Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιάννης Σφαιρόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάννης Σφαιρόπουλος
Ερυθρός Αστέρας
ΘέσηΠροπονητής
ΠρωτάθλημαΕυρωλίγκα
Αδριατική Λίγκα
Πρωτάθλημα Σερβίας
Κύπελλο Σερβίας
Προσωπικές πληροφορίες
Γέννηση21 Μαρτίου 1967 (1967-03-21) (57 ετών)
Θεσσαλονίκη,Ελλάδα
ΕθνικότηταΕλληνική
Πληροφορίες καριέρας
Επαγγελματική καριέρα1985–1988
ΘέσηΠλέι μέικερ
Προπονητική καριέρα1986–σήμερα
Ιστορικό καριέρας
Ως παίκτης:
1985–1988 Απόλλων Καλαμαριάς
Ως προπονητής:
1986–1994 Απόλλων Καλαμαριάς (Υποδομές)
1994–1997 Απόλλων Καλαμαριάς
1997–2005 ΠΑΟΚ (Βοηθός)
2001 ΠΑΟΚ
2001–2004 Ελλάδα Ανδρών (Βοηθός)
2005–2008 Ολυμπιακός (Βοηθός)
2008–2011 Κολοσσός Ρόδου
2009–2010 Ελλάδα Ανδρών (Βοηθός)
2011–2012 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Βοηθός)
2012 Χιούστον Ρόκετς (Βοηθός)
2012–2014 Πανιώνιος
2014–2018 Ολυμπιακός
2018–2022 Μακάμπι
2023–σήμερα Ερυθρός Αστέρας
Διακρίσεις και βραβεία καριέρας
Ως Πρώτος Προπονητής :

Ως Βοηθός Προπονητή :

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος (Θεσσαλονίκη, 21 Μαρτίου 1967) είναι Έλληνας προπονητής καλαθοσφαίρισης στην ομάδα του Ερυθρού Αστέρα.

Υπήρξε βοηθός προπονητή, αλλά και προπονητής σε ομάδες της Α1 κατηγορίας Ελλάδας, της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ως βοηθός στην ελληνική εθνική Ανδρών. Ως βοηθός προπονητή έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Ελλάδος με τον ΠΑΟΚ, το 1999,[1] ένα Πρωτάθλημα Ρωσίας το 2012, μία VTB Λίγκα το 2012 και ένα χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2009. Ως πρώτος προπονητής έχει κατακτήσει δύο Πρωταθλήματα Ελλάδος με τον Ολυμπιακό, το 2015 και το 2016 και τρία Πρωταθλήματα Ισραήλ με την Μακάμπι Τελ Αβίβ το 2019, το 2020 και το 2021.

Κατέχει πτυχίο από το Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΤΕΦΑΑ του ΑΠΘ).

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε την 21η Μαρτίου 1967 στη Θεσσαλονίκη,[1] γιος του οδοντίατρου και παλαίμαχου μέσου ποδοσφαιριστή Σάββα Σφαιρόπουλου των Απόλλωνα Καλαμαριάς και Ολυμπιακού Πειραιώς.[2] Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο αγοριών.

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα βήματα και βοηθός προπονητή (κυρίως)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγωνίστηκε χωρίς μεγάλη επιτυχία στην ομάδα μπάσκετ του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Από τα τμήματα υποδομών του ίδιου συλλόγου άρχισε την προπονητική πορεία το 1986, σε ηλικία μόλις 19 ετών. Παρέμεινε στον Απόλλωνα και υπήρξε προπονητής της ανδρικής ομάδας στα πρωταθλήματα της Β΄ και Γ΄ Εθνικής έως το 1997.[3]

Στη συνέχεια εργάστηκε στον ΠΑΟΚ, ως βοηθός μέχρι το 2005, ενώ το 1999, κατέκτησε και το Κύπελλο Ελλάδας, και πρώτος προπονητής κατά το δεύτερο μισό της περιόδου 2000-01. Από το 2005 έως το 2008 διετέλεσε βοηθός στον Ολυμπιακό Πειραιώς υπό τους Παναγιώτη Γιαννάκη και Πίνι Γκέρσον.[3]

Το 2006 μετείχε στο Summer League του NBA στο Λας Βέγκας ως μέλος του τεχνικού επιτελείου των Κλίβελαντ Καβαλίερς.[3]

Ως πρώτος προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2008, ο Σφαιρόπουλος ανέλαβε ως πρώτος προπονητής, στην ομάδα Κολοσσός Ρόδου. Εκεί παρέμεινε για τρία χρόνια, έχοντας επιτύχει την καθιέρωση ως πρώτος προπονητής, αφού η ομάδα, κατάφερνε πάντα να τερματίζει στην τελική οχτάδα του πρωταθλήματος.

Κατόπιν υπήρξε ένα διάλειμμα ενός έτους, και συγκεκ��ιμένα τη σεζόν 2011-2012, όπου πήγε ως βοηθός πάλι, του Γιόνας Καζλάουσκας, στην ομάδα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, κατακτώντας και το ρωσικό πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ρωσίας, ενώ κατάφερε να πάει με τη ρωσική ομάδα έως και τον τελικό της Ευρωλίγκας,[1] το οποίον όμως έχασε από τον Ολυμπιακό με 62-61. Μετά από αυτό, ο Καζλάουσκας αποχώρησε από την ΤΣΣΚΑ και μαζί του και ο Σφαιρόπουλος.

Αργότερα, και για δύο σεζόν υπήρξε ξανά πρώτος προπονητής στην ομάδα του Πανιωνίου. Η πρώτη σεζόν ήταν καλή με τον Πανιώνιο καθώς τερμάτισε τρίτος στην κανονική περίοδο, ενώ την επόμενη χρονιά, τερμάτισε τέταρτος, έχοντας χάσει και μεγάλη ευκαιρία να βρεθεί στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.[3]

Ολυμπιακός (2014-2018)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τη σεζόν 2014-15, αντικατέστησε τον Γιώργο Μπαρτζώκα (ο οποίος παραιτήθηκε), στον πάγκο του Ολυμπιακού, μετά από την ήττα που γνώρισε η ομάδα του Πειραιά, από τον Παναθηναϊκό στους προημιτελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας,[4] κάνοντας έτσι ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα του. Επίσημα, ανακοινώθηκε στην 1 Νοεμβρίου του 2014, με βοηθό του στον πάγκο τον Μίλαν Τόμιτς και το συμβόλαιο ήταν διετούς διάρκειας.[5]

Στην πρώτη του σεζόν με τον Ολυμπιακό τα πήγε καλά, καταφέρνοντας να τερματίσει πρώτος στην κανονική χρονιά, και πρώτος στην τελική οχτάδα, κατακτώντας το Πρωτάθλημα, σε ένα τελικό, κόντρα στον Παναθηναϊκό, με συνολικό σκορ 3-0, το οποίο, εν μέρει, έχει ιστορική σημασία για το σύλλογο, καθώς είναι η πρώτη φορά που νικά 3 διαδοχικούς αγώνες στον τελικό του πρωταθλήματος (το ρεκόρ το κατέχει ο Παναθηναϊκός, αφού το έχει καταφέρει 4 φορές).[6] Ενώ, κατάφερε να μπει και στο Final Four της Ευρωλίγκας, αλλά χάνοντας στο τελικό από τη Ρεάλ Μαδρίτης, βγήκε δεύτερος.[7]

Κατά τ' άλλα το ντεμπούτο του στον πάγκο του Ολυμπιακού το έκανε, σε ένα αγώνα κόντρα στην ΑΕΚ, εκτός έδρας, νικώντας 62-81.[8][9] Ενώ στην Ευρωλίγκα, ντεμπούτο έκανε στις 7 Νοεμβρίου του 2014, κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, εκτός έδρας, νικώντας 57-62.[10] Γενικά στην κανονική χρονιά, από τους 23 αγώνες που κάθισε στον πάγκο του Ολυμπιακό, δεν έκανε καμία ήττα, ήττα έκανε μόνο μία, στους τελικούς , από τον Άρη. Στην Ευρωλίγκα σε 28 αγώνες, κέρδισε τους 20 χάνοντας 8 αγώνες. Συνολικά, σε όλες τις διοργανώσεις έδωσε 52 αγώνες και έχασε τους 9. Του πιστώνονται εξίσου και τα καλά αποτελέσματα εις βάρος του Παναθηναϊκού, αφού σε πέντε αγώνες μεταξύ τους, κέρδισε και τους πέντε.[11]

Τέλος, η σεζόν τον βρίσκει, μετά από ψηφοφορία, τον καλύτερο προπονητής της A1, δηλώνοντας:[12] «Ευχαριστώ όλους τους συμμετέχοντες στην ψηφοφορία [...] Το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα και πάνω από όλα εκείνο που μετράει είναι η ομαδική προσπάθεια του Ολυμπιακού. Έχω επισημάνει και στο παρελθόν ότι πρωταγωνιστές είναι οι παίκτες και σε εκείνους ανήκουν τα εύσημα, γιατί έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους». Επίσης, ο Ολυμπιακός με τον Σφαιρόπουλο έκανε 26 νίκες στη σειρά, δεύτερο καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία του, ενώ το πρώτο το κατέχει η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς, το 2010-11, που είχε κάνει 31 νίκες σερί.[13]

Στις 6 Αυγούστου του 2015, η ΚΑΕ Ολυμπιακός, ανακοίνωσε την επέκταση συμβολαίου με τον Σφαιρόπουλο, έως και το 2018.[14]

Ο Σφαιρόπουλος είδε κάποιους βασικούς παίχτες της προηγούμενης χρονιάς να αποχωρούν, όπως ο Κώστας Σλούκας, ο Μπράιαντ Ντάνστον και ο Μπρεντ Πέτγουεϊ κ.λπ, όμως ενισχύθηκε με τους Πάτρικ Γιανγκ, Ντάνιελ Χάκετ και Ντι Τζέι Στρόμπερι κ.λπ. Παρόλα αυτά, στο πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς κόντρα στον Παναθηναϊκό, για τους προημιτελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας, γνωρίζοντας την ήττα 64-70, στο ΣΕΦ, σε έναν αγώνα κεκλεισμένων των θυρών, αποκλείστηκε από τη διοργάνωση.[15] Στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός κατάφερε να προκριθεί μέχρι τη φάση του TOP16, ωστόσο στη συνέχεια αποκλείστηκε καθώς στον όμιλό του τερμάτισε στην 5η θέση. Στη διαδικασία των play off του ελληνικού πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει στη σειρά από τον Παναθηναϊκό με 0-1, ωστόσο στη συνέχεια πραγματοποίησε τρεις σερί νίκες με αποτέλεσμα να φτάσει τη σειρά στο 3-1 και να κατακτήσει το ελληνικό Πρωτάθλημα.

To 2017 έφτασε μέχρι τον τελικό της Ευρωλίγκα για δεύτερη φορά στην καριέρα του με τους ερυθρόλευκους, αλλά ηττήθηκε από την Φενέρμπαχτσε. Στους τελικούς του πρωταθλήματος έχασε τον τίτλο από τον Παναθηναϊκό με 2-3, έχοντας το πλεονέκτημα έδρας. Την επόμενη χρονιά έχασε στον τελικό κυπέλλου Ελλάδας από την ΑΕΚ με 88-83,[16] ενώ στην Ευρωλίγκα αποκλείστηκε στα play off από την Ζάλγκιρις Κάουνας με 1-3, έχοντας το πλεονέκτημα έδρας. Στο πρωτάθλημα ηττήθηκε στους τελικούς με μειονέκτημα έδρας, από τον Παναθηναϊκό με 3-2. Έτσι μετά από μια διετία χωρίς να κατακτήσει τίτλο με τον Ολυμπιακό, αποχώρησε από τον πάγκο της ομάδας μετά τη λήξη του συμβολαίου του.[17]

Μακάμπι Τελ Αβίβ (2018-2022)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 18 Νοεμβρίου 2018, η Μακάμπι Τελ Αβίβ ανακοίνωσε την πρόσληψη του Γιάννη Σφαιρόπουλου με συμβόλαιο που λήγει το τέλος της σεζόν 2018-2019 και περιλαμβάνει οψιόν ανανέωσης για έναν ακόμη χρόνο[18]. Δύο μέρες πριν την ανακοίνωση της πρόσληψης του Έλληνα προπονητή, η ομάδα του Ισραήλ είχε υποστεί νέα ήττα στην Ευρωλίγκα, αυτή τη φορά από την Γκραν Κανάρια, μία ήττα που αποτέλεσε την έκτη σε συνολικά εφτά αγώνες της Μακάμπι στον θεσμό. Ο Σφαιρόπουλος αποτελεί τον διάδοχο του Νέβεν Σπάχια στην τεχνική ηγεσία της Ισραηλινής ομάδας. Το ντεμπούτο του στον πάγκο έγινε στις 20 Νοεμβρίου 2018 στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Αναντολού Εφές για την Ευρωλίγκα που οι Ισραηλινοί ηττήθηκαν με σκορ 90-77.[19] Στην πρώτη του σεζόν στο Ισραήλ κατέκτησε το πρωτάθλημα της χώρας, ενώ ο ίδιος ανακηρύχθηκε προπονητής της χρονιάς.[20][21] Τη σεζόν 2019-20, κατέκτησε το δεύτερο πρωτάθλημα Ισραήλ στην καριέρα του,[22] και αναδείχτηκε για συνεχόμενη φορά προπονητής της χρονιάς.[23] Στις 16 Μαρτίου 2021, στην αναμέτρηση της Μακάμπι με την Αναντολού Εφές, ο Έλληνας προπονητής συμπλήρωσε 200 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα.[24] Στις 28 Μαΐου, κατέκτησε για πρώτη φορά το Κύπελλο Ισραήλ, νικώντας στον τελικό την Μακάμπι Ρισόν με 86-69.[25] Στις 17 Ιουνίου 2021, κατέκτησε για τρίτη φορά την κορυφή του ισραηλινού μπάσκετ καθώς νίκησε με σκορ 2-1 την Χάποελ Γκαλίλ Γκιλμπόα στους τελικούς.[26] Στις 15 Φεβρουαρίου 2022, η Μακάμπι έλυσε τη συνεργασία της με τον Σφαιρόπουλο, λόγω των ανεπιτυχών αποτελεσμάτων της ομάδας μέσα στη σεζόν 2021-22.[27]

Ερυθρός Αστέρας (2023-σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 22 Οκτωβρίου 2023, ανακοινώθηκε η συμφωνία του με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου μέχρι το 2025.[28] Στις 17 Φεβρουαρίου 2024, κατέκτησε το Κύπελλο Σερβίας κόντρα στην Παρτιζάν νικώντας την στον τελικό με 85-79.[29] Στις 19 Μαΐου 2024, κέρδισε για πρώτη φορά την Αδριατική Λίγκα αφού ο Ερυθρός Αστέρας νίκησε την Παρτιζάν στη σειρά των τελικών με 3-0.[30] Στις 6 Ιουνίου κατέκτησε και το Πρωτάθλημα Σερβίας.[31]

Στην Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα διαστήματα 2001-2004 και 2009-2010, στελέχωσε το προπονητικό επιτελείο της Ανδρών Ελλάδας δίπλα στους Γιάννη Ιωαννίδη, Παναγιώτη Γιαννάκη και Γιόνας Καζλάουσκας.

Τίτλοι-Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως πρώτος προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ολυμπιακός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μακάμπι Τελ Αβίβ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ερυθρός Αστέρας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως βοηθός προπονητή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Π.Α.Ο.Κ.
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΤΣΣΚΑ Μόσχας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εθνική Ελλάδας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Προπονητής της χρονιάς στην Ελλάδα: (2015)
  • 2x Προπονητής της χρονιάς στο Ισραήλ: (2019, 2020)

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 3x Τελικοί Ευρωλίγκα: 2012 (με την ΤΣΣΚΑ, ως βοηθός) και 2015, 2017 (με τον Ολυμπιακό, ως πρώτος)
  • 9x Τελικοί Ελληνικού πρωταθλήματος: 1998, 2000, 2006, 2007, 2008 (με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό ως βοηθός) και 2015, 2016, 2017, 2018 (με τον Ολυμπιακό, ως πρώτος)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Ποιος είναι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος που θα καθίσει στον πάγκο του Ολυμπιακού στο μπάσκετ». koutipandoras.gr. 1 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  2. ↑ Νίκη Μπάκουλη, επιμ. (6 Οκτωβρίου 2015). «Η ανάκριση του Γιάννη Σφαιρόπουλου από το Sport24.gr». Sport24.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. Σε ερώτηση Γιάννη Φιλέρη: «Όταν ξέρεις πως ο πατέρας σου έπαιξε για δυο χρόνια στην ομάδα του Ολυμπιακού, στο ποδόσφαιρο και σε άλλες εποχές, πιο δύσκολες και έρχεσαι και εσύ στην ομάδα του Ολυμπιακού, νιώθεις και χαρούμενος και συγκινημένος. Ναι, ο πατέρας μου ήταν οδοντίατρος 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Φάνης Παναγιώτου (2 Νοεμβρίου 2014). «Αυτός είναι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος». gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  4. ↑ Sport.gr (10 Οκτωβρίου 2014). «Τέλος ο Μπαρτζώκας!». Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  5. ↑ Κωνσταντίνος Μελάγιες (1 Νοεμβρίου 2014). «Ο Σφαιρόπουλος στον Ολυμπιακό». gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  6. ↑ Sport24.gr (14 Ιουνίου 2015). «Η πρώτη "σκούπα", στην ιστορία του Ολυμπιακού». Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  7. ↑ Eurleage.sport24.gr. «Ρεάλ Μαδρίτης - Ολυμπιακός 78-59». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  8. ↑ esake.gr. «Αποτελέσματα: ΑΕΚ - Ολυμπιακός». Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  9. ↑ news.gr. «ΑΕΚ - Ολυμπιακός 62-81: Ντεμπούτο με νίκη για τον Σφαιρόπουλο». Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  10. ↑ Euroleague.net. «Results». Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  11. ↑ ΤΣΑΡΛΥ: Σήμερα μετράει ένα 5-0, απέναντι στον Παναθηναϊκό (15 Ιουνίου 2015). «Ο Σφαιρόπουλος έδιωξε τα φαντάσματα». contra.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2015. 
  12. ↑ Κωνσταντίνος Μελάγιες (9 Ιουλίου 2015). «Κορυφαίος coach στην Α1 ο Σφαιρόπουλος». gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2015. 
  13. ↑ Χρήστος Μιχαηλίδης (9 Ιουλίου 2015). «Καλύτερος όλων ο Σφαιρόπουλος!». Sdna.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2015. 
  14. ↑ Euroleague.net (6 Αυγούστου 2015). «Olympiacos, coach Sfairopoulos together until 2018». Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2015. 
  15. ↑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΩΙΤΟΣ (8 Οκτωβρίου 2015). «Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός 64-70». Contra.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2015. 
  16. ↑ ««Βασίλισσα ξανά», 16 χρόνια μετά! (pics & vid)». http://www.gazzetta.gr/basketball/kypello-elladas/article/1199381/olympiakos-aek-83-88-pics-vid. Ανακτήθηκε στις 2018-06-21. 
  17. ↑ team, Onsports (2018-06-19). «Ολυμπιακός: Τέλος ο Σφαιρόπουλος, αποχαιρέτησε τους παίκτες». Onsports.gr. https://www.onsports.gr/basket/story/599472/olympiakos-telos-o-sfairopoylos-apoxairetise-toys-paiktes. Ανακτήθηκε στις 2018-06-21. 
  18. ↑ «Επίσημα στην Μακάμπι ο Σφαιρόπουλος». novasports.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2018. 
  19. ↑ «Πρεμιέρα με το... αριστερό για τον Σφαιρόπουλο στον πάγκο της Μακάμπι». https://www.sdna.gr/mpasket/euroleague/euroleague-2018-19/article/537545/anantoloy-efes-makampi-tel-aviv-90-77. Ανακτήθηκε στις 2018-11-20. 
  20. ↑ «Ισραήλ: Το σήκωσε με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ ο Σφαιρόπουλος! (video)». Eurohoops. 13 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019. 
  21. ↑ «Γιάννης Σφαιρόπουλος: Κόουτς της χρονιάς στο Ισραήλ! (Pic)». Eurohoops. 14 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019. 
  22. ↑ «Μακάμπι Τελ Αβίβ – Μακάμπι Ρισόν 86-81: Πρωταθλητής back to back ο Σφαιρόπουλος! (videos)». Eurohoops. 28 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2020. 
  23. ↑ «Γιάννης Σφαιρόπουλος: Προπονητής της χρονιάς (ξανά) στο Ισραήλ». Eurohoops. 28 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2020. 
  24. ↑ «Μακάμπι-Εφές: Ο Σφαιρόπουλος έφτασε τα 200 ματς στην EuroLeague (pic)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2021. 
  25. ↑ «Μακάμπι Ρισόν-Μακάμπι Τελ Αβίβ 69-86: Κυπελλούχος Ισραήλ ο Σφαιρόπουλος». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2021. 
  26. ↑ «Πρωταθλήτρια Ισραήλ η Μακάμπι Τελ Αβίβ του Σφαιρόπουλου, νίκησε με 73-67 την Χάποελ Γκαλίλ Γκιλμπόα». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2022. 
  27. ↑ «Σφαιρόπουλος: Και επίσημα τέλος από τη Μακάμπι | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  28. ↑ «Επίσημα νέος προπονητής του Ερυθρού Αστέρα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος μέχρι το 2025». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2023. 
  29. ↑ «Ερυθρός Αστέρας: Το… σήκωσε ο Σφαιρόπουλος σε ΝΤΕΡΜΠΑΡΑ με την Παρτιζάν». Eurohoops. 17 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2024. 
  30. ↑ «Ο Ερυθρός Αστέρας του Σφαιρόπουλου 'σκούπισε' την Παρτίζαν του Ομπράντοβιτς και πήρε το πρωτάθλημα στην ABA League». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2024. 
  31. ↑ «Ερυθρός Αστέρας: Και με την... βούλα πρωταθλητής Σερβίας στα χαρτιά! | Novasports». https://www.novasports.gr/. 6 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2024.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |website= (βοήθεια)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιάννης_Σφαιρόπουλος&oldid=10750944"