Short 360
| Short 360 | |
|---|---|
 Το Short 360 | |
| Τύπος | ελαφρύ μεταγωγικό/επιβατηγό αεροσκάφος (commuter) |
| Κατασκευαστής | Short Brothers |
| Χώρα προέλευσης | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Παρθενική πτήση | 1η Ιουνίου 1981 |
| Πρώτη παρουσίαση | Νοέμβριος 1982 |
| Κύριος χειριστής | Air Cargo Carriers |
| Άλλοι χειριστές | Emerald Airways Aeroperlas Skyway Enterprises |
| Παραγωγή | 1981–1991 |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 165 |
| Αναπτύχθηκε από | Short 330 |
| Εξελίχθηκε σε | Short C-23B/C Sherpa |
Το Short 360 (επίσης γνωστό ως SD3-60 και Shorts 360)[1] είναι δικινητήριο ελικοφόρο ελαφρύ μεταγωγικό/επιβατηγό αεροσκάφος (commuter) το οποίο παρήγαγε η βρετανική εταιρεία Short Brothers την δεκαετία του 1980. Μπορεί να μεταφέρει έως και 39 επιβάτες και είναι έκδοση μεγαλύτερων διαστάσεων του προγενέστερου Short 330.
Σχεδιασμός και ανάπτυξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την δεκαετία του 1970 η κρατούσα τάση στον χώρο των commuters ήταν να αυξάνονται οι διαστάσεις των αεροσκαφών προκειμένου να μπορούν να μεταφέρουν περισσότερους επιβάτες σε πιο άνετες και ευρύχωρες καμπίνες. Παρακολουθώντας τις εξελίξεις αυτές, η Short Brothers ανέπτυξε το Skyvan και στην συνέχεια το 330 που μπορούσε να μεταφέρει έως και 36 επιβάτες.
Το Short 360 ήταν έκδοση του 330 με 36 θέσεις. Ο αριθμός των επιβατών μπορούσε να αυξηθεί στους 39 αν αυξάνονταν η πυκνότητα των θέσεων στην καμπίνα. Σχεδιαστικά είναι παρόμοιο με το 330, έχει δε παραπλήσιες διαστάσεις. Η άτρακτος του 360 είναι μακρύτερη κατά 91 cm, γεγονός που επέτρεψε την τοποθέτηση δύο ακόμα σειρών των τριών θέσεων, ενώ παράλληλα η αλλαγή αυτή βελτίωσε τα αεροδυναμικά χαρακτηριστικά του αεροσκάφους.[1] Στην δεξιά πλευρά της ατράκτου υπάρχουν δύο θέσεις ανά σειρά αλλά στην αριστερή μόνο μία. Το αεροσκάφ��ς προωθείται από δύο κινητήρες Pratt & Whitney PT6A-65R. Η ανάπτυξή του ανακοινώθηκε το 1980,το πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση την 1η Ιουνίου 1981[2] και το πιστοποιητικό του τύπου εξεδόθη στις 3 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους 1981.
Εκτός από την βασική έκδοση, η κατασκευάστρια παρουσίασε αρκετές παραλλαγές. Πρώτο ήταν το 360 Advanced που παρουσιάστηκε στα τέλη του 1985 και διέθετε δύο κινητήρες PT6A-65-AR των 1.424 shp, ενώ τον Μάρτιο του 1987 ακολούθησε το 360/300 με εξάφυλλες έλικες και ισχυρότερους κινητήρες PT6A-67R για ανώτερες hot and high επιδόσεις. Το 360/300 παρήχθη και σε έκδοση μεταγωγικού (freighter).
Επιχειρησιακή ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πρώτο αεροσκάφος παραγωγής πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 19 Αυγούστου 1982[3] και παραδόθηκε για χρήση στην Suburban Airlines το Νοέμβριο του ίδιου έτους.[4] Όντας παρόμοιο σε δυνατότητες με το επιτυχημένο εμπορικά 330, το 360 αξιοποιήθηκε εκτενώς από πολλές περιφερειακές αερογραμμές παγκοσμίως. Η παραγωγή διεκόπη το 1991, μετά από την παράδοση 165 μονάδων.[5] Το 1998 αξιοποιούνταν περίπου 110 αεροσκάφη διάφορων εκδόσεων.[5]
Εκδόσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
,_Dublin,_June_1995_(01).jpg)
- 360-100
- Αρχική έκδοση παραγωγής με κινητήρες Pratt & Whitney Canada PT6A-65R.[6]
- 360 Advanced
- Έκδοση με ισχυρότερους PT6A-65AR των 1.424 shp που παρουσιάστηκε το 1985.[6] Αργότερα μετονομάστηκε σε 360-200.
- 360-300
- Έκδοση με κινητήρες PT6A-67R και εξάφυλλες έλικες.
- 360-300F
- Μεταγωγικό (freighter) βασισμένο στο 360-300,[6]
- Short C-23 Sherpa
- Εξειδικευμένη έκδοση για τις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ.[7]
Χρήστες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2013 χρησιμοποιούνταν ως επιβατηγά 13 Short 360 διάφορων εκδόσεων.[8]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του 360
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Mondey 1981, p. 228.
- ↑ Simpson 2001, σελ. 495
- ↑ Airlines: FLIGHT International, 11 September 1982
- ↑ Eastwood/Roach p. 455.
- ↑ 5,0 5,1 "Short 360." Airliners.net. Retrieved: 9 August 2007.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Frawley 2003, p. 193.
- ↑ "Olive-Drab: C-23." olive-drab.com. Retrieved: 18 August 2010.
- ↑ Last Chance to Fly, 2012.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Barnes C.H. and Derek N. James.Shorts Aircraft since 1900. London: Putnam, 1989. ISBN 0-85177-819-4.
- Donald, David, ed. The Encyclopedia of Civil Aircraft. London: Aurum, 1999. ISBN 1-85410-642-2.
- Eastwood Tony and Roach John.Turbo Prop Airliner Production List. West Drayton: The Aviation Hobby Shop, 2007.
- Frawley, Gerard. The International Directory of Civil Aircraft, 2003/2004. Fyshwick, ACT, Australia: Aerospace Publications Pty Ltd., 2003. ISBN 1-875671-58-7.
- Mondey, David. Encyclopedia of the World's Commercial and Private Aircraft. New York: Crescent Books, 1981. ISBN 0-517-36285-6.
- Simpson, Rod. Airlife's World Aircraft. London: Airlife Publishing Ltd., 2001. ISBN 1-84037-115-3.
- Taylor, John W. R. Jane's All The World's Aircraft 1988–89. Coulsdon, UK: Jane's Defence Data, 1988. ISBN 0-7106-0867-5.
- Smith, P.R. Shorts 330 and 360 (Air Portfolios 2). London: Jane's Publishing Company Limited, 1986. ISBN 0-7106-0425-4.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
