Αζαζέλ

Το όνομα Αζαζέλ ή αλλιώς Αζαζήλ πρωτοεμφανίστηκε στην Εβραϊκή Βίβλο και σημαίνει «Δύναμη του Θεού», αλλά και «αναιδής στον Θεό».

Λέγεται ότι ήταν ο κύριος σημαιοφόρος του στρατού της Κολάσεως και κατατάσσεται αρκετά ψηλά στην ιεραρχία της. Επίσης, λέγεται ότι είναι και ένας από τους αρχηγούς των έκπτωτων αγγέλων, οι οποίοι παντρεύονταν θνητές γυναίκες και έκαναν παιδιά. Σύμφωνα με τις λαϊκές παραδόσεις για τον Αζαζέλ, είναι γνωστός για τη δημιουργία του χάους και των αταξιών.

Στα σύγχρονα Εβραϊκά, το «lekh l'Azazel» είναι το αντίστοιχο της αγγλικής κατάρας «πήγαινε στην Κόλαση/στον διάολο».

Κάποιοι λένε πως ήταν ένας από τους ηγέτες των επαναστατών. Αναφέρεται και ως ο Σιδηρουργός των όπλων. Δίδαξε στους άνδρες την τέχνη του πολέμου, την κατασκευή όπλων, σπαθιών, μαχαιριών, ασπίδων και στις γυναίκες την τέχνη της εξαπάτησης, το βάψιμο των μαλλιών, προσώπου και φρυδιών. Επίσης φανέρωσε στους ανθρώπους τα μυστικά της μαγείας, διέφθειρε τα ήθη και τους οδήγησε στην ανομία και την ανηθικότητα.

Ο Θεός διέταξε τον αρχάγγελο Ραφαήλ να τον δέσει χειροπόδαρα και να τον πετάξει στο Απόλυτο Σκοτάδι μέχρι την Ημέρα της Κρίσης.

Ο Αζαζήλ ήταν ένας από τους αγγέλους που ακολούθησαν τον Εωσφόρο και εξορίστηκαν από τον Παράδεισο για την ανταρσία τους. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Αζαζήλ είναι περιορισμένος στις πέτρες του Duduael. Αν κάποιος τον καλέσει, μόνο τον πνεύμα του θα έρθει, καθώς το σώμα του θα παραμείνει περιορισμένο στις πέτρες του Duduael. Σύμφωνα με μία άποψη, όταν επικαλείται εμφανίζεται με τη μορφή ενός πλάσματος με επτά κεφάλια φιδιών, δεκατέσσερα πρόσωπα και δώδεκα φτερά. Όπως αναφέρεται και πιο πάνω, υποτίθεται πως είναι εκείνος που αρνήθηκε να προσκυνήσει τον Αδάμ και που στην ισλαμική παράδοση είναι ο Ιμπλίς, ο αρχηγός των Τζίνι. Μια άλλη άποψη, θέλει τον Αζαζήλ να είναι ένας σημιτικός ποιμενικός θεός, ο οποίος θεωρήθηκε ως δαίμονας στην ιουδαϊκή παράδοση.