριστικό του ντοκιμαντέρ του 2014, The Last Limousine.^[9]

• Πολυτελή οχήματα ZiL
• 
  ZIL-111G (1962)
• 
  ZIL-114 (1967)
• 
  ZIL-117 κάμπριο (1971)
• 
  ZIL-4104 καμπριολέ (1981)
• 
  ZIL-41047 (1985)

Μετά την κατασκευή της τελικής λιμουζίνας ZiL το 2012, η διοίκηση του εργοστασίου της Μόσχας σταμάτησε την παραγωγή φορτηγών το 2015 και η εταιρεία κηρύχθηκε σε πτώχευση. Η ZiL εξακολουθεί να υπάρχει ως νομική οντότητα, αλλά δεν παράγει οχήματα. Μετά, ανακοινώθηκε ότι ο χώρος του εργοστασίου θα μετατρεπόταν σε οικιστική ανάπτυξη.^[10] Τα περισσότερα εργοστασιακά κτίρια αποσυναρμολογήθηκαν το 2015.^[11]

Προηγούμενος, είχαν γίνει προσπάθειες για συνεργασία με την Mercedes την δεκαετία του 1990 αλλά δεν έγινε καρποφόρα. Η Amur, ήταν μια παλιά θυγατρική της εταιρίας από την δεκαετία του 1960, αλλά μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ανεξαρτητοποιήθηκε. Η ZiL πούλησε τον σχεδιασμό του ZiL-130 στην πλέον ανταγωνιστική Amur το 1995, και το φορτηγό συνέχιζε να παράγεται με μερικούς εκσυγχρονισμούς μέχρι το 2015.

Ο εξοπλισμός του εργοστασίου και άλλα περιουσιακά στοιχεία της αυτοκινητοβιομηχανίας δημοπρατήθηκαν σε μια νέα εταιρεία, την " MSTs6 AMO ZIL". Απασχολεί 47 άτομα, κυρίως πρώην εργαζόμενους της ZiL.^[12] Η εταιρεία έλαβε μέρος στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Μόσχας 2016.^[13]

Μετά την κατεδάφιση του κτιρίου της «MSTs6 AMO ZIL» το 2020, πιστεύεται ότι η εταιρεία έπαψε να υπάρχει. Ωστόσο, αναφέρθηκε το 2021 ότι η MST6 συνέχισε να λειτουργούν. Το προσωπικό και ο εξοπλισμός του μεταφέρθηκαν στην Περιφέρεια της Μόσχας.^[14]

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    ZiL

• (in ρωσική)—Official MSTS6 ZIL website
• (in ρωσική)—Official ZiL website
• From Soviet Russia With Love - article about presidential limousines made by the company

Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.