Μετάβαση στο περιεχόμενο

F.B.I. Φάκελος 17, άκρως εμπιστευτικόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
F.B.I. Φάκελος 17, άκρως εμπιστευτικόν
Harper
ΣκηνοθεσίαΤζακ Σμάιτ[1]
ΠαραγωγήΈλιοτ Κάστνερ και Jerry Gershwin
ΣενάριοΓουίλιαμ Γκόλντμαν
Βασισμένο σεThe Moving Target
ΠρωταγωνιστέςΠωλ Νιούμαν, Λορίν Μπακόλ, Τζούλι Χάρις, Άρθουρ Χιλ, Τζάνετ Λι, Πάμελα Τίφιν, Ρόμπερτ Βάγκνερ, Ρόμπερτ Γουέμπερ, Σέλλεϊ Γουίντερς, Χάρολντ Γκουλντ, Τζάκλιν ντεΒίτ, Στράδερ Μαρτίν, Μάρτιν Γουέστ, Ρόι Τζένσον και Γιουτζίν Ιγκλέσιας
ΜουσικήΤζόνι Μάντελ
ΦωτογραφίαΚονραντ
ΜοντάζΣτέφαν Άρνστεν
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros.
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολή22 Φεβρουαρίου 1966 (1966-02-22) Λος Άντζελες, Καλιφόρνια
Κυκλοφορία30 Μαρτίου 1966 (1966-03-30) (ΗΠΑ)
Διάρκεια121 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός3.5 εκατ. δολάρια
Ακαθάριστα έσοδα12 εκατ. δολάρια [2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το F.B.I. Φάκελος 17, άκρως εμπιστευτικόν (πρωτότυπος τίτλος: Harper) είναι αμερικανική ταινία θρίλερ του 1966 σε σκηνοθεσία του Τζακ Σμάιτ και σενάριο Γουίλιαμ Γκόλντμαν, το οποίο βασίζεται στο μυθιστόρημα "Ο Κινούμενος Στόχος" (The Moving Target) του Ρος ΜακΝτόναλντ. Πρωταγωνιστούν οι Πολ Νιούμαν και Λορίν Μπακόλ.

Η ταινία απέσπασε το βραβείο Έντγκαρ Άλαν Πόε Καλύτερου Σεναρίου το 1967 (Γκόλντμαν).

Ο ιδιωτικός ερευνητής Λου Χάρπερ προσλαμβάνεται από την πλούσια κυρία Σάμπσον για να λύσει τη μυστηριώδη εξαφάνιση του συζύγου της Ραλφ. Κανείς δεν τον έχει δει από τότε που επέστρεψε από το Λας Βέγκας για επαγγελματικό ταξίδι. Ο Χάρπερ ξεκινά την έρευνα με τον Άλαν Τάγκερτ, τον ιδιωτικό πιλότο του Σάμπσον. Σύντομα συνειδητοποιεί ότι ο εξαφανισμένος εκατομμυριούχος δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στους γνωστούς του και τη γυναίκα του.

Η πρώτη ένδειξη οδηγεί τον Χάρπερ στην πρώην ηθοποιό Φέι Ιστεμπρουκ . Η Φέι εργάστηκε για τη κυρία Σάμπσον ως σύμβουλος αστρολογίας. Ενώ συναντά τη Φέι, ο Χάρπερ συναντά επίσης τον σύζυγό της, Ντουάιτ Τρόι. Όταν φτάνει ένα σημείωμα λύτρων που απαιτεί λύτρα μισού εκατομμυρίου δολαρίων, είναι ξεκάθαρο ότι η εξαφάνιση του Ραλφ Σάμπσον έχει πολλά περισσότερα: στην πραγματικότητα πρόκειται για απαγωγή.

Ο Χάρπερ μαθαίνει ότι ο Τρόι, μαζί με τον ηγέτη της θρησκευτικής σέκτας, Κλοντ, ηγούνται μιας συμμορίας λαθρεμπόρων που διακινούν Μεξικανούς ξένους εργάτες προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η εθισμένη στα ναρκωτικά τραγουδίστρια του μπαρ Μπέτυ Φράλει αποδεικνύεται ότι είναι η κρυφή ερωμένη του Τάργκετ, αλλά ασχολείται επίσης με την παράνομη επιχείρηση του Τρόι.

Κατά την διάρκεια της παράδοσης των λύτρων ακολουθεί ανταλλαγή πυροβολισμών. Τα χρήματα εξαφανίζονται μαζί με τον Σάμπσον Σαμψών. Ο Χάρπερ μαθαίνει ότι η Φέι, η Μπέτι, ο Τάγκερτ και ο οδηγός Έντι ήταν πίσω από την απαγωγή. Ο Τρόι το ανακαλύπτει και βασανίζει την Μπέτυ μέχρι να αποκαλύψει το κρησφύγετο. Ο Χάρπερ φτάνει και πυροβολεί τον Τρόι.

Τότε η Μπέτυ αποκαλύπτει πού κρύβεται ο Ραλφ Σάμπσον και ο Χάρπερ ενημερώνει τον φίλο του, τον δικηγόρο που τον βοήθησε να πάρει αυτή τη δουλειά. Όταν φτάνει στο κρησφύγετο, εντοπίζει τον Σάμπσον δολοφονημένο. Αργότερα συναντά τον φίλο του, ο οποίος παραδέχεται ότι σκότωσε τον Ραλφ. Ωστόσο ο Χάρπερ δεν μπορεί να το καλύψει. Ο φίλος του του δείχνει το όπλο, αλλά εκείνος το πετά.

Η ταινία κέρδισε 5,3 εκατομμύρια δολάρια σε έσοδα στη Βόρεια Αμερική το 1966.[3] Επίσης της πιστώνεται ότι αποτέλεσε την έναρξη της καριέρας του Γκόλντμαν ως σεναριογράφου.[4]

Ο Μπόσλεϊ Κράουδερ των Νιου Γιορκ Τάιμς έδωσε μια θετική κριτική στην ταινία σχολιάζοντας πως [ο Νιούμαν] είναι πολύ φρέσκος, πολύ σκληροτράχηλος για να είναι συνεπής, όπως ο σκιερός ντετέκτιβ του και όπως ήταν ο κύριος Μπόγκαρτ. [5]Το προσωπικό του περιοδικού Variety έδωσε επίσης θετική κριτική αναφέροντας πως ο σκηνοθέτης Τζακ Σμιτ έχει εισάγει αμέτρητες πινελιές που φωτίζουν κάθε χαρακτήρα στον υψηλότερο βαθμό.[5] Αντίθετα η Πωλίν Κάελ ήταν αρνητική στην κριτική της σχολιάζοντας πως η ταινία ακουγόταν πολλά υποσχόμενη - ο Πωλ Νιούμαν σε μια προσπάθεια να ξανασυλλάβει τον κόσμο του Πάθος και αίμα με τα μάτια του Μπόγκαρτ, με τους κακομαθείς ανθρώπους και τον υπερώριμο πολιτισμό της Νότιας Καλιφόρνια. Αλλά είναι μια απαίσια ανίκανη προσπάθεια.[5]

Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes η ταινία έχει ποσοστό αποδοχής 95% βασισμένες σε 22 κριτικές, με μέσο όρο 7.60 στα 10. [6] Στο Metacritic στην ταινία αποδίδεται μέσος όρος βαθμολογίας 51 στα 100, με βάση 6 κριτικές, υποδεικνύοντας «μικτές ή μέτριες κριτικές». [7]

  1. www.imdb.com/title/tt0060490/. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουλίου 2016.
  2. «Harper, Box Office Information». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2012. 
  3. «Big Rental Pictures of 1966». Variety: 8. January 4, 1967. https://archive.org/details/sim_variety_1967-01-04_245_7/page/8. 
  4. Tyler, Ralph (November 12, 1978). «'Butch Cassidy' Was: My Western, 'Magic' Is My Hitchcock' 'Magic' Is My Hitchcock». The New York Times: σελ. D23. 
  5. 5,0 5,1 5,2 «F.B.I. Φάκελος 17, άκρως εμπιστευτικόν» (στα Αγγλικά). Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2024. 
  6. «harper». Rotten Tomatoes (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2024. 
  7. «harper». Metacritic. Red Ventures. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]