Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βασίλειος Γ. Παπαγεωργίου

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βασίλειος Γ. Παπαγεωργίου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Βασίλειος Γ. Παπαγεωργίου (Ελληνικά)
Γέννηση1882
Βραχνέικα Αχαΐας
Θάνατος1973
Βραχνέικα Αχαΐας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααθλητής του στίβου, συγγραφέας, δημοσιογράφος, εκπαιδευτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβεία Ακαδημίας Αθηνών
δεδομένα

Ο Βασίλειος Γ. Παπαγεωργίου (1882–1973), ήταν Έλληνας αθλητής του στίβου και πανελληνιονίκης, έπειτα συγγραφέας δημοσιογράφος και εκπαιδευτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1882 στα Βραχνέικα Αχαΐας των Πατρών, χωριό τότε, κωμόπολη σήμερα εγγύς της Πάτρας. Σπούδασε στο Διδασκαλείο Επτανήσου όπου πήρε και το πτυχίο του στη Νομική.[1] Το 1904 διορίσθηκε αρχικά δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο του χωριού Ριόλος [1] κι έπειτα στο τριτάξιο δημοτικό σχολείο αρρένων των Βραχνέικων.[2] Αναφέρεται μάλιστα ότι το 1904 ότι πήρε μέρος με το σχολείο του, ως δάσκαλος, στις μαθητικές γυμναστικές επιδείξεις της χρονιάς.[2] Το 1915 προήχθη σε γενικό επιθεωρητή δημοσίας εκπαίδευσης και υπηρέτησε σε πόλεις χωριά της Ηπείρου, στα Επτάνησα, στην Αιτωλοακαρνανία και αλλού. [1]

Ο Παπαγεωργίου αρθρογραφούσε σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες με το ψευδώνυμο Βροντιάς.[1] Έγραψε κατά καιρούς [1] στα περιοδικά Αλήθεια, Σάλπιγξ, Αγροτική Ένωσις, Αγροτική Ανόρθωσις, Ο Συνεταιριστής, Καλάβρυτα, Αγροτική Σάλπιγξ και στις εφημερίδες Ημερήσιος Κήρυξ, Νεολόγος των Πατρών, Πελοπόννησος και άλλες.

Αθλητική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από μικρή ηλικία γράφτηκε στον Παναχαϊκό ως αθλητής στίβου μέρος της δεύτερης γενιάς αθλητών που έβγαλε ο σύλλογος[2]. Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1901 μαθητής της Β΄γυμνασίου ακόμα ήταν δεύτερος στη σφαιροβολία με επίδοση 10,93 μέτρα[2]. Το 1903 πήρε μέρος στα Α' Σάμια όπου ήταν πρώτος στην άρση βαρών με ένα χέρι, σηκώνοντας 84 οκάδες, δεύτερος στη σφαιροβολία με επίδοση 11,80 μέτρα, πήρε μέρος χωρίς επιτυχία και στη δισκοβολία και στο άλμα εις ύψος [2]. Κατά την επιστροφή του στην Πάτρα έγινε προς τιμήν του εκδήλωση στο γυμναστήριο του συλλόγου.[2]

Το 1904 ο Παπαγεωργίου με την ομάδα του, τον Παναχαϊκό, πήραν μέρος στους πανιώνιους αγώνες του Πανιώνιου στην Σμύρνη. Ο Παπαγεωργίου ήταν πρώτος στη δισκοβολία με 33,85 μέτρα, δεύτερος στη σφαιροβολία και δεύτερος στην άρση βαρών με ένα χέρι[2].

Στους πανελλήνιους αγώνες του 1906 ο Παπαγεωργίου κέρδισε 5 μετάλλια, ήταν[2] πρώτος στον ελεύθερο ακοντισμό με επίδοση 37,62 μέτρα , δεύτερος στην ελεύθερη δισκοβολία με βολή 33,88 μέτρα, δεύτερος στην σφαιροβολία με 11,04 μέτρα, δεύτερος στο αθλητικό πένταθλο και τρίτος στην λιθοβολία με βολή 16,04 μέτρα. Η επίδοση στον ελεύθερο ακοντισμό ήταν και το πρώτο πανελλήνιο ρεκόρ στο αγώνισμα.[2] Επιστρέφοντας στην Πάτρα μαζί με τον Πολάκη τους υποδέχτηκαν σε εκδήλωση προς τιμήν τους και τους τίμησαν με δάφνινο στεφάνι. Εκδηλώσεις έγιναν και στα Βραχνέικα, όπου ήταν η γενέτειρα αλλά και ο τόπος διαμονής του Παπαγεωργίου[2].

Το 1906 συμμετείχε στη Μεσολυμπιάδα και πήρε μέρος στα αγωνίσματα των ρίψεων χωρίς επιτυχία. Πήρε μέρος στη σφαιροβολία με βολή στα 11 μέτρα, στη λιθοβολία, στην ελληνική δισκοβολία, στην ελεύθερη δισκοβολία, στον ελληνικό ακοντισμό και στον ελεύθερο ακοντισμό.[2] Στους πανιώνιους αγώνες του 1907 ήταν [2] δεύτερος στο άλμα εις ύψος με επίδοση 1,60 μέτρα, τρίτος στην σφαιροβολία με 11,80 μέτρα, τρίτος στην ελληνική δισκοβολία με 28,76 μέτρα και τρίτος στην ελευθέρα δισκοβολία με επίδοση 29,62 μέτρα.

Συγγραφικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παπαγεωργίου έγραψε πολλά βιβλία. Το 1956 για το βιβλίο Περί ανυψώσεως του επαγγελματικού επιπέδου του αγρότου, που το έγραψε μαζί με τον Ν. Φιλιππακόπουλο, τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.[1] Έχει επίσης συμμετάσχει και βραβευτεί σε διαγωνισμό το 1954 για το Γλωσσάριον της κοινότητος Βραχναίικων Πατρών, όπου έλαβε έπαινο.[1]

Ο Παπαγεωργίου έχει γράψει τα παρακάτω βιβλία[1]:

  • Το γυμναστικό σύστημα εν Ελλάδι, Πάτρα 1907
  • Η Λαϊκή εκπαίδευσις εν Ελλάδι, Πάτρα 1911
  • Ο Πεσταλότσης, Κέρκυρα 1927
  • Ζωντανοί-πεθαμένοι, Αθήναι 1929
  • Το σχολείον Μελισσίου, Κόρινθος 1934
  • Ο Καποδίστριας εις την εκπαίδευσιν, Αμαλιάδα 1939
  • Το σχολείον Τραγανού, Αμαλιάδα 1940
  • Γλωσσάριον της κοινότητος Βραχναίικων Πατρών, Πάτρα 1954
  • Περί ανυψώσεως του επαγγελματικού επιπέδου του αγρότου, Πάτρα 1956
  • Μια 40ετία συνεταιριστικής προσπάθειας και η Α.Τ.Ε., Πάτρα 1956
  • Ο θεσμός των υποτροφιών, Πάτρα 1958
  • Βραχνί-Καλαβρύτων και Βραχνέικα-Πατρών, Πάτρα 1962
  • Τα ιστορικά γεγονότα των Καλαβρύτων και η έναρξις της επαναστάσεως του 1821, Πάτρα 1963

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Κώστας Παπαγιαννόπουλος (επιμ.), Βραχναίικα και Μονοδένδρι. Αρχαιολογία του τοπίου και τοπική ιστορία, πρόλογος: Βασίλης Τογαντζής, Μιλτιάδης Γούτας, Λάζαρος Κολώνας, Έκδοση Δήμος Βραχναίικων-Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Βραχναίικων, Πάτρα 2009. ISBN 978-960-99129-0-7
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Νίκος Ε. Πολίτης, Ο Πατραϊκός Αθλητισμός, Τόμος Β', Από την εποχή του Τόφαλου ως την ίδρυση της Παναχαϊκής, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1997. ISBN 960-7164-92-X
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βασίλειος_Γ._Παπαγεωργίου&oldid=9396007"