dav

Anv-gwan

dav (skrivet ivez da, dâ)

1. Bezañ dav da ub ober udb:

   Dav eo dezhañ mont d’ar gêr diouzhtu, YBB I72

   • Diarc'hen e vezo dav deoc'h mont ivez ... . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 105.)
   • — O, eme eun trede kekenn, n'eo ket dao d'ezi asanti, [...]. — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 121.)
2. N'eo ket dâ: arabat
   • Herve. — N'eo ket dâ d'eoc'h kaout aoun, aotrou Sane ; [...]. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 3.)

• ret