Чулацаман тӀегӀо

HD77258

Талларе хьожуш
ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD77258
Каталоган код HD 77258, HIP 44191, HR 3591, IRAS 08582-4103, 2MASS J09000541-4115131, SAO 220730, GSC 07685-02720, w Vel, PLX 2161, CPC 0 6844, FK5 1234, GC 12451, GCRV 5922, HIC 44191, JP11 1745, N30 2123, PPM 313858, ROT 1419, TD1 13418, TYC 7685-2720-1, UBV 8716, uvby98 100077258, PLX 2161.00, 1RXS J090006.0-411507, SBC9 549, SBC7 363, WEB 8486, Gaia DR2 5620520617320585856, Gaia DR3 5620520617327833216, TIC 191275388, UBV M 15007, Renson 21810
Седарчийн гулам Паруса
Дуьненна генахь 66,024 ± 0,5549 парсек[1]
Параллакс 15,146 ± 0,1273 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 51,476 ± 0,128 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −41,809 ± 0,116 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −0,41 ± 3,95 km/s[2]
Спектран класс A7 (UV type for hot comp.)[3]
Гуш болу седин барам 4,446 ± 0,009[4]
Абсолютная звёздная величина 0,4
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 9ч 00м 5,409749397с[1]
ОхьатаӀар −41° 15′ 12,986426432″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан A7 (UV type for hot comp.)[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,446 ± 0,009[4] гергга бу, лаьтта Паруса седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Gaia Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  3. ↑ 1 2 Parsons S. B., Ake T. B. Ultraviolet and Optical Studies of Binaries with Luminous Cool Primaries and Hot Companions. V. The Entire IUE Sample (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1998. — Vol. 119, Iss. 1. — P. 83—104. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/313152
  4. ↑ 1 2 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

[бӀаьра нисйан | нисйан]
Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD77258&oldid=9008679»