Φίλιππος της Ορλεάνης (1640-1701)

Η ουδέτερη οπτική γωνία αυτού του λήμματος αμφισβητείται. Πιθανότατα παρουσιάζει κάποια γεγονότα ή απόψεις μονομερώς ή με δυσανάλογη ισορροπία σε σχέση με την αντίστοιχη βαρύτητά τους. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/05/2016.

Φίλιππος της Γαλλίας
Πορτραίτο του Πιέρ Μινιάρ
Δούκας της Ορλεάνης
Περίοδος	1661 - 1701
Προκάτοχος	Γκαστόν της Ορλεάνης
Διάδοχος	Φίλιππος Β΄ της Ορλεάνης
Γέννηση	21 Σεπτεμβρίου 1640 Σατώ ντε Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι, Γαλλία
Θάνατος	9 Ιουνίου 1701 (61 ετών) Σατώ ντε Σαιν-Κλου, Γαλλία
Σύζυγος	Ερριέττα της Αγγλίας Ελισάβετ Καρλόττα του Παλατινάτου
Επίγονοι	Μαρία Λουίζα Φίλιππος Κάρολος Άννα Μαρία Αλέξανδρος Λουδοβίκος Φίλιππος Β΄ Ελισάβετ Καρλόττα
Οίκος	Ορλεάνης
Πατέρας	Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας
Μητέρα	Άννα των Αψβούργων-Ισπανίας
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Φίλιππος της Γαλλίας (γαλλικά: Philippe de France), επίσης γνωστός ως Φίλιππος της Ορλεάνης (Philippe d’Orléans, 21 Σεπτεμβρίου 1640, Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι - 9 Ιουνίου 1701, Κάστρο του Σαιν-Κλου), ήταν πρίγκιπας της γαλλικής βασιλικής οικογένειας (υιός της Γαλλίας), υιός του Λουδοβίκου ΙΓ΄ και της Άννας της Αυστρίας, και μικρότερος αδερφός του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Έλαβε τον τίτλο του Δούκα του Ανζού κατά τη γέννησή του και μετέπειτα του Δούκα της Ορλεάνης το 1660.

Ήταν ο δεύτερος (επιζήσας) γιος του Λουδοβίκου ΙΓ΄ της Γαλλίας και της Άννας των Αψβούργων, κόρης του Φιλίππου Γ΄ της Ισπανίας. Ήταν νεότερος αδελφός του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας, από τον οποίο το 1660 πήρε τον τίτλο του Κυρίου της Γαλλικής αυλής.

Το 1661 πήρε τον τίτλο του Δούκα της Ορλεάνης και νυμφεύτηκε την εξαδέλφη του Ερριέττα Στιούαρτ, κόρη του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας. Ήταν αμφότεροι εγγόνια του Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας και της Μαρίας των Μεδίκων. Όπως κατά την παραδοσιακή συνήθεια ο αδελφός του βασιλιά δεν ανακατευόταν σε πολιτικά θέματα, η Άννα αποφάσισε να φέρει τον γιο της, Φίλιππο, στον ίδιο δρόμο, αποτρέποντάς τον από το να ασχοληθεί με την πολιτική. Κατά βάθος το έκανε μην τυχόν και ο φιλόδοξος Γκαστόν, Δούκας της Ορλεάνης, θελήσει να δημιουργήσει προβλήματα στον αδελφό του.

Ως ενήλικος συνήθιζε να φοράει γυναικεία ρούχα και αρώματα, αλλά ήταν πολύ δυναμικός και σκληρός στο πεδίο της μάχης. Πολέμησε με διάκριση στην μάχη κατά της Φλάνδρας (1667) στον περίφημο πόλεμο της διαδοχής. Είχε και άλλες σημαντικές στρατιωτικές νίκες (1672), ενώ στη μάχη του Κασέλ (1667) κατέλαβε το Σαιντ-Ομέρ. Ο ζηλότυπος βασιλιάς αδελφός του δεν του ανέθεσε ξανά άλλη στρατιωτική επιχείρηση.

Ως ομοφυλόφιλος είχε πολλούς ερωμένους με σημαντικότερο τον Φίλιππο της Λωρραίνης-Αρμανιάκ, γνωστό και ως Ιππότη της Λωρραίνης, ο οποίος ήταν ωραιότατος εξωτερικά, αλλά κτηνώδης και άθλιος. Ήταν ο κυριότερος εχθρός και των δύο συζύγων του. Ενοχλήθηκε αρχικά η πρώτη σύζυγός του Ερριέττα, και ο κουνιάδος της Λουδοβίκος ΙΔ΄, που είχε καταλάβει καλά την κατάσταση, πήρε το δικό της μέρος και όχι αυτό του αδελφού του.

Έπεισε τον Βασιλιά (1670) να τον αιχμαλωτίσει και στη συνέχεια να τον εξορίσει στην Ρώμη. Αλλά ο Φίλιππος, που αδιαφορούσε έντονα για τη σύζυγό του Ερριέττα, για τον πρόσθετο λόγο ότι δεν του είχε κάνει διάδοχο, αντέδρασε έντονα στον αδελφό του, ο οποίος αναγκάστηκε να τον επαναφέρει. Η Ερριέττα πέθανε το 1671 και πολλές φήμες ακούστηκαν ότι δηλητηριάστηκε από τους ερωμένους του συζύγου της αν και η επίσημη αυτοψία προσδιόρισε τα αίτια σε περιτονίτιδα.

Η Άννα Γκοντζάγκα, Πριγκίπισσα του Παλατινάτου, τακτοποίησε τον δεύτερο γάμο του με την ανιψιά του συζύγου της, Ελισάβετ Καρλόττα του Παλατινάτου. Αρχικά, οι σχέσεις του μαζί της ήταν καλύτερες σε σχέση με αυτές με την πρώτη σύζυγό του. Αυτό οφειλόταν στο ότι του πρόσφερε τον ποθούμενο διάδοχο και καθόλου λόγω της αγάπης του σε αυτήν. Εξακολουθούσε να έχει την ίδια σχέση με τους εραστές του, κάτι που αργότερα το κατάλαβε και την ενόχλησε εξίσου. Δεν την ενοχλούσαν τόσο οι ομοφυλοφιλικές του τάσεις, όσο ότι την χρησιμοποίησε σαν όργανο για να αποκτήσει γιο.

Πέτυχε να παντρέψει τον γιο και διάδοχό του, Φίλιππο, με την νομιμοποιημένη εξώγαμη κόρη του αδελφού του, Φραγκίσκη Μαρία. Όταν αργότερα ο Βασιλιάς κατηγόρησε τον ανιψιό του για αδιαφορία, ο πατέρας του τον υπερασπίστηκε τόσο έντονα, που ένας υπηρέτης μπήκε στο δωμάτιο που λογομαχούσαν τα δύο αδέλφια και ζήτησε από τον Φίλιππο να μη φωνάζει έντονα γιατί ακουγόταν σε όλη την Αυλή. Ήταν ο μοναδικός που τολμούσε να υψώσει τη φωνή του στο μεγάλο αδελφό του όταν ενηλικιώθηκε.

Απεβίωσε το 1701 από εγκεφαλικό επεισόδιο, που προκλήθηκε από μια έντονη διαμάχη με τον αδελφό του.

Νυμφεύτηκε την Ερριέττα Στιούαρτ (1661), κόρη του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας, και απέκτησαν:

• Μαρία Λουίζα (1662 - 1689), παντρεύτηκε τον Κάρολο Β΄ της Ισπανίας.
• Φίλιππος Κάρολος (1664 - 1666).
• θνησιγενής κόρη (9 Ιουλίου 1665).
• Άννα Μαρία της Ορλεάνης (1669 - 1728), παντρεύτηκε τον Βίκτωρα Αμεδαίο Β΄ της Σαρδηνίας.

Το 1670 απεβίωσε η Ερριέττα και ο Φίλιππος έκανε το 1671 δεύτερο γάμο με την Ελισάβετ Καρλόττα των Βίττελσμπαχ, κόρη του Καρόλου Α΄ Λουδοβίκου του Παλατινάτου, και απέκτησαν:

• Αλέξανδρος Λουδοβίκος (1673 - 1675).
• Φίλιππος Β΄ (1674 - 1723), Δούκας της Ορλεάνης, παντρεύτηκε την εξαδέλφη του, Φραγκίσκη Μαρία των Βουρβόνων.
• Ελισάβετ Καρλόττα (1676 - 1744), παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο της Λωρραίνης.

Είναι ο ιδρυτής του Οίκου της Ορλεάνης, πλάγιου κλάδου των Βουρβόνων, από τον οποία θα προέλθει τον 19ο αιώνα ο τρισέγγονός του, Λουδοβίκος Φίλιππος.