Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σούζι Κεντικιάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σούζι Κεντικιάν
Η Κεντικιάν το 2018
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11 Σεπτεμβρίου 1987
Γερεβάν, ΕΣΣΔ
ΨευδώνυμοKiller Queen
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Ύψος155 εκ.
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπαγγελματίας πυγμάχος
Ιστότοπος
www.kentikian-promotion.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Σουζιάνα "Σούζι" Λεβόνοβνα Κεντικιάν (αρμενικά: Սյուզի Կենտիկյան και γερμανικά: Susianna Kentikian, 11 Σεπτεμβρίου 1987) είναι Γερμανίδα πρώην πυγμάχος αρμενικής καταγωγής που αγωνιζόταν στην κατηγορία της μύγας (flyweight)[1]. Γεννήθηκε στο Γερεβάν της ΣΣΔ Αρμενίας αλλά σε ηλικία πέντε ετών εγκατέλειψε μαζί με την οικογένειά της την Αρμενία εξαιτίας του πολέμου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Τελικά εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Αμβούργο της Γερμανίας όπου μερικά χρόνια αργότερα ξεκίνησε την ενασχόλησή της με την πυγμαχία.

Το 2005, μετά από μια επιτυχημένη πορεία ως ερασιτέχνιδα μεταπήδησε στην επαγγελματική πυγμαχία. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της έχει αναδειχτεί τέσσερις φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια σε μεγάλες διοργανώσεις (3 τίτλοι στο WBA και ένας στο WBO) και άλλες τρεις σε παγκόσμιες διοργανώσεις μικρότερης εμβέλειας (WIBF και GBU). Στα πλαίσια της επαγγελματικής της καριέρας ήταν αήττητη μέχρι το 2012, ενώ έδωσε τον τελευταίο της αγώνα το 2016. Η Κεντικιάν είναι επίσης γνωστή με το παρωνύμιο Killer Queen, το οποίο είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο τραγούδι των Queen[2].

Η Κεντικιάν γεννήθηκε το 1987 στο Γερεβάν της Αρμενίας (τότε αποτελούσε κομμάτι της Σοβιετικής Ένωσης) και έχει ύψος 155 εκ. Το 1992 η οικογένειά της εγκατέλειψε την Αρμενία εξαιτίας της κλήσης του κτηνίατρου πατέρα της σε επιστράτευση στα πλαίσια του πολέμου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ[3]. Μετά από διαμονή σε διάφορες χώρες (Γερμανία, Μολδαβία και Ρωσία), η Κεντικιάν και η οικογένειά της εγκαταστάθηκαν στο Αμβούργο της Γερμανίας ως πρόσφυγες, ενώ η παραμονή τους στη χώρα οριστικοποιήθηκε μόλις το 2005, όταν η Κεντικιάν μεταπήδησε στον χώρο της επαγγελματικής πυγμαχίας, εξασφαλίζοντας μόνιμο εισόδημα[2]. Ενδιάμεσα, παράλληλα με τις σχολικές της υποχρεώσεις εργαζόταν από τα 16 της ως καθαρίστρια σε τοπικό γυμναστήριο προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της, ενώ η ενασχόλησή της με την πυγμαχία ξεκίνησε όταν εκείνη ήταν δώδεκα ετών. Το 2008 η Κεντικιάν απέκτησε τη γερμανική υπηκοότητα.

Επαγγελματική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κεντικιάν το 2013.

Μετά από μια επιτυχημένη πορεία ως ερασιτέχνιδα (24 νίκες - 1 ήττα[4]), η Κεντικιάν έγινε επαγγελματίας το 2005 και έδωσε τον πρώτο της επαγγελματικό αγώνα τον Ιανουάριο του ίδιου έτους όταν επικράτησε στο Μαγδεμβούργο της Βουλγάρας Ιλιάνα Μπόνεβα. Τους επόμενους μήνες, αφενός το αήττητο σερί της και αφετέρου το γεγονός πως είχε κερδίσει τη συντριπτική πλειοψηφία των αντιπάλων της με νοκ άουτ τράβηξαν πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας. Το 2006 η Κεντικιάν κέρδισε τον πρώτο της επαγγελματικό τίτλο και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους κατέκτησε τον πρώτο διεθνή της τίτλο (WIBF), επικρατώντας στον τέταρτο γύρο με τεχνικό νοκ άουτ της Αμερικανίδας Μαριμπέλ Ζουρίτα. Επιπλέον, στις 16 Φεβρουαρίου του 2007 επικράτησε - εκ νέου με τεχνικό νοκ άουτ - της Καρολίνα Αλβάρεζ από τη Βενεζουέλα, κερδίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον παγκόσμιο τίτλο του WBA στην κατηγορία της μύγας (flyweight). Το 2009 κατέκτησε τον νεοσύστατο τίτλο του WBO επικρατώντας στο Ρόστοκ της έμπειρης και μέχρι τότε αήττητης Τουρκάλας (με γερμανική υπηκοότητα) Τζούλια Σαχίν και τα επόμενα χρόνια διατήρησε τους τίτλους της δημιουργώντας ένα ρεκόρ 29 νικών σε ισάριθμους αγώνες[1].

Τον Μάιο του 2012, η Κεντικιάν υπέστη την πρώτη ήττα της επαγγελματικής της καριέρας, χάνοντας στα σημεία από την Αμερικανίδα Μελίσσα ΜακΜόροου, με συνέπεια να απολέσει τους τίτλους της στις διοργανώσεις WBO και WIBF. Το ίδιο έτος απόλεσε και τον τίτλο στη διοργάνωση της WBA, χάνοντας εκ νέου στα σημεία, από την επίσης Αμερικανίδα, Καρίνα Μορένο, ανακτώντας ωστόσο τον συγκεκριμένο τίτλο τον Ιούλιο του 2013 σε επαναληπτικό με τη Μορένο. Τον Δεκέμβριο του 2013 υπερασπίστηκε επιτυχώς[1] τον τίτλο της στο WBA επικρατώντας στη Στουτγκάρδη της Ιταλίδας πρωταθλήτριας Ευρώπης, Σιμόνα Γκαλάσι[5].

Ο τελευταίος αγώνας της Κεντικιάν διεξήχθη στις 30 Ιουλίου του 2016 στην Alsterdorfer Sporthalle του Αμβούργου απέναντι στην Κροάτισσα Νεβένκα Μίκουλιτς, όπου η Γερμανίδα πυγμάχος επικράτησε στα σημεία σημειώνοντας την τριακοστή έκτη νίκη της σε 39 αγώνες (ακόμη μετράει δύο ήττες, καθώς και έναν αγώνα που διεκόπη με αντίπαλο τη Μεξικανή Αρελί Μουτσίνιο τον Ιούλιο του 2010) και διατηρώντας τους τίτλους της στις διοργανώσεις WIBF και GBU[1]. Στα τέλη του 2017, εξαιτίας της αποχής της από την ενεργό δράση για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους[6], της αφαιρέθηκε ο τίτλος στο WBA.

Η Κεντικιάν είναι από το 2010 εκπρόσωπος της αρμενικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Lebensbaum Armenien, ενώ το 2017 συμμετείχε στο τηλεπαιχνίδι του RTL[6] Let's Dance, τη γερμανική έκδοση του Dancing with the Stars[7].

Αποτελέσματα αγώνων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Α/Α. Αποτέλεσμα Ρεκόρ Αντίπαλος Απόφαση Γύρος, χρόνος Ημ/νία Τοποθεσία Σημειώσεις
39 Νίκη 36–2 (1) Νεβένκα Μίκουλιτς UD 10 30 Ιουλ. 2016 Alsterdorfer Sporthalle, Αμβούργο
38 Νίκη 35–2 (1) Σουζάνα Κρουζ Πέρεζ UD 10 2 Οκτ. 2015 Inselparkhalle, Αμβούργο Κατάκτηση τίτλων WIBF και GBU.
37 Νίκη 34–2 (1) Ναόκο Φουτζιγιόκα UD 10 8 Νοε. 2014 Porsche-Arena, Στουτγκάρδη
36 Νίκη 33–2 (1) Νταν Μπι Κιμ TKO 9 (10), 1:39 31 Μαΐου 2014 König Palast, Κρέφελντ
35 Νίκη 32–2 (1) Σιμόνι Γκαλάσι UD 10 7 Δεκ. 2013 Porsche-Arena, Στουτγκάρδη
34 Νίκη 31–2 (1) Καρίνα Μορένο UD 10 6 Ιουλ. 2013 Westfalenhalle, Ντόρτμουντ Κατάκτηση τίτλου WBA.
33 Νίκη 30–2 (1) Σανέ Γιαχ UD 10 1 Φεβρ. 2013 ISS Dome, Ντίσελντορφ Κατάκτηση προσωρινού τίτλου WBA.
32 Ήττα 29–2 (1) Καρίνα Μορένο SD 10 1 Δεκ. 2012 Burg-Wächter Castello, Ντίσελντορφ Απώλεια τίτλου WBA.
31 Ήττα 29–1 (1) Μελίσα ΜακΜόροου MD 10 16 Μαΐου 2012 Brandenburg-Halle, Φρανκφούρτη Απώλεια τίτλων WBO και WIBF.
30 Νίκη 29–0 (1) Τεεραπόρν Πανιμίτ UD 10 21 Οκτ. 2011 Brandenburg-Halle, Φρανκφούρτη
29 Νίκη 28–0 (1) Άννα Αράτζολα UD 10 26 Μαρτ. 2011 Universum Gym, Αμβούργο
28 NC 27–0 (1) Αρελύ Μουτσίνο NC 3 (10), 0:27 17 Ιουλ. 2010 Sport- und Kongresshalle, Σβερίν Διακοπή μετά από τραυματισμό της Κεντικιάν λόγω ακούσιας σύγκρουσης με την αντίπαλο.
27 Νίκη 27–0 Νάντια Ράουι SD 10 24 Απρ. 2010 Alsterdorfer Sporthalle, Αμβούργο
26 Νίκη 26–0 Τζούλια Σαχίν UD 10 10 Οκτ. 2009 StadtHalle, Ρόστοκ Διατήρηση τίτλων WBA και WIBF και κατάκτηση του κενού τίτλου του WBO.
25 Νίκη 25–0 Καρολίνα Μαρτσέλα Γκουτιέρεζ Γκάιτε UD 10 4 Ιουλ. 2009 Color Line Arena, Αμβούργο
24 Νίκη 24–0 Έλενα Ριντ UD 10 20 Μαρτ. 2009 Alsterdorfer Sporthalle, Αμβούργο
23 Νίκη 23–0 Αναστάζια Τοκταούλοβα UD 10 5 Δεκ. 2008 Sporthalle Brandberge, Χάλλε
22 Νίκη 22–0 Χαγκάρ Σμούλεφελντ Φίνερ UD 10 29 Αυγ. 2008 Burg-Wächter Castello, Ντίσελντορφ
21 Νίκη 21–0 Μέρυ Ορτέγκα TKO 1 (10), 1:53 10 Μαΐου 2008 Sporthalle Brandberge, Χάλλε
20 Νίκη 20–0 Σάρα Γκούντσον TKO 3 (10), 0:57 29 Φεβρ. 2008 Alsterdorfer Sporthalle, Αμβούργο
19 Νίκη 19–0 Νάντια Χόκμι UD 10 7 Δεκ. 2007 Alsterdorfer Sporthalle, Αμβούργο Διατήρηση τίτλου WBA και κατάκτηση κενού τίτλου WIBF.
18 Νίκη 18–0 Σανί Μάρτιν TKO 3 (10), 1:14 7 Σεπτ. 2007 Burg-Wächter Castello, Ντίσελντορφ
17 Νίκη 17–0 Νάντια Χόκμι SD 10 25 Μαΐου 2007 Fight Night Arena, Κολωνία
16 Νίκη 16–0 Μαρία Χοσέ Νούνιεζ TKO 3 (10) 30 Μαρτ. 2007 Kölnarena, Κολωνία
15 Νίκη 15–0 Καρολίνα Αλβάρεζ TKO 9 (10), 0:27 16 Φεβρ. 2007 Fight Night Arena, Κολωνία Κατάκτηση κενού τίτλου WBA.
14 Νίκη 14–0 Μάγια Φρέντσελ TKO 4 (10), 1:35 21 Νοε. 2006 Universum Gym, Αμβούργο
13 Νίκη 13–0 Μαριμπέλ Ζουρίτα TKO 4 (10) 9 Σεπτ. 2006 Bördelandhalle, Μαγδεμβούργο Κατάκτηση κενού Διηπειρωτικού tτίτλου WIBF.
12 Νίκη 12–0 Ντανιέλα Γκραφ UD 10 25 Ιουλ. 2006 Sportschule Sachsenwald, Αμβούργο Κατάκτηση κενού Διεθνούς Γερμανικού τίτλου.
11 Νίκη 11–0 Εβγκέντια Ζαμπλότσκαγια TKO 2 (6), 1:32 15 Απρ. 2006 Maritim Hotel, Μαγδεμβούργο
10 Νίκη 10–0 Εμιλίνα Μετοντίεβα TKO 4 (6), 1:33 14 Ιαν. 2006 Ballhaus, Aschersleben, Germany
9 Νίκη 9–0 Μαρία Κριβοσάπκινα UD 6 13 Δεκ. 2005 Freizeit Arena, Σέλντεν
8 Νίκη 8–0 Σλέτα Τάσκοβα TKO 2 (6), 1:08 29 Οκτ. 2005 TURM ErlebnisCity, Βραδεμβούργο
7 Νίκη 7–0 Ρενάτα Βεσέτσκα TKO 4 (6), 0:58 17 Σεπτ. 2005 Harzlandhalle, Ίλζενμπουργκ
6 Νίκη 6–0 Σιμόνα Πεντσάκοβα TKO 2 (4), 1:14 2 Ιουλ. 2005 Color Line Arena, Αμβούργο
5 Νίκη 5–0 Αλμπένα Άτσεβα TKO 2 (6) 4 Ιουν. 2005 Ballhaus, Ασερζλέμπεν
4 Νίκη 4–0 Τζούλια Βλασένκο TKO 3 (4), 1:50 7 Μαΐου 2005 Volkswagen Halle, Μπράουνσβαϊγκ
3 Νίκη 3–0 Λούτσι Σοβιγιούσοβα TKO 1 (4) 9 Μαρτ. 2005 Sporthalle Wandsbek, Αμβούργο
2 Νίκη 2–0 Ντέμπι Λοχμέιερ KO 1 (4), 1:23 26 Φεβρ. 2005 Color Line Αρίνα, Αμβούργο
1 Νίκη 1–0 Ιλιάνα Μπόνεβα UD 4 15 Ιαν. 2005 Bördelandhalle, Μαγδεμβούργο Επαγγελματικό ντεμπούτο

Πηγή:[1]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Susi Kentikian». boxrec.com (στα Αγγλικά). BoxRec. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2018. 
  2. 2,0 2,1 Krohn, Anne-Dore (15 Φεβρουαρίου 2007). «Durchgeboxt». zeit.de (στα Γερμανικά). Zeit Online. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2018. 
  3. Bösecke, Ina (16 Φεβρουαρίου 2007). «"Ich bin ein Killer, ich kämpfe wie ein Mann"». spiegel.de (στα Γερμανικά). Spiegel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2018. 
  4. «Susianna "Susi" Kentikian Biography». womenboxing.com (στα Αγγλικά). Women's Boxing. 5 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2018. 
  5. «Susi Kentikian vs. Simona Galassi on December 7th». boxingnews24.com (στα Αγγλικά). Boxing News. 6 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2018. 
  6. 6,0 6,1 Jensen, Björn (14 Σεπτεμβρίου 2017). «Olympiagold als letztes Ziel von Susi Kentikian». abendblatt.de (στα Γερμανικά). Hamburger Abendblatt. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2018. 
  7. «Let's Dance 2017: Susi Kentikian und Robert Beitsch bekommen für den Cha Cha Cha Standing Ovations». rtl.de (στα Γερμανικά). RTL. 21 Μαρτίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]