Αμβρόσιος Ποδομπέδωφ
| Αμβρόσιος Ποδομπέδωφ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11 Δεκεμβρίου 1742[1][2][3] d:Q18789004 |
| Θάνατος | 2 Ιουνίου 1818[3] Νόβγκοροντ |
| Τόπος ταφής | ναός της Αγίας Σοφίας στο Νόβγκοροντ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μητροπολίτης bishop of Novgorod |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, 1η τάξη τάγμα του Αγίου Ανδρέα Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ στη Ρωσική Αυτοκρατορία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αμβρόσιος Ποδομπέδωφ[4] (ρωσικά: Амвросий Подобедов, 20 Νοεμβρίου 1742 - 21 Μαΐου 1818[5]) ήταν επιφανής ιεράρχης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και συγγραφέας που έζησε κατά τον 18ο και 19ο αιώνα. Είναι γνωστός κυρίως ως μητροπολίτης Αγίας Πετρούπολης και Νόβγκοροντ, τις οποίες διαποίμανε ταυτόχρονα επί σειρά ετών, εξαιτίας της παραίτησης του προηγούμενου μητροπολίτη του Νόβγκοροντ. Ως ιεράρχης έδωσε έμφαση στην παιδεία[4].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καταγωγή και σπουδές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1742 στο χωριό Στόγκοβο της εκκλησιαστικής περιφέρειας του Βλαντίμιρ[5] (σύμφωνα με άλλη εκδοχή γεννήθηκε στο Βλαντίμιρ[4]) της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, εντός των ορίων της σύγχρονης Ρωσίας. Γονείς του ήταν ο ιερέας Ιβάν Σεμενόβιτς Ποδομπέδωφ και η Ναταλία Αλεξέεβνα[6] και το κοσμικό του όνομα ήταν Αντρέι[4][5][7]. Σε ηλικία 15 ετών εισήλθε στο ορθόδοξο Σεμινάριο της Αγίας Τριάδας[4][5] που έδρευε στην Μονή της Τριαδικής Λαύρας του Αγίου Σεργίου, βορειοανατολικά της Μόσχας και μετά την αποφοίτησή του παρέμεινε σε αυτό ως μέλος του διδακτικού προσωπικού. Κατά την περίοδο της παρουσίας του στη σχολή, διετέλεσε μαθητής του μετέπειτα μητροπολίτη Μόσχας Πλάτωνα Β΄[5], από τον οποίο επηρεάστηκε[7]. Το 1768 εκάρη μοναχός και στάλθηκε στη Σλαβοελληνολατινική Ακαδημία της Μόσχας ως καθηγητής φιλοσοφίας και θεολογίας[4]. Στην Ακαδημία διετέλεσε έφορος και πρύτανης, ενώ ασχολήθηκε και με τη συγγραφή βιβλίων θεολογικού περιεχομένου. Επιπλέον διακρίθηκε ως ιεροκήρυκας, ενώ λόγος του για το περιστατικό του λιντσαρίσματος του αρχιεπισκόπου Μόσχας Αμβροσίου από τον όχλο κατά τη διάρκεια ταραχών, μεταφράστηκε στα γερμανικά και τα γαλλικά[4].
Ως ιεράρχης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά από πρωτοβουλία της αυτοκράτειρας Ελισάβετ, ο Αμβρόσιος χειροτονήθηκε το 1778 βοηθός[4] επίσκοπος Σεβσκ[5], υπαγόμενος στην αρχιεπισκοπή Μόσχας[4], θέση από την οποία οργάνωσε την εκκλησιαστική εκπαίδευση των περιοχών της δικαιοδοσίας του[5]. Το 1781 εξελέγη επίσκοπος Κρουτίτσκης και μερικά χρόνια αργότερα (1785) αρχιεπίσκοπος του Καζάν[4], δίνοντας εκ νέου ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της παιδείας[5]. Το 1799 ορίστηκε αρχιεπίσκοπος Αγίας Πετρούπολης, Εσθονίας και Φύμπορκ και το ίδιο έτος εκδόθηκε βιβλίο του για τη μελέτη της Αγίας Γραφής, το οποίο αναφέρεται ως σημαντικό[4] και πρωτοποριακό[7], για την εποχή του, έργο. Το 1800 πέρασε στη δικαιοδοσία του Αμβροσίου και η μητρόπολη του Νόβγκοροντ μετά την παραίτηση του τοπικού ιεράρχη, την οποία ανέλαβε και τυπικά τη 10η Μαρτίου του 1801[4]. Το 1816 παραιτήθηκε από τη θέση του στην Αγία Πετρούπολη, περιοριζόμενος στο Νόβγκοροντ, όπου και απεβίωσε την 21η Μαΐου του 1818. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας του Νόβγκοροντ[4] και η σορός του ετάφη στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή[5].
Για τις υπηρεσίες του, ο Αμβρόσιος έλαβε διάφορες τιμητικές διακρίσεις, όπως το αυτοκρατορικό παράσημο του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι και το βραβείο του Τάγματος του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου[5]. Παράλληλα, ήταν εξέχον μέλος της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας[4]. Το 1812, κατά τη διάρκεια της γαλλικής εισβολής στη Ρωσία στο πλαίσιο των Ναπολεόντειων Πολέμων, διέθεσε μεγάλο χρηματικό ποσό από την προσωπική του περιουσία για τον εξοπλισμό των ρωσικών δυνάμεων[6].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Nikolai Ustryalov: «Амвросій Подобѣдовъ» (Ρωσικά)
- ↑ 2,0 2,1 «Амвросий (Подобедов)» (Ρωσικά)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Словарь русских писателей XVIII века. Выпуск 2: К—П» (Ρωσικά) Nauka. Αγία Πετρούπολη. 1999. ISBN-10 5-02-028095-X.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια. 2ος. Αθήναι: Αθ. Μαρτίνος. 1963. σελ. 278.
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 Зеленина, Я.Э. (4 Μαρτίου 2009). «АМВРОСИЙ». pravenc.ru (στα Ρωσικά). Православная Энциклопедия под редакцией Патриарха Московского и всея Руси Кирилла (электронная версия). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 «Биографическая справка». podobedov.ru (στα Ρωσικά). митрополит Новгородский и Санкт-Петербургский Амвросий. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2021.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Negrov, Alexander I. (2008). Biblical Interpretation in the Russian Orthodox Church. A Historical and Hermeneutical Perspective. Tübingen, Germany: Mohr Siebeck. σελ. 65.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια. τόμος 2ος. Αθήναι: Αθ. Μαρτίνος. 1963.
- Negrov, Alexander I. (2008). Biblical Interpretation in the Russian Orthodox Church. A Historical and Hermeneutical Perspective. Tübingen, Germany: Mohr Siebeck.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Зеленина, Я.Э. (4 Μαρτίου 2009). «АМВРОСИЙ». pravenc.ru (στα Ρωσικά). Православная Энциклопедия под редакцией Патриарха Московского и всея Руси Кирилла (электронная версия).
- «Биографическая справка». podobedov.ru (στα Ρωσικά). митрополит Новгородский и Санкт-Петербургский Амвросий. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2021.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ορθόδοξη Εκκλησία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
