Magnus Felix Ennodius

Magnus Felix Ennodius, anavezet ivez evel Ennodius Pavia, ganet e 474 pe 475^[1] en Arle, ha marvet e 521, a oa eskob Pavia en Italia, kannad ar pab e Constantinopolis er VIvet kantved, hag ur barzh.

E vuhez

Ganet e oa en un tiegezh eus kêr Arle, an Anicii. Goude marv e dud ez eas da chom da di ur voereb, c'hoar d'e dad, en Liguria.

Beleget e voe, marteze e Pavia, e Milano edo etre 499 ha 501, ma oa kuzulier gant an eskob Laorañs. Perzh a gemeras e meur a sened-iliz e Roma, e 501 ha 502, a-du gant ar pab Symmaque.

En 514, e voe anvet da eskob Pavia. Kaset e voe gant ar pab Hormisdas da gannad da Gonstantinopolis en 515, hag en 517 da zifenn ar savboent roman diwar-benn skism Acacius.
Mervel a reas en 521.
Lakaet eo bet da sant, lidet e vez d'ar 17 a viz Gouhere^[2].

E oberenn

Anavezet eo evel unan eus ar pevar den galian-roman a zo chomet war o lerc'h un toullad mat a lizheroù skrivet gante: ar re all eo : Sidonius Apollinaris, prefed Roma e 468 hag eskob Clermont (marvet e 485), Ruricius eskob Lemojez (marvet e 507) hag Alcimus Ecdicius Avitus, eskob Viena (marvet e 518). An holl anezho a oa liammet dre rouedad ar metoù galian-roman a bourchase eskibien da C'halia gatolik^[3].

Oberennoù

Epistolarum ad Diversos Libri IX. Dastumad a 497 lizher, ma weler e zarempredoù gant uhelidi an amzer.
Panegyricus Theodorico regi dictus. Discurso dirixido ao rei Teodorico o Grande, probablemente o 507, unha das principais fontes do reinado deste rei.
Libellus adversus eos qui contra synodum scribere praesumserunt (503)
Vita beatissimi viri Epiphanii Ticinensis episcopi. Buhezskrid sant Epifanius, eskob Pavía en e raok, marvet e 496
Vita beati Antonii monachi Livinensis
Eucharisticum de vita
Paraensis didascalica ad Ambrosium et Beatum
Praeceptum de cellulanis episcoporum.
Petitorium quo Gerontius puer Agapiti absolutus est.
Cerei paschalis benedictiones duae.
Orationes (28 declamacion, 6 sacrae, 7 scholasticae, 10 controversias, e 5 ethicae).
Carmina. Dastumad barzhonegoù.

Notennoù

↑ Hervez Claire Sotinel, Dictionnaire de l'Antiquité - les ouvrages antérieurs donnent 473. Cf. Henri Pirenne - Mahomet et Charlemagne, pajenn 84.
↑ Gross, Ernie. This Day In Religion. New York:Neal-Schuman Publishers, Inc, 1990. ISBN 1-55570-045-4.
↑ Ralph W. Mathisen, "Epistolography, Literary Circles and Family Ties in Late Roman Gaul" Transactions of the American Philological Association 111 (1981), pp. 95-109.

Levrlennadur

FERTIG (M.), Ennodius und seine Zeit, 3 vol., Passau-Landshut, 1855-1860.
GIOANNI, Stéphane, Lettres, Tome 1: livres I et II, Paris, Les Belles Lettres, 2006 (CUF), hervez e dezenn en 2004, «Lumière de Rome», «Lumière de l'Église». Voir un premier compte rendu (Joop VAN WAARDEN); Lettres, Tome 2: livres III et IV, Paris, Les Belles Lettres, 2010 (CUF).
HARTEL, C.S.E.L., 6, 1882.
VOGEL (F.), M.G.H., Scriptores, Auct. Ant., 7, Berlin, 1885. Un doare elektronek zo : DMGH Digital Ennodi Opera.

Pennadoù

CARINI (M.), «Recenti contributi alla critica ennodiana », Atene e Roma, 33, 1988, pp. 158–165.
GIOANNI (S.), «La contribution épistolaire d’Ennode de Pavie à la primauté pontificale sous le règne des papes Symmaque et Hormisdas», Mélanges de l’École française de Rome (MEFRM), 113, 2001, pp. 245–268.
KENNEL (S.A.H.), Magnus Felix Ennodius: A Gentleman of the Church, Michigan University Press, Ann Arbor, 2000.
NAVARRA (L.), Ennodio e la facies storico-culturale del suo tempo, Cassino, 1974.
WERMELINGER (O.), « Ennodius von Pavia », TRE, 10, 1982, pp. 654–657.

Liamm diavaez

(de) Patrom:BBKL

[1] Hervez Claire Sotinel, Dictionnaire de l'Antiquité - les ouvrages antérieurs donnent 473. Cf. Henri Pirenne - Mahomet et Charlemagne, pajenn 84.

[2] Gross, Ernie. This Day In Religion. New York:Neal-Schuman Publishers, Inc, 1990. ISBN 1-55570-045-4.

[3] Ralph W. Mathisen, "Epistolography, Literary Circles and Family Ties in Late Roman Gaul" Transactions of the American Philological Association 111 (1981), pp. 95-109.

[1]