East of the Sun (and West of the Moon)

East of the Sun (and West of the Moon) jest pjesma koju je 1934. napisao Brooks Bowman, student na Univerzitetu Princeton. Iste godine bila je uvrštena za produkciju pozorišnog komada pod nazivom "Stags at Bay", kojeg su odigrali članovi Princeton Triangle Cluba, pozorišne trupe s ovog univerziteta.^[1] Ubrzo zatim, objavila ju je izdavačka kuća Santly Bros. i ubrzo je postala zaštitni znak Princeton Tigertonesa, najbolje muške pjevačke grupe sa Univerziteta Princeton. Međutim, prvi značajniji američki izvođač koji je snimio ovu pjesmu bio je Hal Kemp. Izdavačka kuća Brunswick Records objavila ju je prvog decembra 1934. Naredne godine još dva pjevača otpjevali su ovu pjesmu, a Carl Ravazza je uz pratnju orkestra Toma Coakleya dostigao vrh tablice najpopularnijih na "Your Hit Parade", gdje se zadržao dvije sedmice. Godine 1940. otpjevao ju je i Frank Sinatra uz pratnju orkestra Tommya Dorseya, te uveliko doprinijeli njenoj popularnosti i reputaciji tokom Drugog svjetskog rata. Ova pjesma je u to burno vrijeme kod američke slušalačke publike izazivala osjećaj ljubavne nostalgije, a kod američkih vojnika u inostranstvu čežnju za domom. Komponirana je u umjerenom plesnom ritmu džez muzike, veoma popularne u to vrijeme u SAD-u, s istaknutim puhačima. Upravo ovaj muzički stil bit će prepoznatljiv kod većine njegovih narednih pjesama. Tokom ranih 1950-ih postala je džez standard, a do danas mnogi najznačajniji džez i bluz instrumentalisti i pjevači obradili su ovu pjesmu poput: Sarah Vaughan, Benny Goodman, Charlie Parker, Dizzy Gilespie, Louis Armstrong, Ella Fitzgerald, Tony Bennet, Billie Holiday, Stan Getz i drugi. Frank Sinatra će 1961. ponovo snimiti ovu pjesmu za izdavačku kuću Reprise Records i biće uvrštena na njegovom studijskom albumu "I Remember Tony".^[2]