Νιόνς

Συντεταγμένες: 44°21′39″N 5°8′26″E / 44.36083°N 5.14056°E / 44.36083; 5.14056

Νιόνς
Η κοινότητα Νιόνς
Έμβλημα
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	καντόνιο του Νιόνς, Ντρομ και διαμέρισμα του Νιόνς
Ταχυδρομικός κώδικας	26110[1]
Κωδικός Κοινότητας	26220[2]
Πληθυσμός	6.771 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση	23,45 km²[4]
Υψόμετρο	234 μέτρα[5] και 940 μέτρα[5]
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Νιόνς 44°21′39″N 5°8′26″E
Ιστότοπος	http://www.nyons.com[6]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Νιόνς (γαλλικά: Nyons) είναι γαλλική κοινότητα, υπονομαρχία του νομού Ντρομ, στην περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ στη νοτιοανατολική Γαλλία.

Η πόλη αναφέρεται επίσης ως «Μικρή Νίκαια» λόγω της ηλιοφάνειας που επικρατεί, που συγκρίνεται με τη Νίκαια και την Κυανή Ακτή. Είναι μια δημοφιλής περιοχή διακοπών από τον 19ο αιώνα, συνεχώς αναπτυσσόμενη.

Είναι υπονομαρχία του νομού και ο πληθυσμός ανέρχεται σε 6.793 (2017) κατοίκους.^[7]

Οι κάτοικοι ονομάζονται Νιονσαί (ζ).^[8]

Η κοινότητα Νιόνς βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Ντρομ, στην περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ, στα νοτιοανατολικά της Γαλλίας. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 234 έως 940 μέτρα και τη διασχίζει ο ποταμός Αιγκ ^[9]και ο παραπόταμός του Σωβ.^[10] Είναι υπονομαρχία του νομού Ντρομ και έχει πληθυσμό 6.793 (2017) κατοίκους.^[7]

Βρίσκεται σε απόσταση 70 χιλιομέτρων νότια της Βαλάνς, πρωτεύουσας του νομού Ντρομ και 40 χιλιομέτρων νότια της κοινότητας Ντι, ^[11]δεύτερης υπονομαρχίας του νομού. Το έδαφος της κοινότητας είναι μέρος του Περιφερειακού φυσικού πάρκου των Προβηγκιανών Μπαρονί που δημιουργήθηκε το 2015.

Βρίσκεται στη φυσική και ιστορική περιοχή των Μπαρονί, περίπου 40 χιλιόμετρα ανατολικά της κοιλάδας του Ροδανού και περιβάλλεται από μεσαία βουνά, τα ψηλότερα των οποίων έχουν υψόμετρο περίπου 1.000 μέτρα και σχηματίζουν ένα ημικύκλιο γύρω από την πόλη ανοίγοντας προς την κοιλάδα του ποταμού Αιγκ. Αυτά τα βουνά δίνουν στην πόλη ένα εξαιρετικό μικροκλίμα. Είναι μια από τις κυριότερες πόλεις στην τουριστική περιοχή του νότιου τμήματος του νομού Ντρομ.

Η έκταση της πόλης είναι 23,45 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Κατά την αρχαιότητα στη θέση της κοινότητας Νιόνς θεωρείται ότι υπήρχε ένας μικρός οικισμός που ονομαζόταν Νοβιομάγκους («η νέα αγορά» στην κελτική γλώσσα, από το nouios=νέος και το magos= αγορά).

Στα Προβηγκιανά οξιτανικά, παραδοσιακή διάλεκτο της οξιτανικής γλώσσας της περιοχής, η πόλη ονομάζεται Niom.

Η περιοχή της κοινότητας Νιόνς ήταν μέρος της επικράτειας της γαλατικής φυλής των Βοκόντιων. Κατά τους Γαλατο-ρωμαϊκούς χρόνους, ήταν συνδεδεμένη με την πόλη Βαιζόν.

Για πολύ καιρό ήταν στην άμεση κατοχή της μονής Σαιν-Σεζαίρ της Αρλ και των Αρχιεπισκόπων της Αρλ, τελικά πέρασε στην κυριαρχία κοσμικών αρχόντων. Οι άρχοντες του Μοντωμπάν κυριάρχησαν στην πόλη στις αρχές του 13ου αιώνα. Μετά από έναν αιώνα συγκρούσεων για την κατοχή της, η πόλη ενσωματώθηκε στο Ντωφινέ το 1315. Ωστόσο, ήταν ακόμη υποτελής του Πάπα. Το 1349, μετά την προσάρτηση του Ντωφινέ στο βασίλειο της Γαλλίας, η πόλη Νιόνς έγινε ιδιοκτησία του βασιλιά-δελφίνου και έτσι παρέμεινε μέχρι τη Γαλλική επανάσταση.

Η πόλη γνώρισε μια εξαιρετική περίοδο ανάπτυξης από τα τέλη του 13ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 15ου αιώνα, που συνδέεται με την παρουσία των Παπών στην Αβινιόν, τους Ιταλούς εμπόρους και μια μεγάλη εβραϊκή κοινότητα. Οι αρχές του 16ου αιώνα ήταν επίσης περίοδος ανάπτυξης, αλλά οι θρησκευτικοί πόλεμοι, που είχαν ξεκινήσει στην περιοχή στα τέλη της δεκαετίας του 1550, επηρέασαν βαθιά την πόλη. Το 1585 χτίστηκε μια ακρόπολη στην αριστερή όχθη του ποταμού Αιγκ και δεσπόζει ακόμη στην πόλη και τη γέφυρα, ενώ το κάστρο των δελφίνων, που χτίστηκε στις αρχές του 14ου αιώνα, καταστράφηκε.

Στη συνέχεια, η Νιόνς έγινε προτεσταντικός τόπος ασφάλειας και παρέμεινε και μετά το έδικτο της Νάντης το 1598. Έχασε αυτό το καθεστώς με το διάταγμα της Λα Ροσέλ το 1622, καθώς, μετά τις προτεσταντικές εξεγέρσεις εκείνου του έτους, ο Λουδοβίκος ΙΓ' αποφάσισε να μειώσει τις κύριες οχυρώσεις της περιοχής, που πιθανόν να χρησίμευαν ως κρησφύγετο για τους Προτεστάντες. Με ένα διάταγμα τον Ιούλιο του 1627 που διέταζε την καταστροφή όλων των οχυρών που δεν βρίσκονταν στα σύνορα, η Νιόνς έγινε ανοιχτή πόλη. Το 1633 κατεδαφίστηκε η ακρόπολη αλλά παρέμειναν τα τείχη που για αιώνες εξασφάλιζαν την ασφάλεια της πόλης.

Η Νιόνς διαθέτει πολλά αξιοθέατα, όπως

• Η γέφυρα της Νιόνς από το 1409, μια μονότοξη γέφυρα με μήκος 43 μέτρων και ύψος 18 μέτρων που εκτείνεται στον ποταμό Αιγκ στην άκρη της παλιάς πόλης. Η γέφυρα έχει αναγνωριστεί ως ιστορικό μνημείο από το 1925.^[12]
• Το κάστρο της πόλης χρονολογείται από τον 8ο αιώνα. Τα διατηρημένα αλλά ιδιόκτητα κτίρια χρονολογούνται από τον 13ο και τον 14ο αιώνα. Έχουν αναγνωριστεί ως ιστορικό μνημείο από το 1983.^[13]
• Η πόλη διαθέτει μια εντυπωσιακή παλιά συνοικία που χρονολογείται από τον 13ο και τον 14ο αιώνα. Η κεντρική πλατεία χρονολογείται από τον 15ο αιώνα.
• Ο ναός του Αγίου Βικεντίου αναφέρθηκε για πρώτη φορά στον 10ο αιώνα. Το σημερινό κτίριο χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, αλλά αποκαταστάθηκε πλήρως το 2009/10. Ο ναός περιλαμβάνει πολλά έργα ζωγραφικής από ένα παλαιό μοναστήρι.
• Η προτεσταντική εκκλησία χτίστηκε στα ερείπια παλαιάς μονής το πρώτο μισό του 19ου αιώνα.
• Ο πύργος Ραντόν χτίστηκε στα τέλη του 13ου αιώνα. Την εποχή εκείνη χρησίμευε ως κεντρικός πύργος άμυνας (donjon) και φυλακή. Περίπου στα μέσα του 19ου αιώνα, μετατράπηκε σε παρεκκλήσι (Notre-Dame de Bon-Secours).
• Η πύλη της πόλης με το καμπαναριό.
• Το Μουσείο Αρχιτεκτονικής και Ιστορίας της Νιόνς και των Μπαρονί.
• Το μουσείο της ελιάς που παρουσιάζει τα παραδοσιακά εργαλεία που ήταν απαραίτητα για την καλλιέργεια της ελιάς και την παραγωγή ελαιόλαδου. ^[14]
• Ο αρωματικός κήπος (Jardin des Aromes), που ιδρύθηκε το 1983, εκτείνεται κατά μήκος του ποταμού Αιγκ και περιλαμβάνει πολυάριθμα φυτά μπαχαρικά και αρωματικά από την περιοχή της Μεσογείου.

• Η επίσημη ιστοσελίδα της πόλης (γαλλικά)
• Η ιστοσελίδα του Γραφείου Τουρισμού της περιοχής Μπαρονί (επιλογή γλώσσας)