Ηλίας Μισαηλίδης

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 23/11/2015.

Ο Ηλίας Μισαηλίδης (1914- 16 Δεκεμβρίου 1996) υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στο στίβο τη δεκαετία του ’30 στους δρόμους παρατεταμένης ταχύτητας (200 και 400 μ.) και μέλος της εθνικής ομάδας σκυταλοδρομίας 4Χ400 στους βαλκανικούς αγώνες στίβου. Ως αθλητής του Πανιωνίου Γ.Σ. αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδος στα 400 μ. και κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ. Μεταπολεμικά διετέλεσε προπονητής και θεμελιωτής του τμήματος στίβου του σωματείου, πρόεδρος του συλλόγου, αντιπρόεδρος και πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ. Θεωρείται προσωπικότητα με μεγάλη προσφορά στον ελληνικό κλασικό αθλητισμό και τη δεκαετία του 2000 οι πανελλήνιοι αγώνες ανδρών και γυναικών ήταν αφιερωμένοι στη μνήμη του.

Γεννήθηκε το 1914 στη Σμύρνη, από όπου ήλθε στην Αθήνα το 1922. Πρωτοεμφανίστηκε στο στίβο το 1927, στα 400μ. Ο τότε πρόεδρος του Πανιωνίου Δημητρός Δάλλας διέκρινε αμέσως το ταλέντο του και τον έγραψε στο σύλλογο. Με τα χρώματα του Πανιωνίου συμμετείχε σε όλες τις διοργανώσεις από το 1929 (παιδικό πρωτάθλημα) ως το 1940, στα αγωνίσματα 200, 400 και 4Χ400.

Κορυφαία στιγμή του στο εσωτερικό η νίκη του στα 400 μ. στο πανελλήνιο πρωτάθλημα το 1937 με χρόνο ρεκόρ 52΄΄. Στη συνέχεια μετείχε και στους Βαλκανικούς Αγώνες Στίβου, ως μέλος της ομάδας σκυταλοδρομίας 4Χ400 μ.

Στη διάρκεια της Κατοχής ανέπτυξε κοινωνική και εθνική δράση. Συγκεκριμένα, το 1942 πρωτοστάτησε στην ίδρυση της "Ένωσης Ελλήνων Αθλητών", με πρόεδρο το Ρένο Φραγκούδη και αντιπρόεδρο το Γρηγόρη Λαμπράκη, με σκοπό την επιβίωση του αθλητισμού στη χώρα. Επίσης, ίδρυσε συνεταιρισμό για τη διανομή επισιτιστικής βοήθειας και ιατροκής πρίθαλψης σε αναξιοπαθούντες αθλητές.

Μεταπολεμικά εργάστηκε αμισθί ως προπονητής στίβου στον Πανιώνιο. Ανέπτυξε το τμήμα στίβου του συλλόγου και ανέδειξε πολλούς πρωταθλητές, όπως το Δεπάστα και ιδίως πρωταθλήτριες: Αργυρίου, Λερίου, Αστερή, Κορνάρου, Κοντώση, Κατσικαδέλλη, Μηνιάτη, Ρεΐζη, Μασέρα, Κλωνάρη, Σασαγιάννη, Βρεττάκου, Κοκοσέλη κ.ά.

Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τα διοικητικά. Από το 1945 υπήρξε μέλος στο Δ.Σ. του Πανιωνίου, του οποίου αργότερα διετέλεσε πρόεδρος (1980-1988). Από το 1964 εκλέγεται μέλος στο Δ.Σ. του ΣΕΓΑΣ και πρωτοστατεί στη δημιουργία των ομοσπονδιών μπάσκετ (1965) και βόλεϊ (1972). Από το 1974 υπήρξε αντιπρόεδρος και την περίοδο "1982 ως Ιανουάριος 1984" πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ. Στη συνέχεια ήταν ξανά αντιπρόεδρος ως το θάνατό του στις 16 Δεκεμβρίου 1996.

Συνέγραψε πληθώρα των άρθρων σε θέματα που αφορούν στον αθλητισμό. Επαγγελματικά ήταν υπάλληλος στο Εθνικό Τυπογραφείο, από το οποίο συνταξιοδοτήθηκε το 1974 με το βαθμό του τμηματάρχη. Πέθανε το Δεκέμβριο του 1996.

Στις 22 Δεκεμβρί­ου 1999 ο ΣΕΓΑΣ τον ανακήρυξε μια από τις πέντε κορυφαίες αθλητικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα μαζί με τον Ιωάν­νη Χρυσάφη, τον Δημήτρη Καραμπάτη, τον Απόστολο Νικολαΐδη και τον Κώστα Παπαναστασίου και όρισε τα πανελλήνια πρωταθλήματα στίβου ανδρών και γυναικών ήταν αφιερωμένα στη μνήμη του.

• Αθλητικές διακρίσεις
  • Βαλκανιονίκης (2): 1935, 1936: 4Χ400μ.
  • Πρωταθλητής Ελλάδος 1937: 400 μ. με ρεκόρ 52΄΄.
  • Δευτεραθλητής Ελλάδος 1931: 4Χ400μ.
  • Δευτεραθλητής Ελλάδος σε 200μ, 400μ.
  • Τριταθλητής Ελλάδος 1931: Βαλκανική σκυταλοδρομία.
• Τιμητικές διακρίσεις
  • Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος
  • Παγκόσμια Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού
  • ΣΕΓΑΣ (1999): κορυφαία αθλητική προσωπικότητα του 20ού αιώνα.
  • Δήμος Αθηναίων
  • Δήμος Νίκαιας
  • Τουρκική Ομοσπονδία Στίβου
  • Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου
  • Πανιώνιος Γ.Σ.: Χρυσός Σταυρός 1978
  • Σύλλογος Φίλων Κλασικού Αθλητισμού

1. Πέτρου Λινάρδου, "Η Σμύρνη του Πανιωνίου".
2. Πέτρου Λινάρδου, "Ο Πανιώνιος ριζώνει στη Νέα Σμύρνη (1930-1940)", εφ. Πανιώνιος Κόσμος, φ. 22 (30/5/2009), σελ. 8-9.
3. "Ηλίας Μισαηλίδης, ο πατέρας του γυναικείου στίβου", Αθλητική Ηχώ, 29/11/1975, σ. 5.^{[νεκρός σύνδεσμος]}
4. Ευάγγελος Ανδρέου, Το αστέρι του πρωταθλητή άναψε...-Ο βαλκανιονίκης του μεσοπολέμου Γιάννης Σκιαδάς. Έκδ. Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης 2011, σελ. 50 & 67

• ΣΕΓΑΣ