Βία Βένετο

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|16|11|2024}}

Η Βια Βιττόριο Βένετο (ιταλικά: Via Vittorio Veneto), γνωστή περισσότερο ως Βία Βένετο, αποτελεί μια από τις ακριβότερες, διασημότερες και πολυτελέστερες οδούς της πόλης της Ρώμης.

Ξεκινά από την Πιάτσα Μπαρμπερίνι και οδηγεί, διαμέσου μιας ανηφόρας, στην Πόρτα Πιντσιάνα, στη συνοικία Λουντοβίζι, διαχωρίζοντάς την από τη συνοικία Κολόννα. Έλαβε το σημερινό της όνομα μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ανάμνηση της μάχης που διεξήχθη στην περιοχή του Βιττόριο Βένετο.

Κατά την αυτοκρατορική περίοδο ήταν ένα προάστιο με πολυτελείς βίλες πλούσιων οικογενειών. Μετά τη λεηλασία της Ρώμης τον 5ο αιώνα ολόκληρη η περιοχή μετατράπηκε σε ακατοίκητη εξοχή. Κατά το 17ο αιώνα, μετά την οικοδόμηση του Παλάτσο Μπαρμπερίνι και της Βίλας Λουντοβίζι ανέκτησε την αίγλη της. Σήμερα διαθέτει δείγματα αρχιτεκτονικής του 18ου και 19ου αιώνα, καθώς και χαρακτηριστικά κτίσματα της τεχνοτροπίας Αρ Νουβώ.

Έφτασε στο απόγειο της φήμης της κατά τη δεκαετία του 1960, οπότε οι διάσημοι κινηματογραφικοί αστέρες σύχναζαν στα πολυάριθμα ξενοδοχεία και καφέ της, με τους παπαράτσι να καιροφυλακτούν. Η εποχή αυτή απαθανατίστηκε στην ταινία «La Dolce Vita» του Ιταλού σκηνοθέτη Φεντερίκο Φελίνι.

• «Ρώμη», Σειρά: «Οδηγοί του Κόσμου», Εκδόσεις Dorling Kindersley - Η Καθημερινή, 1998 (ISBN 9607945093)
• Scalfari, Eugenio, «La sera andavamo in Via Veneto», Εκδόσεις Mondadori, 1986. (ISBN 9788806199166)

Συντεταγμένες: 41°54′22″N 12°29′23″E / 41.9061°N 12.4897°E / 41.9061; 12.4897