Αν-Λουί Ζιροντέ-Τριοζόν

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/01/2020.

Αν-Λουί Ζιροντέ-Τριοζόν
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Anne-Louis Girodet (Γαλλικά)
Γέννηση	29  Ιανουαρίου 1767[1][2][3] Μονταρζίς[4][5][6]
Θάνατος	8  Δεκεμβρίου 1824[2][3][7] πρώην 1ο δημοτικό διαμέρισμα Παρισιού[8][5][6]
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[9]
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία[10]
Σπουδές	Βασιλική Ακαδημία ζωγραφικής και γλυπτικής του Παρισιού
Ιδιότητα	ζωγράφος[11][12][13], συγγραφέας[14], χαράκτης[13] και εικονογράφος[13]
Κίνημα	νεοκλασσικισμός[11] και ρομαντισμός[11][15]
Είδος τέχνης	έργο ιστορικής θεματολογίας[13][5], έργο θρησκευτικής θεματολογίας[5], μυθολογικά θέματα[5] και προσωπογραφία[5]
Καλλιτεχνικά ρεύματα	νεοκλασσικισμός[11] και ρομαντισμός[11][15]
Σημαντικά έργα	Anne-Louis Girodet - Pygmalion & Galatée, Η Ταφή της Άταλα και Portrait of Hortense de Beauharnais, Queen of Holland
Βραβεύσεις	Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής και βραβείο της Ρώμης (1789)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Αν–Λουί Ζιροντέ–Τριοζόν, επονομαζόμενος Ζιροντέ ντε Ρουσύ (γαλλ. Anne–Louis Girodet–Trioson, dit Girodet de Roucy) ήταν Γάλλος ζωγράφος (Μονταρζίς 1767 – Παρίσι 1824). Τριοζόν ήταν το επίθετο του θετού πατέρα του. Ήταν μαθητής του Ζακ–Λουί Νταβίντ, ενός από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του νεοκλασικισμού, το έργο του οποίου ενέπνευσε και επηρέασε την καλλιτεχνική του πορεία, αν και αργότερα απομακρύνθηκε από το δάσκαλό του.

Το 1789, ο Ζιροντέ – Τριοζόν κέρδισε το Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome) και παρέμεινε πέντε χρόνια στην Ιταλία. Το έργο του «Ο Ύπνος του Ενδυμίωνα» (1791, Λούβρο), που εκτέθηκε στο Σαλόν του Παρισιού το 1792, ενθουσίασε το διάσημο Γάλλο ζωγράφο Πιερ – Πωλ Πρυντόν, αλλά και τους κριτικούς της εποχής του. Ένα άλλο έργο της ίδιας περιόδου, που προσήλκυσε την προσοχή κοινού και κριτικής, ήταν «Η Δεσποινίς Lange, ως Δανάη» (1799). Ο δάσκαλός του Νταβίντ εκθείασε τον πίνακα του «Σκηνή του Κατακλυσμού» (1806, Λούβρο), αλλά αποδοκίμασε το έργο του «Οσιάν» (1802, Μαλμαιζόν).

Η τεχνοτροπία του Ζιροντέ–Τριοζόν προανήγγειλε το κίνημα του ρομαντισμού στη Γαλλία. Ο διασημότερος πίνακάς του «Ο ενταφιασμός της Άταλα» (1808, Λούβρο), εμπνευσμένος από ένα έργο του Σατωμπριάν, την προσωπογραφία του οποίου είχε φιλοτεχνήσει, αποτελεί τόσο από την άποψη του θέματος όσο και του τρόπου παρουσίασής του ένα από τα πρώτα δείγματα του γαλλικού ρομαντισμού. Στο Μουσείο των Βερσαλλιών βρίσκονται τα έργα του «Εξέγερση στο Κάιρο» (1810) και «Ο Ναπολέων δέχεται τα κλειδιά της πόλης της Βιέννης». Το 1815 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας των Καλών Τεχνών. Στη συνέχεια, αφοσιώθηκε στην προσωπογραφία (π.χ. πορτρέτο του Σατωμπριάν, Μουσείο Σαιν-Μαλό) και τη λογοτεχνία.

• 
  Η Ορτάνς ντε Μπωαρνέ, θετή κόρη του Ναπολέοντα Α΄
• 
  Εξέγερση στο Κάιρο
• 
  Ο Φρανσουά-Ρενέ ντε Σατωμπριάν, ρομαντικός συγγραφέας
• 
  Ο Ύπνος του Ενδυμίωνα, Μουσείο του Λούβρου
• 
  Η Ταφή της Αταλά
• 
  Ο Ζαν-Μπατίστ Μπελλέ, πρώην σκλάβος από την Αϊτή, που έγινε μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης
• 
  Ο Κάρλο Μπουοναπάρτε, πατέρας του Ναπολέοντα
• 
  Πυγμαλίων

• Η Ταφή της Άταλα (Ζιροντέ)

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Αν-Λουί Ζιροντέ-Τριοζόν

• Χέρμπερντ Ρηντ: «Λεξικό Εικαστικών Τεχνών». σελ. 89, Εκδόσεις ΥΠΟΔΟΜΗ Ε.Π.Ε., Αθήνα, 1986.
• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Ζιροντέ – Τριοζόν, Αν Λουί», τόμος 26, σελ. 81, Εκδόσεις Πάπυρος, 1996.