Ντεβότα

Ντεβότα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Sainte Dévote (Γαλλικά)
Γέννηση	283; Μποργκό
Θάνατος	304; Mariana
Χώρα πολιτογράφησης	Αρχαία Ρώμη
Eορτασμός αγίου	27 Ιανουαρίου
Πληροφορίες ασχολίας
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

H Ντεβότα (Devota) είναι παρθενομάρτυρας (λατ. virgo et martyr), θανούσα το 303 μ.Χ. Η Ντεβότα επίσης είναι ο προστάτης άγιος δύο περιοχών, της Κορσικής και του Μονακό. Η Ντεβότα έπεσε θύμα των διωγμών εναντίον των Χριστιανών που διεξήγαγαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες Διοκλητιανός και Μαξιμιανός. Μερικές φορές η Ντεβότα θεωρείται ως ίδιο άτομο με την κορσικανή αγία Ιουλία, η οποία στα λατινικά λέγεται ως Deo devota ("αφιερωμένη στον Θεό"). Η περιγραφή παρερμηνεύτηκε ως κύριο όνομα της αγίας.^[2] Ο θρύλος που συνδέεται με την αγία Ντεβότα είναι παρόμοιος με εκείνους που είναι γνωστοί σήμερα για άλλους αγίους της περιοχής, όπως ο Άγιος Ρεπαράτα^[3] και ο Άγιος Τόρπες.

Βιογραφία

Η παράδοση υποστηρίζει ότι η Ντεβότα ήταν μια Κορσικανή η οποία γεννήθηκε γύρω στο 283 μ.Χ. στη Μαριάνα της Κορσικής. Η Ντεβότα ήταν μια νεαρή παρθένα, η οποία είχε αποφασίσει να αφοσιωθεί πλήρως στην υπηρεσία του Θεού. Η Ντεβότα ήταν μέλος του νοικοκυριού του γερουσιαστή Ευτυχίου. Κατά τη διάρκεια των διωγμών του Διοκλητιανού, ο έπαρχος Βάρβαρος έφτασε στην Κορσική με την συνοδεία ενός στόλου και όταν έμαθε ότι ο γερουσιαστής φιλοξενούσε μια Χριστιανή στο σπίτι του, ζήτησε από τον Ευτύχιο να παραδοθεί και να υποχρεωθεί να κάνει την απαιτούμενη θυσία στην λατρεία του αυτοκράτορα. Ο Ευτύχιος αρνήθηκε και ο Βάρβαρος, μη θέλοντας να μπει άμεσα σε σύγκρουση μαζί του, κανόνισε να τον δηλητηριάσουν τον Ευτύχιο. Η Ντεβότα φυλακίστηκε και βασανίστηκε για την πίστη της. Το στόμα της τσακίστηκε και το σώμα της σύρθηκε ανάμεσα στους βράχους. Για την πίστη της τιμωρήθηκε, μάλλον, με λιθοβολισμό μέχρι θανάτου.^[4]

Μετά το θάνατό της, ο κυβερνήτης της Κορσικής αποφάσισε να καεί η σωρός της, για να μην αποτελέσει αντικείμενο λατρείας. Ωστόσο η σωρός της σώθηκε από τους τοπικούς χριστιανούς. Το σώμα της τοποθετήθηκε σε μια βάρκα με προορισμό την Αφρική, καθώς ο Γρατιανός, ο πλοηγός του σκάφους, ο ιερέας Βενέδικτος, και ο Απολλινάρης, ο διάκονος, όλοι πίστευαν ότι στην Αφρική θα λάμβανε μια ταφή με βάση τα χριστιανικά έθιμα.. Ωστόσο, το σκάφος έπεσε θύμα μιας καταιγίδας. Ένα περιστέρι εμφανίστηκε και οδήγησε το σκάφος στο σημερινό Λε Γκωμάτ, το οποίο βρίσκεται στο σημερινό κράτος του Μονακό. Το σκάφος οδηγήθηκε σε μια περιοχή του σημερινού Μονακό όπου τότε βρισκόταν ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο.^[5]

Σε ανάμνηση της μνήμης της στήθηκε ένα παρεκκλήσι, το οποίο βρίσκεται στο Μονακό και επιζεί ακόμη και σήμερα. Παραδοσιακά, τα λουλούδια λέγεται ότι ανθίζουν πριν από την εποχή τους στις 27 Ιανουαρίου, την ημέρα που γιορτάζει η Ντεβότα.

Παραπομπές

↑ «Ökumenisches Heiligenlexikon» D/Devota.htm.
↑ Saint of the Day, January 27 Αρχειοθετήθηκε 2019-12-29 στο Wayback Machine. Retrieved 2012-03-02.
↑ Anna Jameson, Sacred and Legendary Art (Longman, Brown, Green, 1857), 648.
↑ Arduino, Fabio. "Santa Devota", Santa e Beati
↑ Dunbar, Agnes Baillie Cunninghame. "St. Devota", A Dictionary of Saintly Women, Bell, 1904

[19687634cd9e5e7ce5e5e07050199b69a12910b3-1] «Ökumenisches Heiligenlexikon» D/Devota.htm.

[2] Saint of the Day, January 27 Αρχειοθετήθηκε 2019-12-29 στο Wayback Machine. Retrieved 2012-03-02.

[3] Anna Jameson, Sacred and Legendary Art (Longman, Brown, Green, 1857), 648.

[autogenerated2-4] Arduino, Fabio. "Santa Devota", Santa e Beati

[5] Dunbar, Agnes Baillie Cunninghame. "St. Devota", A Dictionary of Saintly Women, Bell, 1904

[1]