Antonije, kralj Navare

Antonije
Kralj Donje Navare
Vladavina	25. maj 1555-17. novembar 1562
Prethodnik	Henrik II
Nasljednik	Ivana III
Supružnik	Ivana III, kraljica Navare
Djeca	Henrik IV, kralj Francuske Katarina Navarska
Dinastija	Bourbon
Otac	Karlo, vojvoda Vendômea
Majka	Franciska Alensonska
Rođenje	22. april 1518.
Smrt	17. novembar 1562.

Antonije (22. april 1518-17. novembar 1562) je bio iure uxoris kralj Donje Navare^[1] od 1555. godine do svoje smrti.

Rođen je u Pikardiji u Francuskoj. Roditelji su mu bili Karlo, vojvoda Vendômea, i Franciska Alensonska, kćerka alenskonskog vojvode Renata. Antonije je pripadao dinastiji Bourbon, ogranku dinastije Capet. Njegova majka je pripadala dinastiji Valois-Alençon, drugom ogranku dinastije Capet. Bio je prvi u nizu nasljednika francuske krune u slučaju izumiranja tadašnje vladarske dinastije, Valois-Angoulême.

Godine 1548. oženio je Ivanu Navarsku, jedino dijete navarskog kralja Henrika II i Margarete Angulemske. S njom je imao petero djece:

• Henrika (1551-1553)
• Henrika IV i III (1553-1610), kralja Navare i Francuske
• Ludovika (1555-1557)
• Magdalenu (1556)
• Katarinu (1559-1604)

Godine 1555. umro mu je punac, što je Antonijevu ženu učinilo kraljicom Ivanom III, a Antonija njenim savladarem. Kao i njegovi prethodnici, Antonije je bezuspješno pokušavao vratiti Gornju Navaru, koju su nana i djed njegove supruge, Katarina i Ivan III, izgubili u korist aragonskih kraljeva.

Antonije je bio izrazito prevrtljiv čovjek. Podržavao je svoju strastveno protestantski nastrojenu suprugu u njenom nastojanju da Donju Navaru pretvori u kalvinističko kraljevstvo, ali je po izbijanju Vjerskih ratova u Francuskoj više puta prelazio s rimokatoličanstva na protestantizam i obratno. Nije imao snažna vjerska uvjerenja i religijom se služio samo u političke svrhe, što ga je permanentno udaljilo od supruge.

Iako su njegov brat i supruga bili na strani hugenota, Antonije se uglavnom borio na strani rimokatolika. Katarina Medici ga je stoga proglasila generalom pukovnim Francuske 1561. godine. Smrtno je ranjen prilikom opsade Rouena. Njegova udovica je nastavila vladati Donjom Navarom samostalno, a njihov sin Henrik je po izumiranju dinastije Valois postao kralj Francuske.