Юліян Вайвадс

Юліян Вайвадс
Julijans Vaivods
Кардынал-святар з тытулам царквы Санці-Куатра-Каранаці.
кардынал з 2 лютага 1983
тытулярны біскуп з 10 лістапада 1964
Дыяцэзія	Macriana Maior[d]
апостальскі адміністратар з 10 лістапада 1964
Дыяцэзія	Ліепайская дыяцэзія
апостальскі адміністратар з 10 лістапада 1964
Дыяцэзія	Рыжская архідыяцэзія
Адукацыя	Імператарская Рымска-каталіцкая духоўная акадэмія
Дзейнасць	каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне	18 жніўня 1895(1895-08-18)[1] воласць Варкава[d], Латвія
Смерць	23 мая 1990(1990-05-23) (94 гады) ці 24 мая 1990(1990-05-24)[2] (94 гады) Рыга, Латвійская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР[3]
Пахаванне	Аглонская базіліка[d]
Прыняцце свяшчэннага сану	7 красавіка 1918 года
Епіскапская хіратонія	18 лістапада 1964 года
Кардынал з	2 лютага 1983 года
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яго Высокапраасвяшчэнства кардынал Юліян Вайвадс (лат.: Julijans Vaivods), (10 жніўня 1895, вёска Варкава, Дзвінскі павет Віцебская губерня, Расійская імперыя, цяпер у Латвійскай Рэспубліцы — 23 мая 1990, Рыга, Латвія, СССР) — латвійскі кардынал. Апостальскі адміністратар Рыжскай архідыяцэзіі з 10 лістапада 1964 па 23 мая 1990. Старшыня Канферэнцыі каталіцкіх біскупаў Латвіі ў 1970—1990. Кардынал-святар з тытулам царквы Санці-Куатра-Каранаці з 2 лютага 1983.

Скончыў Семінарыю ў Санкт-Пецярбургу і тэалагічны факультэт Латвійскага ўніверсітэта. 7 красавіка 1918 года пасвечаны ў святары. У 1918—1944 гадах служыў у Ліепаі ў якасці епархіяльнага канцлера курыі і суддзі курыі. У 1944—1958 гадах — вікарый у Ліепаі. З 4 ліпеня 1949 года — прэлат Яго Святасці.

У 1958—1960 гадах — асуджаны і прысуджаны да двух гадоў зняволення, якія адбываў у мардоўскіх лагерах. У 1960—1962 гады — пастырскае служэнне. У 1962—1964 гады — вікарый у Рызе. Па запрашэнні Папы Рымскага прыняў удзел у працы Другога Ватыканскага сабору 1964 года. 10 лістапада 1964 года прызначаны апостальскім адміністратарам Рыгі і тытулярным біскупам Macriana Maior. 18 лістапада 1964 года пасвечаны ў сан біскупа. З 1970 года па 1990 год з’яўляўся старшынёй Канферэнцыі каталіцкіх біскупаў Латвіі.

Са 2 лютага 1983 года пасвечаны ў кардынала-святара з тытулам царквы Санці-Куатра-Каранаці. Не ўвайшоў у лік кардыналаў-выбаршчыкаў па ўзросце, у момант атрымання кардынальскага звання яму было 88 гадоў.

• Ордэн Святога роўнаапостальнага вялікага князя Уладзіміра I ступені (РПЦ)^[4]
• Ордэн Святога роўнаапостальнага вялікага князя Уладзіміра I ступені (РПЦ)^[4]
• Ордэн Святога роўнаапостальнага вялікага князя Уладзіміра II ступені (РПЦ)^[4]

• Біяграфія на сайце catholic-hierarchy.org (англ.)
• Біяграфія на сайце gcatholic.com (англ.)
• The Cardinals of the Holy Roman Church. Biographical Dictionary (1903—2009) — V Архівавана 17 сакавіка 2011. (англ.)
• О мерах в связи с посвящением Ватиканом гражданина СССР (епископ ВАЙВОДС) в сан кардинала. Записка МИД и КГБ СССР № 535-Ч от 14.03.83 (недаступная спасылка — гісторыя, копія)