Γιοβάν Μπράνκοβιτς
| Γιοβάν Μπράνκοβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Јован Бранковић (Σερβικά) |
| Γέννηση | 15ος αιώνας Krušedol monastery |
| Θάνατος | 20 Δεκεμβρίου 1502 Krušedol monastery |
| Τόπος ταφής | Krušedol monastery |
| Θρησκεία | Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Eορτασμός αγίου | 2 Δεκεμβρίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γιελένα Γιάκσιτς |
| Τέκνα | Ελένα Αικατερίνα Ράρες despoina Marija Kantakouzene Brankovic, Despotovna, Princess of Rashka[1] Anna Branković[1] Magdalena Branković[2] |
| Γονείς | Στέφαν Μπράνκοβιτς[1] και Αγγελίνα Αριανίτι Κομνηνή[1] |
| Αδέλφια | Τζούρατζ Μπράνκοβιτς Μαρία της Σερβίας, μαρκησία του Μομφερράτου |
| Οικογένεια | Οίκος Μπράνκοβιτς |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιοβάν (Ιωάννης) Μπράνκοβιτς (σερβικά : Јован Бранковић) από τον Οίκο Μπράνκοβιτς, ήταν Σέρβος ηγεμόνας του δεσποτάτου της Σερβίας από το 1496 έως το 1502. Ήταν ο αδελφός του δεσπότη Γεώργιου Μπράνκοβιτς, από τον οποίο έλαβε τον τίτλο του δεσπότη. Από το 1493 τον τίτλο μοιράζονταν τα δύο αδέλφια και από το 1496, όταν ο Γεώργιος έγινε μοναχός, ο τίτλος έμεινε στον Γιοβάν.
Απέκτησε μεγάλη φήμη στις μάχες με τους Τούρκους, έκανε στρατιωτικές επιδρομές στη Βοσνία και ιδίως στο Σβόρνικ. Ετοίμασε ένα πολύ καλά ολοκληρωμένο σχέδιο με τη βοήθεια της Ενετικής Δημοκρατίας να συνεχίσει τον αγώνα για την απελευθέρωση του λαού του από τους Οθωμανούς, αλλά τον πρόλαβε ο θάνατος το 1502 και δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει.
Ήταν ο τελευταίος δεσπότης της Σερβίας της βασιλικής δυναστείας Μπράνκοβιτς, οι οποίοι θεωρούνταν ως νόμιμοι κληρονόμοι των Νεμάνια και είχαν υπό την προστασία του τη Μονή Χιλανδαρίου στο Άγιο όρος.
Ήταν νυμφευμένος με την Γιελένα από την οικογένεια Γιάκσιτς και είχε πέντε κόρες, αλλά όχι γιους να τον διαδεχτούν:
- Ελένα Αικατερίνα απεβ. 1553, παντρεύτηκε τον Πέτρο Δ΄ Ράρες πρίγκιπα της Μολδαβίας.
Μετά το τέλος του η Έλενα ξαναπαντρεύτηκε τον Ιβανίς Μπερισλάβιτς, στον οποίο το 1504 ο βασιλιάς της Ουγγαρίας χορήγησε τον τίτλο του δεσπότη της Σερβίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Ilona Czamańska: «Wiśniowieccy: monografia rodu» (Πολωνικά) Wydawnictwo Poznańskie. Πόζναν. 2007. σελ. 42. ISBN-13 978-83-7177-229-0. ISBN-10 83-7177-229-7.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βλαντιμίρ Κόροβιτς, Историја српског народа, 1997