Перайсці да зместу

(201) Пенелопа

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(201) ПенелопаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Іаган Паліза
Месца выяўлення Пула
Дата выяўлення 7 жніўня 1879
Эпанім Пенелопа
Альтэрнатыўныя абазначэнні A869 GA
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,18008
Вялікая паўвось (a) 400,613 млн км
(2,67793 а.а.)
Перыгелій (q) 328,47 млн км
(2,19569 а.а.)
Афелій (Q) 472,755 млн км
(3,16017 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 600,653 сут (4,382 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,052 км/с
Схіленне (i) 5,761°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 157,103°
Аргумент перыгелія (ω) 181,498°
Сярэдняя анамалія (M) 215,135°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 68,39 км
Маса 3,35×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0191 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0362 км/с
Перыяд вярчэння 3,7474 гад
Спектральны клас M
Абсалютная зорная велічыня 8,43m
Альбеда 0,1604
Сярэдняя тэмпература паверхні 167 К (−106 °C)

(201) Пенелопа (стар.-грэч.: Πηνελόπη) — даволі буйны астэроід галоўнага пояса, прыналежны да металічных астэроідаў спектравага класа M. Ён быў адкрыты 7 жніўня 1879 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізам у абсерваторыі горада Пула, Харватыя і названы ў гонар Пенелопы, гераіні паэмы Гамера «Адысея»[1].

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 33. — ISBN 3-540-00238-3.