Ιωάσαφ Α΄ Κόκκας
Ιωάσαφ Α΄ Κόκκας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | ᾿Ιωάσαφ ὁ Α´ Κό(κ)κας (Κούσας) (Ελληνικά) |
Γέννηση | 15ος αιώνας |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιερέας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
Ο Ιωάσαφ Α΄ (κατά κόσμον Αντώνιος Κόκκας[1]) διετέλεσε Οικουμενικός Πατριάρχης μεταξύ των ετών 1465 και 1466.
Είχε λατινική καταγωγή[1]. Πατριάρχευσε σε κρίσιμη εποχή και προκάλεσε αντιδράσεις. Συγκρούστηκε με τον Τραπεζούντιο Γεώργιο Αμιρούτζη ή Αμοιρούτζη, ισχυρό παράγοντα της Υψηλής Πύλης, καθώς αρνήθηκε να ευλογήσει παράνομο γάμο του, ενώ ήταν ήδη έγγαμος, με τη χήρα του Δούκα των Αθηνών Ατζαγιόλι. Μετά την άρνηση του Πατριάρχη Ιωάσαφ να ευλογήσει τέτοιο γάμο, επενέβη ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής και τον διέταξε να το κάνει. Ο Ιωάσαφ συνέχιζε να αρνείται, οπότε ο Σουλτάνος διέταξε να κοπεί η μύτη του Μεγάλου Εκκλησιάρχου Μαξίμου[2], μετέπειτα Πατριάρχη, ο οποίος εισηγούταν με θέρμη να μην ευλογηθεί ο γάμος αυτός. Κατόπιν ο Σουλτάνος διέταξε τους γενίτσαρους να κόψουν τη γενειάδα του Πατριάρχη[3], ο οποίος ευθαρσώς δήλωνε: «ουχί μόνον τα γένεια, αλλά και τας χείρας και τους πόδας και την κεφαλήν, εάν μοι κόψητε, ένεκα της αληθείας, δεν θα παραβώ ποτέ τους νόμους, των οποίων διατελώ φύλαξ και προστάτης».
Την Κυριακή του Πάσχα του 1466 αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει πέφτοντας στην δεξαμενή της Παμμακαρίστου[1], από την οποία τον έβγαλαν ζωντανό[4][5]. Κατόπιν αυτών, επαύθη τελικά από τον Πατριαρχικό Θρόνο, εξορίστηκε στην Αγχίαλο και λίγο αργότερα θανατώθηκε από τον Γεώργιο Αμιρούτζη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Laurent 1968, σελ. 233.
- ↑ Ζαχαριάδου 1996, σελ. 95.
- ↑ Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. σελ. 360. ISBN 978-960-8116-17-7.
- ↑ Philippides 1990, σελ. 58.
- ↑ Γεδεών 1885, σελ. 481.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Προκόπιος Τσιμάνης (1981). Από υψηλή σκοπιά οι Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως, τόμ. Α΄. σελίδες 82–84.
- Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. ISBN 978-960-8116-17-7.
- Ζαχαριάδου, Ελισάβετ Α. (1996). Δέκα τουρκικά έγγραφα για την Μεγάλη Εκκλησία (1483-1567) (PDF). Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών. ISBN 960-7094-69-7.
- Laurent, Vitalien (1968). «Les premiers patriarches de Constantinople sous la domination turque (1454-1476): Succession et chronologie d'après un catalogue inédit». Revue des études byzantines 26. doi:. https://www.persee.fr/doc/rebyz_0766-5598_1968_num_26_1_1407.
- Philippides, Marios (1990). Emperors, patriarchs and sultans of Constantinople: 1373 - 1513; an anonymous Greek chronicle of the sixteenth century (PDF). Brookline, Massachusetts: Hellenic College Press. ISBN 0917653157. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023.