Πάβελ Κόχουτ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.

Πάβελ Κόχουτ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Pavel Kohout (Τσεχικά)
Γέννηση	20  Ιουλίου 1928[1][2][3] Πράγα[4][5]
Χώρα πολιτογράφησης	Τσεχία
Σπουδές	Σχολή Καλών Τεχνών τοιυ Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα[6]
Ιδιότητα	συγγραφέας[1][5], σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας[5], δημοσιογράφος, ποιητής[5], μεταφραστής[5], σεναριογράφος[5] και μυθιστοριογράφος
Σύζυγος	Alena Vránová (1950–1952)[7], Jelena Mašínová (από 1970)[8] και Anna Kohoutová (1952–1960)
Τέκνα	Ondřej Kohout, d:Q107505383 και Tereza Boučková
Είδος τέχνης	θέατρο και epistolary fiction
Βραβεύσεις	μετάλλιο Artis Bohemiae Amicis (7  Νοεμβρίου 2004), Gratias Agit (2008), Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Medal of Honor for the city of Vienna, Order of Honour (Upper Austria), Κρατικό Βραβείο της Αυστρίας για την Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία (1977)[9], Franz Theodor Csokor Prize (1969)[10] και Austrian Decoration for Science and Art First Class (1998)
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πάβελ Κόχουτ (γεν. 1928 στην Πράγα) είναι Τσεχοαυστριακός συγγραφέας (έχει γράψει μυθιστορήματα και θεατρικά έργα) και ποιητής.

Ο Κόχουτ έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Τσεχοσλοβακίας το 1945. Στην πορεία άρχισε να αντιτίθεται στο καθεστώς και κατά τη διάρκεια της Άνοιξης της Πράγας, το 1969, υποστήριξε τους εξεγερμένους και μαζί με άλλους διανοούμενους προχώρησε στην ίδρυση μιας πολιτικής κίνησης με την ονομασία Χάρτα 77. Μαζί με τους ηθοποιούς Pavel Landovsky, Vlasta Chramostova και Vlastimil Tresnak δημιούργησαν μια θεατρική ομάδα και παρουσίασαν τον Μάκβεθ του Σαίξπηρ σε σπίτια στην τσεχική πρωτεύουσα. Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’70 ο Πάβελ Κόχουτ και η γυναίκα του ήταν διαρκώς υπο παρακολούθηση από την τσεχική κρατική ασφάλεια και επανειλημμένα έγιναν από μυστικούς πράκτορες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του. Τελικά το 1978 του δόθηκε άδεια από το καθεστώς για να πάει στη Βιέννη προκειμένου να εργαστεί στο θέατρο για ένα χρόνο, όμως όταν ο Κόχουτ προσπάθησε να επιστρέψει στην Πράγα το καθεστώς αρνήθηκε να τον δεχτεί. Έτσι εγκαταστάθηκε στη Βιέννη και το 1980 πήρε την αυστριακή υπηκοότητα. Δέκα χρόνια μετά, και αφού είχε καταρρεύσει το καθεστώς στην Τσεχοσλοβακία επέστρεψε στην πατρίδα του και ξαναπήρε την τσέχικη υπηκοότητα, ενώ κράτησε παράλληλα και την αυστριακή. Σήμερα ζει και εργάζεται τόσο στη Βιέννη όσο και στην Πράγα.

Το θεατρικό έργο του Φτωχέ Φονιά (Poor Murderer), που βασίστηκε σε ένα έργο του Leonid Nikolaevič Andreev, παρουσιάστηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1976. Το 2003 συμμετείχε στη συγγραφή του μυθιστορήματος Global novel, που κυκλοφορεί και στα ελληνικά. Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί και τα μυθιστορήματά του Η δήμιος, Χιονίζω, Ο άνθρωπος που δολοφονούσε χήρες.

• Katyne (Ένας θηλυκός δήμιος, 1970) : Τ.Καραϊσκάκη ("Οδυσσέας")
• Napady svate Klary (Τα οράματα της Αγίας Κλάρας, 1982) : Κασελάκη ("Καρανάσης")

• Πάβελ Κόχουτ–Μια φωνή αντίστασης και δημοκρατίας, Βιβλιοθήκη, ένθετο εφημερίδας Ελευθεροτυπία, 7 Απριλίου 2006

• Άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή στις 12/04/2006.