Gikan sa Wikipedia, ang gawasnong ensiklopedya
Ang Linatin (lingua Latīna, paglitok [laˈtiːna]) usa ka karaan nga pinulongang Indo-Uropeo nga gisulti sa Karaang Roma. Kini ang de facto nga pinulongang internasyonal sa kaalamdag ug pagtuon sa tunga-tunga ug kasadpang Uropa hangtod siglo 17.gkgyuggggghh Pinaagi sa panakop nga Romano, ang Linatin nasabwag sa Mediteraneo ug sa dakong parte sa Uropa. Miebolber kini sa mga pinulongan nga gisulti sa Pransiya, Italya, Rumanya, ug sa Lawis Iberiko, ug hangtod sa mga kolonya sa maong mga nasod. May duha ka klase sa Linatin: ang Klasikong Linatin , ang porma nga gigamit sa balak ug prosa, ug ang Bulgar nga Linatin, ang ngalan sa mga diyalekto sa Linatin, hangtod nanaglahi ngadto sa mga pinulongang Romanse. Human sa paghugno sa Kasadpang Imperyong Romano ug sa paglabaw sa Simbahang Katoliko, ang Linatin nahimong pinulongan sa simbahan (ecclesiastical language) ug mao ang lingua franca sa nakatuon nga sosyedad sa Kasadpan.
