Σταυροφορία της Βάρνας
Η Σταυροφορία της Βάρνας ήταν μια ανεπιτυχής στρατιωτική εκστρατεία που οργανώθηκε από αρκετούς Ευρωπαίους ηγέτες, για να ελέγξουν την επέκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Κεντρική Ευρώπη, συγκεκριμένα στα Βαλκάνια, μεταξύ 1443 και 1444. Κλήθηκε από τον Πάπα Ευγένιο Δ΄ την 1η Ιανουαρίου 1443 και με επικεφαλής τους Βασιλιά Βλαδίσλαο Γ΄ της Πολωνίας, Ιωάννη Ουνυάδη, Βοεβόδα της Τρανσυλβανίας και Δούκα Φίλιππο Γ΄ της Βουργουνδίας.
Η Σταυροφορία της Βάρνας κορυφώθηκε με μια αποφασιστική οθωμανική νίκη επί της συμμαχίας των σταυροφόρων στη Μάχη της Βάρνας στις 10 Νοεμβρίου 1444, κατά την οποία ο Βλαδίσλαος και ο παπικός απεσταλμένος, Τζουλιάνο Τσεζαρίνι, σκοτώθηκαν.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η σταυροφορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]|
|
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Επακόλουθα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολλοί από τους Σταυροφόρους ακρωτηριάστηκαν από κρυοπαγήματα, πολλοί περισσότεροι πέθαναν σε μικρότερες επακόλουθες μάχες και πολλοί Ευρωπαίοι αιχμαλωτίστηκαν. Η Ουγγαρία έπεσε ξανά στον εμφύλιο πόλεμο έως ότου ο Ουνυάδης εξελέγη Αντιβασιλέας για το βρέφος Λαδίσλαο τον Ιούνιο του 1446. Ο Μπράνκοβιτς διατήρησε τον έλεγχο της Σερβίας.
Η νίκη των Οθωμανών στη Βάρνα, ακολουθούμενη από τη νίκη τους στη Δεύτερη Μάχη του Κοσσυφοπεδίου το 1448, απέτρεψε τα ευρωπαϊκά κράτη από το να στείλουν σημαντική στρατιωτική βοήθεια στους Βυζαντινούς κατά την οθωμανική κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Αν και ο Πίος Β΄ κήρυξε επίσημα τριετή σταυροφορία στο Συμβούλιο της Μάντοβας για την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, οι ηγέτες που της υποσχέθηκαν 80.000 στρατιώτες αψήφησαν τη δέσμευσή τους.[1] Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν απαλλαγμένη, για αρκετές δεκαετίες, από κάθε περαιτέρω σοβαρή προσπάθεια να την απωθήσουν από την Ευρώπη.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Madden, Thomas F. (2006). «9». The New Concise History of the Crusades. Rowman & Littlefield. σελ. 202. ISBN 978-0-7425-3823-8.
- ↑ Imber, Colin (Ιουλίου 2006). «Introduction». The Crusade of Varna, 1443-45 (PDF). Ashgate Publishing. σελίδες 9–31. ISBN 0-7546-0144-7.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Jireček, Konstantin (1978). Istorija Srba. Slovo ljubve.
- Pogăciaș, Andrei (2015). «John Hunyadi and the Late Crusade». Στο: Sabaté, Flocel, επιμ. Life and Religion in the Middle Ages. Cambridge Scholars Publishing. ISBN 9781443881654.
- Setton, Kenneth M.· Hazard, Harry W.· Zacour, Norman P. (1990). A History of the Crusades: The Impact of the Crusades on Europe. Univ of Wisconsin Press. ISBN 978-0-299-10744-4.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |