Αντίπαπας Νικόλαος Ε΄
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Νικόλαος Ε΄ | |
|---|---|
 | |
| Από | 12 Μαΐου 1328 |
| Έως | 25 Αυγούστου 1330 |
| Προκάτοχος | Ιωάννης ΚΒ΄ |
| Διάδοχος | Ιωάννης ΚΒ΄ |
Ο αντίπαπας Νικόλαος Ε΄ (Antipapa Niccolò V, 1258 - 16 Οκτωβρίου 1333), που γεννήθηκε ως Πιέτρο Ραϊναλντούτσι ήταν αντίπαπας στην Ιταλία, τοποθετημένος από τον Λουδοβίκο Δ΄ της Γερμανίας. Ήταν ο τελευταίος που τοποθετήθηκε από Γερμανό Αυτοκράτορα.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Κόρβαρο (Μποργκορόζε), ένα αρχαίο φρούριο κοντά στο Ριέτι του Λάτσιο. Το 1310 διαζεύχθηκε από τη σύζυγό του και έγινε Φραγκισκανός μοναχός και διάσημος ιεροκήρυκας. Ο αφορισμένος Λουδοβίκος Δ΄ Βίττελσμπαχ, μέσω μίας συνέλευσης ιερέων και λαϊκών, τον εξέλεξε (αντι)πάπα. Χειροτονήθηκε στην παλαιά βασιλική του Αγ. Πέτρου στη Ρώμη το 1328 από τον επίσκοπο Βενετίας. Έπειτα από τέσσερις μήνες στη Ρώμη αποχώρησε με τον Λουδοβίκο Δ΄ στο Βιτέρμπο. Όταν ο παπικός απεσταλμένος (legatus) καρδινάλιος Ορσίνι ξεκίνησε εκστρατεία εναντίον του Βιτέρμπο[1], ο Νικόλαος Ε΄ μετακινήθηκε στο Γκροσέτο και στην Πίζα, όπου φυλασσόταν από τον γερμανό αντιπρόσωπο (vicar).
Εκεί στον καθεδρικό της Πίζας, τον Φεβρουάριο του 1329 ο Νικόλαος Ε΄ προήδρευσε της εξής δίκης: ένα ομοίωμα του Ιωάννη ΚΒ΄ από άχυρα, ντυμένο με παπικά ενδύματα, καταδικάστηκε, καθαιρέθηκε και παραδόθηκε σε κοσμικούς (για εκτέλεση). Τον Απρίλιο ο πάπας Ιωάννης ΚΒ΄ τον αφόρισε και ο Νικόλαος Ε΄ ζήτησε καταφύγιο στον Βονιφάτιο κόμη του Ντονοράτικο, κοντά στο Πιομπίνο.
Αφού εξασφάλισε ότι θα του δοθεί χάρη, εξομολογήθηκε τις αμαρτίες του πρώτα στον αρχιεπίσκοπο της Πίζας και έπειτα το 1330 στον Ιωάννη ΚΒ΄ στην Αβινιόν, που τον απάλλαξε. Παρέμεινε σε τιμητική φυλάκιση στο ανάκτορο της Αβινιόν ως το 1333 που απεβίωσε.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ ORSINI, Giovanni Gaetano (ca. 1285–1335) Αρχειοθετήθηκε 2017-10-15 στο Wayback Machine. at fiu.edu, accessed 5 December 2010
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Chisholm, Hugh, ed. (1911), Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
