Якаў Давыдавіч Зевін

Якаў Давыдавіч Зевін
Дата нараджэння	21 чэрвеня 1888(1888-06-21)
Месца нараджэння	Краснаполле, Чэрыкаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя[2]
Дата смерці	20 верасня 1918(1918-09-20)[1] (30 гадоў)
Месца смерці	Туркменбашы, РСФСР[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Партыя	КПСС
Род дзейнасці	Рэвалюцыянер
Жонка	Nadezhda Nikolaevna Kolesnikova[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Якаў Давыдавіч Зевін (9 (21) чэрвеня 1888, Краснаполле, Магілёўская вобласць — 20 верасня 1918, Краснаводск) — удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Расіі.

З 1904 года член РСДРП. Вёў падпольную рэвалюцыйную працу ў Екацярынаславе, Баку і іншых гарадах. Неаднаразова падвяргаўся арыштам, ссылкам (у Валагодскую, Архангельскую губерню і ва Усходнюю Сібір).

У 1911 годзе вучыўся ў партыйнай школе Ланжумо, арганізаванай У. І. Ленінам пад Парыжам. Быў дэлегатам 6-й (Пражскай) канферэнцыі РСДРП (1912), прадстаўляў групу меншавікоў-партыйцаў. Пасля канферэнцыі цалкам стаў на бальшавіцкія пазіцыі.

У 1915 годзе - член Бакінскага камітэта бальшавікоў. Пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 года працаваў у Маскоўскім савеце рабочых дэпутатаў, выконваў даручэнні Маскоўскага акруговага камітэта РСДРП(б).

З жніўня 1917 года ў Баку, у Саюзе нафтапрамысловых рабочых. Адзін з кіраўнікоў барацьбы за ўстанаўленне Савецкай улады ў Азербайджане. У Бакінскім СНК (з красавіка 1918 года) - камісар працы; праводзіў у жыццё найважнейшыя мерапрыемствы Савецкай улады ў сацыяльнай сферы. Пасля часовага падзення Савецкай Улады ў Баку (31 ліпеня 1918) быў арыштаваны і расстраляны 20 верасня 1918 г. у ліку 26 бакінскіх камісараў.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).