toazenn

Eus toaz hag -enn.

Anv-kadarn

toazenn /ˈtwɑːzɛn/ hollek benel (liester : toazennoù)

1. Aozadenn geginerezh tanav pe danavoc'h graet gant bleud, liñvennoù ha traoù all, diouzh ar rekipe
   • An doazenn a vezer pell o vasañ anezhi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 208.)

• bas

• toazennek
• toazenniñ

• galleg : pâte ^(fr)