Kazimierz Wichniarz (ur. 18 stycznia 1915 w Poznaniu, zm. 26 czerwca 1995 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.
Pochodził z poznańskiego Górczyna. W latach 1931-1934 uczył się w studium aktorskim przy poznańskim Teatrze Polskim i występował na scenie tego teatru. W 1934 roku zdał aktorski egzamin eksternistyczny i został przyjęty do Związku Artystów Scen Polskich. Do II wojny światowej grał w Łucku i Łodzi. W 1939 roku wziął udział w kampanii wrześniowej i dostał się do niewoli, z której zbiegł i do końca okupacji mieszkał w Mielcu. W latach 1944-1946 był aktorem Teatru Wojska Polskiego (zaangażował się w Lublinie), następnie występował w Katowicach, Bydgoszczy, Toruniu oraz ponownie w Poznaniu i Łodzi. Ostatecznie zamieszkał w Warszawie. Od 1957 roku do przejścia na emeryturę z końcem 1988 roku był aktorem Teatru Narodowego w Warszawie.
Kojarzony jest z rolą Zagłoby w filmie Potop Jerzego Hoffmana.
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 2 m. 38).
Disneyowskie role (polski dubbing)[]
Filmy[]
- 1955: Zakochany kundel - Lord (starsza wersja dubbingu)
- 1953: Piotruś Pan – Wielki Wódz