Μετάβαση στο περιεχόμενο

Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου
All the President's Men
ΣκηνοθεσίαΆλαν Τζέι Πάκουλα
ΠαραγωγήΓουόλτερ Κόμπλεντς
ΣενάριοΓουίλιαμ Γκόλντμαν
Κάρλ Μπέρνσταϊν (Βιβλίο)
Μπομπ Γούντγουορντ (Βιβλίο)
Βασισμένο σεAll the President's Men
ΠρωταγωνιστέςΝτάστιν Χόφμαν
Ρόμπερτ Ρέντφορντ
Μάρτιν Μπάλσαμ
Τζέισον Ρόμπαρντς
Χαλ Χόλμπρουκ
Τζέιν Αλεξάντερ
ΜουσικήΝτέιβιντ Σάιρ
ΦωτογραφίαΓκόρντον Γουίλις
ΜοντάζRobert L. Wolfe
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros. και Warner Bros. Pictures
ΔιανομήWarner Bros., Netflix και Fandango at Home
Πρώτη προβολήCountry flag 9/4/1976
Κυκλοφορία1976
Διάρκεια136 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[1]
ΓλώσσαΑγγλικά και Ισπανικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου (αγγλ. All the President's Men) είναι αμερικανικό πολιτικό θρίλερ του 1976 σε σκηνοθεσία Άλαν Τζέι Πάκουλα βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο των δημοσιογράφων Καρλ Μπέρνσταϊν και Μπομπ Γούντγουορντ που πραγματεύεται τις έρευνες πάνω στο Σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Τη διασκευή του σεναρίου για τη μεγάλη οθόνη έκανε ο Γουίλιαμ Γκόλντμαν. Πρωταγωνιστούν οι Ντάστιν Χόφμαν και Ρόμπερτ Ρέντφορντ ως Μπέρνσταϊν και Γούντγουορντ αντίστοιχα.

Το 2010 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.[2]

Υπόθεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1972, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ουάσινγκτον, παραμονές της εκλογής του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον μια ομάδα ανδρών εισβάλλει στα γραφεία των δημοκρατικών και συλλαμβάνεται από την αστυνομία. Οι άνδρες αυτοί περνούν από δίκη, αλλά χωρίς να δώσουν εξηγήσεις και αφήνοντας πολλά ερωτηματικά στην κοινή γνώμη. Λίγες μέρες αργότερα ο Νίξον εκλέγεται ξανά. Δύο ρεπόρτερς της εφημερίδας Washington Post, ο Καρλ Μπέρνσταϊν (Ντάστιν Χόφμαν) και ο Μπομπ Γούντγουορντ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ), αρχίζουν τις έρευνες πάνω στην υπόθεση και πολύ γρήγορα ανακαλύπτουν ότι πίσω από την υπόθεση κρύβονταν η επιτροπή υπεύθυνη για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον (Το σκάνδαλο το οποίο έχει μείνει στην ιστορία με το όνομα Γουότεργκέιτ). Τα θεμέλια της νεοσύστατης κυβέρνησης αρχίζουν να τρίζουν καθώς βγαίνουν στην επιφάνεια κι άλλα σκάνδαλα, ενώ οι δύο ρεπόρτερς συνεχίζουν τις έρευνες βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή.

Πληροφορίες παραγωγής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα των Μπέρνσταϊν και Γούντγουορντ στο οποίο καταγράφουν τα γεγονότα από το ξέσπασμα του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ, μέχρι και την παραίτηση του Νίξον το 1974. Ο τίτλος του βιβλίου είναι επηρεασμένος από το μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν All The King's Men το οποίο είχε επίσης μεταφερθεί με επιτυχία στη μεγάλη οθόνη το 1949. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1974 βραβεύτηκε με Πούλιτζερ κι ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ ενδιαφέρθηκε αμέσως ν' αγοράσει τα δικαιώματα για την κινηματογραφική του μεταφορά έναντι 450.000 δολαρίων[3]. Η ταινία επρόκειτο να έχει προϋπολογισμό 5 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο αρχισυντάκτης της Washington Post της εφημερίδας για την οποία εργάζονταν οι Μπέρνσταϊν και Γούντγουορντ πίστευε ότι η ταινία θα είχε σημαντική επίδραση στους πολίτες οι οποίοι είχαν αρνητική άποψη για το ρόλο του τύπου στην κοινωνία.

Η σκηνοθεσία της ταινίας ανατέθηκε στον Άλαν Τζέι Πακούλα και αποτέλεσε το τρίτο μέρος της άτυπης τριλογίας του "Η Τριλογία της Παράνοιας". Οι άλλες δυο ταινίες που συνθέτουν αυτή την τριλογία είναι Η Εξαφάνιση (Klute, 1971) και Υπόθεση Πάραλλαξ (The Parallax View, 1974). Ο Ντάστιν Χόφμαν επελέγη για να ενσαρκώσει το ρεπόρτερ Καρλ Μπέρνσταϊν. Για το ρόλο του πληροφοριοδότη του Γούντγουορντ (γνωστό ως Βαθύ Λαρύγγι (Deep Throat) επιλέχθηκε ο Χαλ Χόλμπρουκ. Η ταυτότητα του πραγματικού και υπαρκτού προσώπου παρέμεινε κρυφή για πολλά χρόνια μετά την προβολή της ταινίας και το 2005 ο Μαρκ Φελτ πράκτορας του ομοσπονδιακού γραφείου ερευνών των Η.Π.Α. αποκάλυψε ότι επρόκειτο για εκείνον.

Ο Ρέντφορντ & ο Πάκουλα, όπως και ο Μπέρνσταϊν και ο Γούντγουορντ δεν έμειναν ικανοποιημένοι από το αρχικό σενάριο του Γουίλιαμ Γκόλντμαν. Ζήτησαν τη βοήθεια της Νόρα Έφρον για διορθώσεις, αλλά εκείνη σε συνεργασία με τον Μπέρνσταϊν έγραψαν άλλο σενάριο, το οποίο άφησε επίσης ανικανοποίητους τους Πάκουλα και Ρέντφορντ[3]. Ο σκηνοθέτης κι ο ηθοποιός εργάστηκαν για μέρες πάνω στο σενάριο του Γκόλντμαν και βοήθησαν στη βελτίωσή του. Ο Γκόλντμαν αργότερα κέρδισε το όσκαρ για τη διασκευή του σεναρίου. Σε αντίθεση με το βιβλίο το οποίο καλύπτει ολόκληρη τη διετία από το ξέσπασμα του σκανδάλου έως την παραίτηση του Νίξον, η ταινία ασχολείται περισσότερο με τους 7 πρώτους μήνες.

Οι δυο πρωταγωνιστές πήγαιναν στα γραφεία της εφημερίδας Washington Post για μήνες προκειμένου να μαζέψουν πληροφορίες για τους ρόλους τους[3]. Ο διευθυντής της εφημερίδας δεν επέτρεψε όμως την πραγματοποίηση των γυρισμάτων στα γραφεία της εφημερίδας και γι' αυτό το λόγο έγινε πιστή αναπαράσταση των γραφείων στα στούντιο Burbank του Χόλιγουντ. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 12 Μαΐου του 1975 στην Ουάσινγκτον[3].

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία προτάθηκε για 8 βραβεία όσκαρ και πλασάρονταν ως φαβορί για την κατηγορία Καλύτερη ταινία έχοντας κερδίσει όλα τα βραβεία των κριτικών[4][5]. Βρέθηκε αντιμέτωπη όμως με άλλα δύο αριστουργήματα του κινηματογράφου, τις ταινίες: Ο Ταξιτζής (The Taxi Driver, 1976) του Μάρτιν Σκορσέζε και Το δίκτυο (The Network, 1976) του Σίντνεϊ Λουμέτ. Καμιά απ'αυτές τις ταινίες δεν κατάφερε να κερδίσει καθώς νικήτρια ταινία αναδείχτηκε το Ρόκι: Τα χρυσά Γάντια (Rocky) Τζον Τ. Αβίλντσεν με το Σιλβέστερ Σταλόνε. Η ταινία κέρδισε συνολικά 4 βραβεία: Διασκευής Σεναρίου, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, ήχου και Β' Ανδρικού Ρόλου. Η ερμηνεία του Τζέισον Ρόμπαρντς στον ρόλο του διευθυντή της εφημερίδας είναι ίσως η πιο αξιοσημείωτη από τους δεύτερους ρόλους στην ταινία. Ο ηθοποιός κέρδισε το αγαλματίδιο κι επανέλαβε την επιτυχία του ένα χρόνο αργότερα κερδίζοντας το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν Τζούλια (Julia, 1977).

  • Β’ Ανδρικού Ρόλου – Τζέισον Ρόμπαρντς
  • Διασκευής Σεναρίου - Γουίλιαμ Γκόλντμαν
  • Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης - Τζορτζ Τζένκινς και Τζορτζ Γκέινς
  • Ήχου - Άρθουρ Πιαντάντοζι, Τζέιμς Ι. Γουέμπ, Λες Φρέσχολτς και Ντικ Αλεξάντερ

Υποψηφιότητα:

  • Καλύτερης Ταινίας - Γουόλτερ Κόμπλεντς
  • Σκηνοθεσίας - Άλαν Τζέι Πακούλα
  • Β' Γυναικείου Ρόλου - Τζέιν Αλεξάντερ
  • Μοντάζ - Ρόμπερτ Λ. Γουλφ

Διαχρονικότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

To 2007 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία στην 77η θέση στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών ενώ το περιοδικό Entertainment Weekly συμπεριέλαβε την ταινία στη λίστα με τα 25 καλύτερα πολιτικά θρίλερ όλων των εποχών[6].

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ all-presidents-men-0.
  2. ↑ «Ο πλήρης κατάλογος ταινιών του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου των Η.Π.Α» (στα Αγγλικά). loc.gov. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Shales, Tom (April 11, 1975). «When Worlds Collide: Lights! Camera! Egos!». Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/features/dcmovies/postinfilm.htm. Ανακτήθηκε στις 2008-11-12. 
  4. ↑ «The 49th Academy Awards (1977) Nominees and Winners». oscars.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2011. 
  5. ↑ «NY Times: All the President's Men». NY Times. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2008. 
  6. ↑ «Democracy 'n' Action: 25 Powerful Political Thrillers». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-09-04. https://web.archive.org/web/20090904195139/http://www.ew.com/ew/gallery/0,,20209601_7,00.html. Ανακτήθηκε στις 2009-09-02. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όλοι_οι_άνθρωποι_του_προέδρου&oldid=10887475"