Σεμεΐσκιε

Οι Σεμεΐσκιε είναι μια κοινότητα ορθόδοξων Παλαιών Πιστών, οι οποίοι ζουν στην περιοχή της Υπερβαϊκάλης στη Σιβηρία από τη βασιλεία της Αικατερίνης της Μεγάλης.^[1] Οι ιερές τελετές και τελετουργίες των Παλαιών Πιστών ήταν σε αντίθεση με εκείνες που διεξήγαγε η επίσημη κρατική εκκλησία αφού, τον 16ο αιώνα, εισήγαγε τις θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις που είναι γνωστές με το όνομα Ράσκολ (σχίσμα). Εκείνοι που απέρριψαν τις μεταρρυθμίσεις έγιναν γνωστοί ως "Παλαιοί Πιστοί" και συνέχισαν να ασκούν την πίστη τους παρά την καταστολή. Οι Σεμεΐσκιε ήταν μια συγκεκριμένη ομάδα Παλαιών Πιστών, οι οποίοι κατέφυγαν στο Χόμελ της Λευκορωσία (τότε τμήμα της Πολωνίας).^[1] Η Αικατερίνη η Μεγάλη, στη συνέχεια, τους εξόρισε από τη Λευκορωσία και τους έστειλε στη Μπουργιατία, με το πρόσχημα ότι θα μπορούσαν να γίνουν αγρότες για τουςΚοζάκους φύλακες που υπερασπίζονταν τα σύνορα της αυτοκρατορίας. Οι απόγονοι των αρχικών Σεμεΐσκιε έχουν ζήσει στην περιοχή από τότε.

Οι Σεμεΐσκιε έχουν μακρά προφορική παράδοση, στη γλώσσα τους^[2], καθώς και φωνητική μουσική. Οι Σεμεΐσκιε είναι γνωστοί για τη πολυφωνική τους παραφωνία^[3] στην ιερή και κοσμική μουσική. Η θεματολογία των τραγουδιών ποικίλει ευρέως, από θρησκευτικά κείμενα μέχρι τραγούδια για θέματα της καθημερινής ζωής.^[3] Ο πολιτιστικός χώρος και ο προφορικός πολιτισμός των Σεμεΐσκιε τοποθετήθηκε στον Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της Ουνέσκο, το 2001.^[4]