Ροδεσιανοί Ελαφροί Τυφεκιοφόροι

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.

Οι Ροδεσιανοί Ελαφροί Τυφεκιοφόροι ή 1ο Τάγμα Ροδεσιανών Ελαφρών Τυφεκιοφόρων (1 RLI ή RLI-Rhodesian Light Infantry) ήταν τακτικός στρατιωτικός σχηματισμός αερομεταφερόμενων κομμάντο του Ροδεσιανού Στρατού. Διακρίθηκε για τη δράση του στον πόλεμο της Ροδεσίας, πόλεμο ανάμεσα στη λευκή κυβερνώσα μειοψηφία της χώρας και τους μαύρους εθνικιστές που επιδίωκαν την εκδίωξη των λευκών και την χειραφέτησή τους. Το παρατσούκλι τους ήταν οι Άγιοι και οι Απίθανοι και είχαν ως μότο τη φράση: έχουν την όψη αγοριών, μάχονται όμως ως λέοντες.

Το RLI συγκροτήθηκε το 1961 αρχικά ως σύνταγμα ελαφρού πεζικού, μετασχηματίστηκε σε τάγμα καταδρομών το 1965, ενώ ακολούθησε ακόμη ένας μετασχηματισμός του σε τάγμα αλεξιπτωτιστών το 1977, μέχρι την οριστική του διάλυση με το τέλος του πολέμου της Ροδεσίας. Αποτέλεσε επίλεκτο σχηματισμό των περίφημων Ειδικών Δυνάμεων του Ροδεσιανού Στρατού. Το Σύνταγμα συγκροτήθηκε από Ροδεσιανούς λευκούς, ευρωπαϊκής καταγωγής. Περιελάμβανε τρεις λόχους κομμάντο (καταδρομέων), ένα λόχο υποστήριξης βαρέων όπλων πεζικού (ΛΥΤ-Λόχος Υποστήριξης Τάγματος) και ένα λόχο διοίκησης. Κάθε λόχος αποτελείτο από δύναμη 150 ανδρών. Κύρια αποστολή του τάγματος ήταν οι αντιανταρτικές επιχειρήσεις και η υποστήριξη των έτερων σχηματισμών Ειδικών Δυνάμεων του Ροδεσιανού Στρατού (Ροδεσιανή SAS-RhSAS, Ανιχνευτές Σέλους-Selous Scouts και Έφιπποι Ανιχνευτές-Grey's Scouts) εντός και εκτός των συνόρων.

Δόθηκε έμφαση στο δόγμα μάχης μικρών και ευέλικτων μονάδων, αυτό που ονομάστηκε πόλεμος των δεκανέων. Η εκπαίδευση περιελάμβανε χειρισμό ελαφρού οπλισμού, τακτικές μάχης και επιβίωσης μικρών ομάδων, χρήση εκρηκτικών και ναρκών, χρήση βαρέων όπλων, ασύρματων συστημάτων-διαβιβάσεων, χρήση υγειονομικού εξοπλισμού, μαθήματα συμπεριφοράς ηγεσίας καθώς και αλεξίπτωτα. Δινόταν ιδιαίτερη προσοχή στην ψυχοσωματική αντοχή, στην καταπολέμηση του άγχους της μάχης και στην πλήρως αποτελεσματική και συνδυαστική χρήση του οπλισμού μέσα από μια εκπαίδευση ιδιαιτέρως σκληρή, σε σημείο βασανισμού.

Οι Ροδεσιανοί Ελαφροί Τυφεκιοφόροι έδρασαν καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου της Ροδεσίας, ενώ προέβησαν και σε μεγάλο αριθμό μαύρων επιχειρήσεων στο έδαφος της Μοζαμβίκης και άλλων γειτονικών χωρών καταδιώκοντας ξένες αντάρτικες ομάδες που βοηθούσαν τους Ροδεσιανούς μαύρους αντάρτες.

Ο τυπικός οπλισμός τους αποτελείτο από τη σειρά των τυφεκίων FN FAL Standard/Para 7,62 χιλιοστών, υποπολυβόλα Uzi 9 χιλ., πιστόλια Browning HP/High Power 9 χιλ., πολυβόλα γενικής χρήσης FN MAG 7,62 χιλ. και αντιαρματικούς εκτοξευτές M-72 LAW 40 χιλ. και RPG-2/7. Ο λόχος υποστήριξης χρησιμοποιούσε πολυβόλα Browning M1919 των 0,30 ιντσών και Μ2 ΗΒ 0,50 ιντσών και όλμους κομμάντο διαμετρήματος 60 και 82 χιλ. Έδρα του σχηματισμού ήταν το στρατόπεδο Λιουέλιν (Liewellyn Barracks) στο Μπουλαουάγιο. Οι αποστολές είχαν διάρκεια τεσσάρων έως έξι εβδομάδων και ακολουθούσαν δέκα ημέρες έως τρεις εβδομάδες ανάπαυσης-εκπαίδευσης στη βάση τους. Στον επίλεκτο αυτό σχηματισμό υπηρέτησαν και πάρα πολλοί ξένοι μισθοφόροι, μεταξύ των οποίων και Έλληνες, ιδίως μετά το 1975.

• Ραιημόν Καρτιέ: Παγκόσμιος Μεταπολεμική Ιστορία, εκδόσεις Πάπυρος-Λαρούς
• Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Δομή, 2007