Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων (ύπατος το 218 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων (ύπατος το 218 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		P. Cornelius L.f.L.n. Scipio (Λατινικά)
Γέννηση255 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Θάνατος211 π.Χ.[1]
Ισπάνια ή Ιβηρική Χερσόνησος
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςPomponia[3][4]
ΤέκναΛεύκιος Κορνήλιος Σκιπίων Ασιατικός[3][5]
Σκιπίων ο Αφρικανός[3][6]
ΓονείςΛεύκιος Κορνήλιος Σκιπίων (ύπατος το 259 π.Χ.)[3][7]
ΑδέλφιαΓναίος Κορνήλιος Σκιπίων Κάλβος[3][8]
ΟικογένειαΚορνήλιοι Σκιπίωνες
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος έπαρχος
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[9]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (218 π.Χ.)[9]
δεδομένα
Μάχη Αννίβα και Σκιπίωνα (ή Νίκη του Αλέξανδρου επί του Πόρου), του Ίγκνατς Ελχάφεν, Βασιλικό Κάστρο της Βαρσοβίας.

Ο Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων, λατιν.: Publius Cornelius Scipio, (απεβ. το 211 π.Χ.) ήταν στρατηγός και πολιτικός της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας και πατέρας του Π. Κ. Σκιπίωνα Αφρικανού.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέλος του γένους των Κορνηλίων, ο Σκιπίωνας ήταν γιος τού Λεύκιου Κορνήλιου Σκιπίωνα υπάτου το 259 π.Χ.

Υπηρέτησε ως ύπατος το 218 π.Χ., το πρώτο έτος του Β' Καρχηδονιακού Πολέμου. Έπλευσε με τον στρατό του από την Πίζα με σκοπό να αντιμετωπίσει τον Αννίβα στην Hispania. [10] Σταματώντας στη Μασσαλία (σήμερα Μαρσέιγ) για να αναπληρώσει τις προμήθειες του, εντυπωσιάστηκε, όταν ανακάλυψε ότι ο στρατός τού Αννίβα είχε μετακινηθεί από την Ιβηρική και διέσχιζε τον Ροδανό. [10] Ο Σκιπίων αποβίβασε τον στρατό του και βάδισε για να αντιμετωπίσει τον Αννίβα, ο οποίος εντωμεταξύ είχε προχωρήσει. Επιστρέφοντας στον στόλο, εμπιστεύτηκε τη διοίκηση τού στρατού του στον αδελφό του Γναίο Κορνήλιο Σκιπίωνα Κάλβο και τον έστειλε στην Hispania για να συνεχίσει την αρχικά προβλεπόμενη αποστολή. Ο Σκιπίων επέστρεψε στην Ιταλία για να αναλάβει τη διοίκηση των στρατευμάτων, που πολεμούσαν στην Eντεύθεν των Άλπεων Γαλατία. [11]

Κατά την επιστροφή του στην Ιταλία, προχώρησε αμέσως για να συναντήσει τον Αννίβα. Σε μία απότομη συμπλοκή ιππικού κοντά στον Τικίνο, παραπόταμο του ποταμού Πάδου, ηττήθηκε και τραυματίστηκε βαριά. Τον Δεκέμβριο τού ίδιου έτους, είδε ξανά την πλήρη ήττα τού ρωμαϊκού στρατού στον ποταμό Τρεβία, όταν ο συνύπατός του Τιβέριος Σεμπρόνιος Λόγγος φέρεται να επέμεινε να πολεμήσει ενάντια στις συμβουλές του. [12][13]

Παρά τις στρατιωτικές ήττες, διατηρούσε ακόμη την εμπιστοσύνη του ρωμαϊκού λαού. Η θητεία του παρατάθηκε, και το επόμενο έτος τον βρήκε στην Ιβηρική με τον αδελφό του Κάλβο, κερδίζοντας νίκες επί των Καρχηδονίων και ενισχύοντας τη θέση της Ρώμης στην Hispania. Συνέχισε τις ιβηρικές εκστρατείες μέχρι το 211, όταν σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια τής ήττας τού στρατού του στον άνω ρου τού ποταμού Βαΐτη από τους Καρχηδόνιους και τους Ιβηρούς συμμάχους τους υπό τον Ινδίβιλι και τον Μανδόνιο. Την ίδια χρονιά, ο Κάλβος και ο στρατός του καταστράφηκαν στο Iλόρκι κοντά στην Καρθαγένη (Νέα Καρχηδόνα, Carthago Nova). Οι λεπτομέρειες αυτών των εκστρατειών δεν είναι πλήρως γνωστές, αλλά φαίνεται, ότι η τελική ήττα και το τέλος των δύο Σκιπιώνων οφείλονταν στην εγκατάλειψη των Κελτιβήρων, οι οποίοι δωροδοκήθηκαν από τον Ασδρούβαλ Βάρκα, τον αδελφό τού Αννίβα.

Στην κηδεία του, κάποιος Λεύκιος Μάρκιος εκφωνούσε ομιλία, όταν ξαφνικά το κεφάλι του πήρε από μόνο του φωτιά. Αυτό έχει ερμηνευτεί ως θείο μήνυμα προς τους στρατιώτες τού Σκιπίωνα, για να εκδικηθούν το τέλος του. [14]

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγινε πατέρας τού Πόπλιου Κορνήλιου Σκιπίωνα Αφρικανού (πρεσβύτερου) και τού Λεύκιου Κορνήλιου Σκιπίωνα Ασιατικού.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 832. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. ↑ www.heritage-history.com/index.php?c=resources&s=char-dir&f=scipio2.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 832. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4246. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1016. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 878. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. ↑ 7,0 7,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 722. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 817. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  9. ↑ 9,0 9,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  10. ↑ 10,0 10,1 Goldsworthy, Adrian (2007). Cannae: Hannibal's Greatest Victory. London, GB: Phoenix. σελ. 29. ISBN 978-0-7538-2259-3. 
  11. ↑ Goldsworthy, Adrian (2007). Cannae: Hannibal's Greatest Victory. London, GB: Phoenix. σελ. 32. ISBN 978-0-7538-2259-3. 
  12. ↑ The earliest historical source was by the Greek historian Polybius, who became an intimate of Scipio's grandson and was seemingly biased in favour of the Scipio family. The other major account was written in the following century by the Roman historian Livy, who also expressed bias in favour of certain aristocratic families.
  13. ↑ Goldsworthy, Adrian (2007). Cannae: Hannibal's Greatest Victory. London, GB: Phoenix. σελ. 14. ISBN 978-0-7538-2259-3. 
  14. ↑ Pliny, Naturalis Historia,


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πόπλιος_Κορνήλιος_Σκιπίων_(ύπατος_το_218_π.Χ.)&oldid=10619548"