Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος

Συντεταγμένες: 55°40′52″N 12°35′12″E / 55.681208°N 12.586609°E / 55.681208; 12.586609

Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος

Η έδρα του ΕΟΠ βρίσκεται στην Κοπεγχάγη Δανίας
Γενικές πληροφορίες
Σύσταση	7  Μαΐου 1990 και 1990
Έδρα	Kongens Nytorv 6
Υπάλληλοι	218
Εκτελεστικός διευθυντής	Χανς Μπρυίνινκχ
Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου	Ελίζαμπετ Φρέιταγκ-Ρίγκλερ
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) (αγγλικά: European Environment Agency) είναι ένας οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) του οποίου αποστολή είναι η προστασία και βελτίωση του περιβάλλοντος. Προς επίτευξη τούτου, παρέχει στα κράτη μέλη της ΕΕ αντικειμενικές, αξιόπιστες και συγκρίσιμες πληροφορίες που τους επιτρέπουν να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, να αξιολογούν τα αποτελέσματά τους και να εξασφαλίζουν την ορθή ενημέρωση του κοινού για την κατάστασή του. Επίσης, παρέχει την απαιτούμενη, για το σκοπό αυτό, τεχνική και επιστημονική υποστήριξη. Ιδρύθηκε με τον Κανονισμό (ΕΟΚ) 1210/90 του Συμβουλίου της 7ης Μαΐου 1990 και λειτουργεί από το 1994 με έδρα στην Κοπεγχάγη Δανίας.^[1]

Η εντολή του ΕΟΠ είναι να συνδράμει στα κράτη μέλη της ΕΕ για τη λήψη ενημερωμένων αποφάσεων σχετικά με τη βελτίωση του περιβάλλοντος, την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής συνιστώσας στις οικονομικές πολιτικές και την πρόοδο στην κατεύθυνση της βιωσιμότητας. Επίσης, να συντονίζει το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πληροφοριών και Παρατηρήσεων για το Περιβάλλον (ΕΙΟΝΕΤ).^[2]

Οι κύριοι τομείς δραστηριοτήτων του Οργανισμού περιλαμβάνουν τη συλλογή πληροφοριών που περιγράφουν την παρούσα και προβλεπόμενη κατάσταση του περιβάλλοντος από απόψεις ποιότητας, πιέσεων που υφίσταται, ευαισθησίας και βιωσιμότητας. Ο Οργανισμός μπορεί να συνεργάζεται στην ανταλλαγή πληροφοριών με άλλους φορείς, περιλαμβανομένου και του Ευρωπαϊκού δικτύου για την εφαρμογή και την επιβολή του Δικαίου του περιβάλλοντος. Παρέχει πληροφορίες που είναι δυνατό να χρησιμοποιούνται απευθείας κατά την εφαρμογή της κοινοτικής πολιτικής περιβάλλοντος, αποδίδοντας προτεραιότητα στους τομείς: ποιότητα του αέρα και ατμοσφαιρικές εκπομπές, ποιότητα των υδάτων, ρυπαντές και υδάτινοι πόροι, κατάσταση του εδάφους, της χλωρίδας και πανίδας και των βιοτόπων, χρήση του εδάφους και φυσικοί πόροι, διαχείριση των αποβλήτων, εκπομπές ήχων, επικίνδυνες για το περιβάλλον χημικές ουσίες, προστασία των ακτών και της θάλασσας. Ειδικότερα καλύπτονται τα διασυνοριακά, πολυεθνικά ή πλανητικά φαινόμενα ενώ λαμβάνεται υπόψη και η κοινωνικοοικονομική ��ιάσταση των ζητημάτων^[3].

Ο οργανισμός αποτελείται από διοικητικό συμβούλιο, μία επιστημονική επιτροπή και τον εκτελεστικό διευθυντή. Το διοικητικό συμβούλιο του ΕΟΠ απαρτίζεται από τους αντιπροσώπους των κρατών μελών, 2 εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και δύο επιστήμονες που διορίζονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο εκτελεστικός διευθυντής διορίζεται από το διοικητικό συμβούλιο για πενταετή θητεία και είναι υπόλογος σε αυτό. Η επιστημονική επιτροπή αποτελείται από μέλη που διαθέτουν ιδιαίτερη εξειδίκευση στον τομέα του περιβάλλοντος και διορίζονται από το διοικητικό συμβούλιο για περίοδο τεσσάρων ετών. Στις αρμοδιότητες του διοικητικού συμβουλίου περιλαμβάνονται η εκλογή ενός Προέδρου και 1-5 αντιπροέδρων, και η έγκριση του πολυετούς προγράμματος εργασίας, των ετήσιων προγραμμάτων εργασίας και των ετήσιων εκθέσεων.

Πρόκειται για ένα δίκτυο εταίρων που αποτελείται από τον ΕΟΠ, τις χώρες μέλη του και τις συνεργαζόμενες χώρες. Συστάθηκε μαζί με τον ΕΟΠ, ο οποίος είναι και υπεύθυνος για τον συντονισμό του. Το δίκτυο περιλαμβάνει τα κύρια στοιχεία που συγκροτούν τα εθνικά δίκτυα πληροφοριών, τα εθνικά εστιακά σημεία και τα θεματικά κέντρα. Τα Εθνικά Εστιακά Σημεία (ΕΕΣ) εδρεύουν συνήθως στις εθνικές υπηρεσίες περιβάλλοντος ή στα υπουργεία περιβάλλοντος των χωρών και είναι αρμόδια για τον συντονισμό των εθνικών δικτύων στα οποία συμμετέχουν πολλοί οργανισμοί και μέσω των οποίων έρχονται σε επαφή εμπειρογνώμονες από εθνικούς οργανισμούς και άλλους φορείς που διαχειρίζονται περιβαλλοντικές πληροφορίες. Επί του παρόντος το Δίκτυο καλύπτει 7 ευρωπαϊκά θεματικά κέντρα: Ρύπανση - Βιοποικιλότητα - Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής - Μετριασμός των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και ενέργεια - Εσωτερικά, παράκτια και θαλάσσια ύδατα - Αστικά, χερσαία και εδαφικά συστήματα - Απόβλητα και πράσινη οικονομία.^[4][5][3]